Zasady dotyczące przyznawania świadczeń z tytułu choroby zawodowej są uregulowane w ustawie z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jednolity Dz.U. z 2022 r. poz. 755). Emeryt zainteresowany tym świadczeniem powinien złożyć w ZUS następujące dokumenty: • wniosek o rentę z tytułu niezdolności do pracy – formularz ERN • zaświadczenie o stanie zdrowia wystawione nie wcześniej niż na miesiąc przed złożeniem wniosku – formularz OL-9, • decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej, którą wydaje państwowy inspektor sanitarny. O tym, czy istnieje niezdolność do pracy oraz czy jest ona spowodowana chorobą zawodową decyduje lekarz orzecznik ZUS. Aby ubiegać się o świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego, np. rentę z tytułu niezdolności do pracy w związku z chorobą zawodową, należy w pierwszej kolejności posiadać decyzję o chorobie zawodowej. Stwierdzaniem choroby zawodowej nie zajmuje się Zakład Ubezpieczeń Społecznych - należy do właściwości Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego. Zatem w sprawie uzyskania stosownej decyzji proponuję się zwrócić właśnie do tej instytucji. Szczegółowe informacje dot. chorób zawodowych, sposobu i trybu postępowania w sprawie choroby zawodowej oraz podmiotów właściwych do rozpoznania chorób zawodowych określa Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 2013 r. poz. 1367). Chorobę zawodową można stwierdzić w trakcie pracy w narażeniu zawodowym a także po zakończeniu pracy. Okres, w którym wystąpienie objawów chorobowych upoważnia do rozpoznania choroby zawodowej, zależy od choroby i jest podany w w/w Rozporządzeniu.