Za pracę górniczą uznaje się pracę pod ziemią w kopalniach, przedsiębiorstwach budowy kopalń, przedsiębiorstwach lub innych podmiotach (spółkach) wykonujących roboty górnicze dla kopalń lub roboty górnicze przy budowie szybów. Pracą górniczą jest także praca pod ziemią w przedsiębiorstwach montażowych, przedsiębiorstwach maszyn górniczych, zakładach naprawczych i innych podmiotach (spółkach), wykonujących dla kopalń podziemne roboty budowlano-montażowe, roboty przy naprawie maszyn i wdrażaniu nowych urządzeń. W tym przypadku pracę górniczą ustalimy wyłącznie w oparciu o miesięczny wykaz zjazdów pod ziemię. Oznacza to, obowiązkową analizę każdego miesiąca oddzielnie aby ustalić, który miesiąc będzie zaliczony, jako miesiąc pracy wykonywanej pod ziemią. Podstawowym dokumentem potwierdzającym okres zatrudnienia pod ziemią jest świadectwo pracy lub zaświadczenie, w którym podmiot (spółka), stwierdzi że w zakresie prowadzonej działalności zawodowej wykonuje roboty górnicze określone w art. 50c ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych zwanej ustawą emerytalną lub podziemne roboty budowlano-montażowe i inne określone w art. 50c ust. 1 pkt 3 ustawy emerytalnej oraz na rzecz jakich kopalń. Świadectwo wykonywania pracy górniczej, wystawia pracodawca, przy czym pracodawca nie będący kopalnią, o której mowa w art. 50c ust 1 pkt 1 ustawy emerytalnej, jest uprawniony do poświadczenia pracy górniczej tylko wtedy, gdy zalicza się do przedsiębiorstw i innych podmiotów wykonujących dla tych kopalń określone w przepisach prace (roboty górnicze lub przy budowie szybów; podziemne roboty budowlano-montażowe: roboty przy budowie maszyn i wdrażaniu nowych urządzeń). Prawo do emerytury górniczej określa to ustawa emerytalna. Zgodnie z (art. 50a ust. 1) ustawy emerytalnej prawo do emerytury górniczej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki: • ukończył 55 lat życia; • ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 10 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1; • nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. Zgodnie z art. 50a ust. 2 ustawy emerytalnej prawo do emerytury górniczej przysługuje pracownikowi, który spełnia łącznie następujące warunki: • ukończył 50 lat życia; • ma okres pracy górniczej wynoszący łącznie z okresami pracy równorzędnej co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej określonej w art. 50c ust. 1; • nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. Ustalenie uprawnień do emerytury górniczej jest sprawą skomplikowaną dlatego faktyczny okres pracy górniczej możemy ustalić jedynie na podstawie dokumentacji, złożonej do wniosku emerytalnego. Z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury górniczej pracownik może wystąpić w każdym czasie, nawet przed osiągnięciem określonego wieku. Proponuję zatem złożyć formalny wniosek o emeryturę W oparciu o analizę całości dokumentacji wydamy decyzję, w której szczegółowo przedstawimy wyliczenie udowodnionych okresów pracy górniczej i równorzędnej, a także wskaże wymiar okresów brakujących do emerytury górniczej.