Witam, urodziłem się w 1973 r. W roku 1992 rozpocząłem prace jako górnik - po czasie zrobiłem kurs operatora maszyn górniczych przodkowych pod ziemią w kopalni miedzi w Lubinie, w roku 2002 uległem wypadkowi w drodze z pracy do domu. W wyniku tego wypadku straciłem łokieć, była podejmowana próba wstawienia endoprotezy łokciowej, która się nie przyjęła, musiała zostać usunięta, od tamtej pory, żyję bez stawu łokciowego, funkcjonuję dzięki ortezie, ręka jest krótsza, bez łokcia, kości trzymają się na ścięgnach i skórze, słabe odruchy chwytne lewej ręki. Posiadałem rentę wypadkową do listopada zeszłego roku (tj 2018), na kolejnej komisji lekarz orzecznik ZUS przedłużył rentę na 3 lata, natomiast zostało to podważone przez ZUS, stanąłem na kolejnej komisji, która stwierdziła, iż to ostatni moment by mnie przekwalifikować zawodowo. W ten sposób pozbawiono mnie renty wypadkowej, odwołałem się, ale zanim się odmowa uprawomocniła przyznano mi rentę szkoleniową do maja 2019r. i wymuszono bym się zarejestrował do urzędu pracy by nie zostać bez środków do życia i ubezpieczenia. W Urzędzie Pracy nie bardzo wiedzą jaką pracę mógłbym wykonywać z zasadniczym wykształceniem i z takim ograniczeniem zdrowotnym (olbrzymie bóle ręki, leki otępiające ból itp) łokieć mi nie odrośnie, profesor nauk medycznych ortopeda traumatolog wyklucza jakąkolwiek operacje (zniszczone kości, duże ryzyko infekcyjne) Z Urzędu Pracy podpowiedziano mi, że po 25 latach mogę starać się o emeryturę, jednak ZUS twierdzi, że nie prędzej jak ukończę 50 lat, oraz że renta wypadkowa nie liczy się do terminu wyliczenia, gdyż wg. ustawy za wliczone terminy mogą być tylko te za które zostało wypłacone wynagrodzenie lub zasiłek chorobowy albo świadczenie rehabilitacyjne. Jak to jest, renta wypadkowa mi się nie liczy? Proszę o wsparcie i pomoc, co zrobić by nie zostać bez środków do życia i jakie mam szanse na emeryturę
Ekspert ZUS odpowiada:
Z opisanego stanu faktycznego wynika, że prawdopodobnie najwcześniej może Pan otrzymać emeryturę górniczą po ukończeniu wieku 50 lat. Aby skorzystać z emerytury górniczej w tym wieku, mężczyzna powinien dodatkowo spełnić warunek stażu pracy, który wynosi 25 lat pracy górniczej, łącznie z okresami pracy równorzędnej z pracą górniczą i pracą zaliczaną w wymiarze półtorakrotnym, w tym co najmniej 15 lat pracy górniczej. W Pana przypadku do uprawnień do emerytury górniczej, można zaliczyć pracę górniczą pod ziemią oraz dodatkowo pracę przodkową, która będzie zaliczona w wymiarze półtorakrotnym, czyli jeden rok jako półtora roku. To korzystne przeliczenie powoduje, że pracownik, który nie posiada 25 lat pracy górniczej, po zaliczeniu dniówek przodkowych w wymiarze półtorakrotnym, może spełnić warunek 25 lat pracy górniczej. Jeżeli zdecyduje się Pan by jeszcze teraz złożyć wniosek w ZUS o emeryturę górniczą ze względu na wiek 50 lat, z pewnością otrzyma Pan decyzję o odmowie prawa do emerytury ze względu na brak ukończonego wieku. Ponadto ZUS na podstawie dokumentacji z przebiegu zatrudnienia, wyliczy faktyczny okres pracy górniczej. Do okresu pracy górniczej nie zalicza się jednak okresu pobierania renty z tytułu niezdolności do pracy. Natomiast w przypadku, gdy stan zdrowia uniemożliwia Panu podjęcie pracy, może Pan wystąpić do ZUS z ponownym wnioskiem o rentę z tytułu niezdolności do pracy. Zachęcam do wizyty w najbliższej placówce ZUS, gdzie otrzyma Pan szczegółowe informacje w swojej sprawie oraz pomocne wskazówki.
