Przepisy ustawy emerytalnej określają warunki, które musi spełniać pracownik, aby uzyskać prawo do emerytury górniczej. Podstawowym warunkiem jest posiadanie wymaganego stażu pracy górniczej, przy czym w zależności od wieku pracownika, musi on legitymować się odpowiednim okresem pracy górniczej, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią (warunki te były wielokrotnie już omawiane). W myśl obowiązujących przepisów dni wolne przysługujące pracownikowi, będącemu krwiodawcą, muszą być wyszczególnione w świadectwie pracy i podlegają odliczeniu z okresów pracy górniczej, wykonywanej w pełnym wymiarze czasu pracy pod ziemią. Nie mogą ich „zastąpić” soboty, niedziele czy też inne dni ustawowo wolne od pracy, w których pracownik wykonywał pracę w oparciu o zawartą umowę. Przykład: kopalnia wydaje świadectwo pracy górnikowi przechodzącemu na emeryturę, na okres przepracowanych pod ziemią 10 lat pracy, objętych umową. Pracodawca wykazuje okres od 01.01.1999 do 31.12.2008 – górnik pod ziemią. W tym czasie pracownik był na zwolnieniu lekarskim od 01.01.2008 do 28.02.2008 tj. 2 miesiące oraz miał 2 dni wolne na oddanie krwi tj. 15.03.2008 oraz 15.08.2008 (okresy te pracodawca wyszczególnia). Okres pracy górniczej wykonywanej pod ziemią będzie w tym przypadku wynosił 9 lat, 9 miesięcy i 28 dni zamiast pełnych 10 lat. Jak widać z przytoczonego przykładu do stażu pracy zaliczane są pełne miesiące i lata wraz z przysługującymi pracownikowi dniami wolnymi od pracy, jak soboty czy niedziele, bez względu na fakt, czy były to dni przepracowane, czy wolne w czasie trwania umowy o pracę w charakterze górnika pod ziemią. Przytoczony powyżej przykład wyjaśnia zatem w jaki sposób oblicza się faktyczny okres zatrudnienia, co oznacza, że dni wolne udzielone pracownikowi na oddanie krwi muszą być odliczone z okresu pracy górniczej, uprawniającej do przejścia na emeryturę górniczą i muszą być odpracowane.