Prawdopodobnie pierwsze pytanie odnosi się do pracy górniczej, która była wykonywana pod ziemią przez 16 dni w miesiącu. Jeśli tak, to w przypadku gdy praca górnicza jest kwalifikowana na podstawie miesięcznego wykazu zjazdów pod ziemię lub dniówek przepracowanych pod ziemią, do pracy górniczej zalicza się cały miesiąc, w którym pracownik przepracował co najmniej połowę dniówek roboczych pod ziemią. W przypadku pracowników kopalń, miesięczna kwalifikacja pracy górniczej dotyczy pracowników, którzy nie są pracownikami zatrudnionymi na stanowiskach dozoru lub kierownictwa ruchu określonych w zarządzeniu Nr 9 Ministra Przemysłu i Handlu z 23 grudnia 1994 r., jednak są zobowiązani do wykonywania kontrolnych zjazdów pod ziemię. Przykład: w miesiącu było 21 dni roboczych. Pracownik inżynieryjno-techniczny przepracował w tym miesiącu 16 dni pod ziemią, natomiast pozostałe dni przepracował na powierzchni. W takim przypadku cały miesiąc jest zaliczony do pracy górniczej i będzie uwzględniony do prawa do emerytury górniczej ze względu na wiek 50 lub 55 lat. Na etapie wyliczania wysokości emerytury górniczej, miesiące takiej pracy są kwalifikowane jako składkowe i dodatkowo powiększone o przelicznik 1,4. Ewentualne dni niezdolności do pracy na skutek choroby przebyte w czasie pracy górniczej, są z tej pracy odliczane i kwalifikowane jako okresy nieskładkowe. Aby ustalić, ile wynosi faktyczny okres pracy górniczej, należy złożyć w ZUS wniosek o emeryturę górniczą, wraz z dokumentacją z przebiegu zatrudnienia. ZUS dokona analizy dokumentacji, wyda formalną decyzję i w niej przedstawi wyliczenie stażu pracy górniczej. W każdej placówce ZUS można uzyskać dodatkowe informacje.