Kazimierz Kutz - wybitny reżyser, pochodzący z Szopienic twórca m.in. śląskiego tryptyku filmowego, zmarł w środę 18 grudnia w szpitalu w Józefowie pod Warszawą po długiej chorobie w wieku 89 lat.
Kazimierz Kutz wyreżyserował ponad dwadzieścia filmów fabularnych, wśród których szczególne miejsce zajmuje trylogia o tematyce górnośląskiej: "Sól ziemi czarnej" (1969), "Perła w koronie" (1971) i "Paciorki jednego różańca" (1979). Pamiętne są też inne dzieła Kutza, jak "Śmierć jak kromka chleba" (1994) o pacyfikacji kopalni Wujek w 1981 r., "Zawrócony", "Pułkownik Kwiatkowski" czy wybitne spektakle Teatru Telewizji.
Kutz wychował się w robotniczej rodzinie kolejarza i powstańca śląskiego w Szopienicach. Po ukończeniu liceum w Mysłowicach studiował do 1953 r. na wydziale reżyserii Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej w Łodzi. Przygodę z filmem rozpoczynał jako asystent Andrzej Wajdy, a zadebiutował w 1959 r. filmem "Krzyż Walecznych".
Był współtwórcą Stowarzyszenia Filmowców Polskich, w latach 70. kierował Zespołem Filmowym Silesia. Współorganizował I Kongres Kultury Polskiej w 1981 r., został internowany w grudniu 1981 r. Potem w proteście przeciwko krwawej interwencji w kopalni Wujek zrezygnował ze stanowiska w katowickim ośrodku TVP.
W 1997 r. wybrany został do Senatu RP z województwa katowickiego, w następnej kadencji zasiadał m.in. w Komisji Kultury i Środków Przekazu, był wicemarszałkiem izby wyższej. Przez cztery kadencje piastował mandat senatora, był też posłem. Przewodniczył społecznemu komitetowi budowy Muzeum Śląskiego, był patronem Festiwalu Sztuki Reżyserskiej „Interpretacje”, Festiwalu Filmów Kultowych oraz Kongresu Kultury na Górnym Śląsku. Należał do założycieli Towarzystwa Przyjaciół Śląska w Warszawie.
W mitycznym tryptyku śląskim reżyser zachwycił widzów swoją wizją folkloru, tradycji, humoru i odrębności kulturowej Górnoślązaków. "Sól ziemi czarnej" (o perypetiach braci Basistów podczas drugiego powstania śląskiego) zrealizował między familokami i hałdami na osiedlach Giszowiec i Nikiszowiec w Katowicach oraz na robotniczym osiedlu Lipiny i Chropaczów. Pieczołowicie odtwarzał realia, w doborze obsady aktorskiej kluczowa była znajomość gwary śląskiej. "Perłę w koronie" (o strajku w obronie zatapianej kopalni węgla w 1934 r.) Kutz kręcił (także w wyrobiskach pod ziemią) wśród górników w kopalni Wieczorek. Ukazał w filmir dom, rodzinę i pracę w rzędzie podstawowych wartości śląskich. "Paciorki jednego różańca" o wyburzaniu kolonii robotniczej w Giszowcu przyjmowane są jako film o agonii tradycyjnego Śląska.
W 2010 r. Kazimierz Kutz wydał powieść pt. "Piąta strona świata" - opowieść o rozpadzie śląskiej wspólnoty i tożsamości zakotwiczonej w języku.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
Czasami był kontrowersyjny, ale to dlatego, że był Ślązakiem i to właśnie dzięki niemu reszta Polski dowiedziała się o wiele więcej o Śląsku niż z uładzonych i stereotypowych opinii.
Komentarz usunięty przez moderatora z powodu braku związku z tematem.