Popularny na świecie brytyjski portal Oilprice.com, koncentruje swoją uwagę na ropie naftowej, gazie ziemnym, alternatywnych źródłach energii i geopolityce. Współpracuje z najlepszymi ekspertami w tej materii i przygotowuje serwisy informacyjne dla największych agencji medialnych na świecie.
Prezentacja ta jest konieczna, gdyż publikuje on odmienne poglądy na temat ocieplenia klimatu od oficjalnie obowiązujących na Zachodzie. Tym razem portal ten w obszernym studium rozważa przejście od globalnego kryzysu energetycznego do kryzysu finansowego o tej samej skali.
Pomijając w tym studium obszernie udokumentowane aspekty zmian na rynku paliw kopalnych, warto odnotować zawarte w tym materiale rozważania wpływu polityki klimatycznej i związanego z nią kryzysu energetycznego na powstanie kryzysu finansowego. Autor, David Messler, zauważa wzajemną zależność globalnej gospodarki od stanu poszczególnych jej elementów, które nawzajem oddziaływają na siebie. Gospodarkę tę przedstawia on jako system naczyń połączonych, całościowo reagujących na wydarzenia w poszczególnych jej sektorach. Te ogólne relacje gospodarcze odnosi on jednak do konkretnych celów polityki klimatycznej w Wielkiej Brytanii
Nie realne zobowiązania
Przegląd tej polityki zaczyna od planu energetyki wiatrowej, który ma zapewnić do 40 proc. pierwotnej produkcji energii elektrycznej do 2030 r., w skali globalnej. Angielski autor wspomnianego tekstu zadaje retoryczne pytanie: Czy naprawdę można to zrobić?
Odpowiedź znajduje on w badaniach opublikowanych przez Arcelor Mittal, czołowego światowego producenta stali: „Stal będzie odgrywać ważną rolę we wszystkich źródłach odnawialnych, w tym zwłaszcza w energii słonecznej i wiatrowej. Każdy nowy MW energii słonecznej wymaga od 35 do 45 ton stali, a każdy nowy MW energii wiatrowej wymaga od 120 do 180 ton stali”.
Według OECD globalna zdolność do produkcji stali wynosi około 2,5 mld ton metrycznych. Jeśli mamy zastąpić energię elektryczną dostarczaną z paliw kopalnych, czyli około 131 mld MWH, musielibyśmy wyprodukować kolejne 6 mld ton stali. Lub około 2,5-krotność obecnej wydajności rocznej światowego przemysłu.
Czy naprawdę zamierzamy przeznaczyć 100 proc. zdolności hutniczych planety na budowę farm wiatrowych na okres 2,5 roku? A co z miedzią? A co z innymi metalami używanymi do produkcji akumulatorów EV. To są głębokie pytania, których się po prostu nie zadaje.
Horror: jesteśmy zależni od ropy i gazu!
David Messler pisze, że kryzys finansowy, wynikać będzie z braku inwestycji wydobywczych, oraz z nieustannych ataków na górnictwo i energetykę opartą na paliwach kopalnych, które są kluczowym elementem utrzymania naszego standardu życia.
Zauważa on, że zdolność reagowania na wynikające z tego stanu zagrożenia, z reguły jest bardzo spóźniona. Kiedy ledwo wysechł atrament na zobowiązaniach klimatycznych, nasi przywódcy polityczni wysyłali już mieszane wiadomości, związane ze wzrostem ceny paliw.
Producenci z Bliskiego Wschodu poproszeni zostali o większe wydobycie ropy w celu obniżenia światowych cen energii. Autor ten ironicznie zauważa, że proszono ich niezbyt grzecznie, ponieważ prośby te odrzucili.
W tym samym czasie amerykańscy producenci ropy naftowej są sparaliżowani zaostrzonymi przepisami, ograniczonymi zezwoleniami, groźbami podatku węglowego od paliw i pozbawieniem przez banki dostępu do kapitału.
Nawet fundusz hedgingowy Green Energy, Larry Fink z Blackrock, wycofuje się ze swoich strasznych oświadczeń, a teraz przyznaje, że czeka nas szokujący horror, jesteśmy całkowicie zależni od ropy i gazu.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
