Rozmowa z RAFAŁEM GÓRAKIEM, trenerem GKS Katowice
Przed meczem z Górnikiem mówił Pan, że patrząc na Blaszok, zwrócił się do stadionu, żeby wybaczył przenosiny na Nową Bukową. Patrząc na dramaturgię spotkania, decyzja została podjęta w ostatniej minucie.
Wybaczył, tak, wybaczył. Na pewno ciężki moment, ale musimy się już przenieść. Oczywiście MOSiR robi wszystko, żeby obiekt był okej, ale wiadomo, że obiekty w dzisiejszej Ekstraklasie wyglądają zupełnie inaczej. Jednak mamy zapewnienia, że Stara Bukowa będzie jeszcze wszystkim służyć, i to jest bardzo ważne.
Magię Bukowej przenieść teraz trzeba w nowe miejsce.
Tak, na pewno bardzo ważny był ten pierwszy mecz. Trzeba było o ten wynik zawalczyć, żeby potem nie mówić o różnych demonach, a tak wygraliśmy i bardzo się z tego cieszymy.
Trudno byłoby sobie wyobrazić lepszy scenariusz na ten pierwszy mecz.
To prawda, ale choć był wyjątkowy, to na pewno nie wyreżyserowany. Mało kto by to wymyślił, że będzie taki jego przebieg i zwycięska bramka strzelona w 11. minucie doliczonego czasu meczu. Na pewno wyjątkowy moment, bardzo fajnie się to złożyło.
W swej karierze trenerskiej był Pan związany z pięcioma klubami, w większości ze Śląska. Czy istnieje jeszcze magiczny śląski gen w zespołach z naszego regionu?
Ja na pewno bardzo dobrze się czuję tu, na Śląsku, bo jest tu wszędzie pełno piłki. Wyjeżdżając poza Śląsk czuje się, że jest to zupełnie inny region i czucie piłki. Jak wyjechałem do Torunia, to tam wokół była wszędzie taka piłkarska pustynia, a tutaj piłka jest wszędzie. Z tego względu zawsze najlepiej było mi tutaj.
Jak Pan przewiduje rozwój śląskiej piłki na najbliższe lata?
Życzyłbym sobie, żeby coraz więcej nas było na tym najwyższym szczeblu i żeby tych meczów derbowych było jak najwięcej. Ruch w pierwszej lidze, przed chwilą był w Ekstraklasie, na półfinale PP z Legią na Stadionie Śląskim było 25 000 ludzi, to są wyjątkowe kluby i miejsca. W Bytomiu odradza się Polonia, walcząc o awans do 1. ligi. Są Tychy, blisko Sosnowiec i Bielsko-Biała. Wszystkim życzę, żeby się rozwijali i fajnie byłoby, żeby można było grać małą ligę derbów nawet w Ekstraklasie.
Wróćmy jeszcze do meczu otwarcia. Lepszego przeciwnika niż Górnik Zabrze chyba nie można było sobie wyobrazić.
Gra z tak utytułowanym klubem na otwarcie stadionu to kwestia wyjątkowa. Gieksa nie była na najwyższym szczeblu prawie przez 20 lat, toteż przez wiele lat z Górnikiem nie wygrała. Czy w Pucharze Polski, na jesień w Ekstraklasie to raczej dostawaliśmy cięgi, a tutaj odnieśliśmy zwycięstwo. Każdy mecz z Górnikiem to coś wyjątkowego.
Emocjonalnie to było najważniejsze zwycięstwo w trenerskiej karierze?
Może nie najważniejsze, ale na pewno najtrudniejsze. Ostatnio wiele tych meczów rozegraliśmy specyficznych czy takich o dużej dawce emocjonalnej. Mecz w Gdyni, gdzie graliśmy o Ekstraklasę, mecz z mistrzem Polski, czy ten, na którym żegnaliśmy Janka Furtoka, i ostatni mecz na Bukowej. Wszystkie te mecze miały swój ciężar emocjonalny, ale udawało nam się wychodzić z nich obronną ręką. Natomiast ten mecz na inaugurację był wyjątkowo trudny dla całej drużyny, dla mnie. Na pewno każdy czuł tę odpowiedzialność, jaka wiązała się z tym meczem i każdy też był wzruszony tym momentem.
Zwycięstwo z drużyną trenera Urbana smakuje jakoś wyjątkowo?
Mam ogromny szacunek i respekt dla trenera Urbana. Dla mnie jest fenomenalną postacią, wspaniałym piłkarzem, wybitnym trenerem i świetnym kolegą. Na pewno zwycięstwo z nim jest sprawą wyjątkową, bo jest „kozakiem”. Lepszym trenerem od niego jeszcze nie jestem.
GKS Katowice – jeden ze śląskich klubów górniczych. Czy te tradycje górnicze były obecne u Pana w rodzinie?
Same górnicze nie, ale przy piłce górniczej byłem od dzieciństwa. Wspólne mecze z ojcem na Szombierkach Bytom. Chodziliśmy jeszcze na stary stadion, potem na nowy, gdy mecz Polonii nie kolidował, bo był jej wielkim kibicem. Potem, jak to na Śląsku, koło każdego stadionu widać komin albo szyb kopalniany. Ta tradycja i klimat górniczy były i nadal są związane bardzo mocno ze śląską piłką. Nawet jako GKS graliśmy kilka meczów, w okolicach i w samą Barbórkę. Pamiętam nasz mecz w 1. lidze w Bielsku-Białej, graliśmy tam właśnie w Barbórkę i był też wyjątkowy. Przyjechało z nami ponad 3000 kibiców z Katowic i dla nich to święto górnicze jest bardzo ważne. Tu, w GKS, ta górnicza sól tej ziemi jest bardzo silnie odczuwalna. Górniczy mundur jest nierozerwalną częścią GKS Katowice.
Nowy stadion jest „szyty na miarę”. Jest szansa, żeby był wypełniony po brzegi na każdym meczu?
Wydaje mi się, że o to w tym wszystkim chodzi, że te stadiony ogromne powinny mieć już inny charakter, myśl przewodnią. Na Śląsku mamy Stadion Śląski i jak są wyjątkowe mecze czy wydarzenia, to mamy gdzie je zrobić. Gieksa ma ogromny potencjał kibicowski i taki stadion, jaki mamy, jest idealny, by co mecz wypełniać go po brzegi. Jest hala na 3000 osób, stadion na 15 000 i wydaje mi się, że jest to idealny model.
Czyli jak będą puchary europejskie, to będą rozgrywane na Stadionie Śląskim?
Nie zastanawiałem się nad tym. Te pierwsze rundy na pewno odbyłyby się na Nowej Bukowej, potem ze względów organizacyjnych i wymagań UEFA może gdzie indziej, ale na razie nie przeszło mi to jeszcze przez myśl. Żeby o tym myśleć, trzeba się w nich znaleźć.
I na koniec – Mistrzem Polski w sezonie 2024/25 będzie…
Ciekawe, kto będzie. Wydawało się, że Lech Poznań jest tak rozpędzony, że ciężko będzie mu wyrwać mistrzostwo z rąk. Raków po cichu zrobił swoje i dzisiaj ma wszystko w swoich rękach i może wszystkim utrzeć nosa. Zobaczymy, jeszcze jest sporo meczów do rozegrania.
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
