Coraz lepsze poznawanie dzieła śląskich noblistów staje się koniecznością, choćby tylko z tego powodu, że osiągnęli oni efekty, które do dzisiaj dobrze służą całej ludzkości.
Opisując prezentowane tu sylwetki śląskich noblistów korzystałem z trzech podstawowych źródeł. Przede wszystkim z opracowania Piotra Greinera – „Nobliści ze Śląska” wydanego przez Dom Współpracy Polsko – Niemieckiej w Gliwicach (2005) oraz z autobiograficznych tekstów noblistów prezentowanych przez portal internetowy The Nobel Prize oraz z popularnego portalu encyklopedycznego wikipedia.pl. Przedstawiamy Maksa Borna, fizyka, laureata Nagrody Nobla w 1954 r.
Max Born – odkrycie istoty atomu
Trzecim w kolejności laureatem Nagrody Nobla urodzonym we Wrocławiu był genialny fizyk Max Born. Przyszedł na świat 11 grudnia 1882 r. w znanej rodzinie żydowskich lekarzy, profesorów i handlowców. W latach 1892 – 1894 uczęszczał do szkoły Wankel’s Knabenschule mieszczącej się przy wrocławskim rynku.
Ukończył gimnazjum klasyczne (Kőnigs – Wilhelms – Gymnasium), gdzie w 1902 roku zdał maturę. W tym samym roku rozpoczął studia matematyczne na Uniwersytecie Wrocławskim. Jego mistrzem był matematyk i rektor tego uniwersytetu Jacob Rosanes.
Szybko jednak przeniósł się na uniwersytet w Getyndze, gdzie wykładali najsławniejsi ówcześnie matematycy w Europie i na świecie. Dodatkowo uczęszczał na zajęcia z fizyki do Woldemara Voigta oraz na wykłady sławnego filozofa, twórcy fenomenologii Edmunda Husslera.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
