- Na rynku węgla energetycznego nie dzieje się nic, czego nie oczekuje rynek o tej porze roku. Wszyscy czekali na okołowiosenny spadek cen, a te utrzymują się wciąż na poziomach porównywalnych lub trochę wyższych niż ubiegłoroczne – odnotowali autorzy najnowszego raportu Agencji Rozwoju Przemysłu o światowych rynkach surowcowych w opisie drugiej połowy marca tego roku. Prawdziwe ryzyka, choć nie natychmiast, sygnalizują natomiast dla węgla koksowego.
Koniec marca upłynął na rynkach po znakiem przeceny węgla energetycznego. Od 12 do 22 marca europejski indeks ARA charakteryzował trend spadkowy. W połowie miesiąca doszło do znaczącego przebicia granicy 80 dol./t w dół (jeszcze 13 marca cena wynosił 82,16 dol./t, a 20 marca już tylko 78,16 dol./t, po czym nastąpiły jednak niewielkie drgania korygujące w górę).
Stan zapasów węgla w największych północnoeuropejskich terminalach (Amsterdam, Rotterdam i Antwerpia) spadł (12 marca) do najniższego poziomu od miesiąca do 4,2 mln ton (czyli aż o 10 proc. licząc rok do roku) – zauważają analitycy katowickiego oddziału ARP w raporcie surowcowym na koniec miesiąca.
Chiny: redukują czy produkują?
Za wydarzenie miesiąca – prócz rozpoczęcia stalowej wojny celnej przez USA – uznano deklaracje chińskie odnośnie do rynku węgla. W Pekinie Krajowa Komisja ds. Rozwoju i Reform (NDRC) ogłosiła, że Chiny zmniejszą swe zdolności produkcyjne stali o ok. 30 mln t, a wydobycie węgla o ok. 150 mln t w całym 2018 r. Pekin zadba też o 3-procentową redukcję drobnych pyłów PM 2,5 (a zarazem ograniczy emisję dwutlenku siarki i tlenków azotu). Podobnie jak w 2017 r. zamykane mają być w Chinach najbardziej przestarzałe elektrownie. Jednak skala tych planów (łącznie tylko ok. 300 MW mocy zainstalowanej) pokazuje, że Pekin wciąż dosyć instrumentalnie traktuje politykę klimatyczną: więcej chwali się deklaracjami, niż realnymi zmianami. Przy wszystkich wysiłkach ekologicznych Państwa Środka – największego emitenta zanieczyszczeń i dwutlenku węgla na świecie – produkcja stali osiągnęła tam w zeszłym roku rekordowe poziomy a wydobycie węgla wciąż rosło (do 3,45 mld t, czyli o 3,2 proc. więcej rok do roku).
Europejski rynek węgla energetycznego – podkreślają autorzy raportu ARP - dość chłodno przyjął amerykańskie dążenia do przetasowań na globalnym rynku stalowym, mimo, że ewentualna wojna handlowa może uderzyć w węgiel energetyczny przez spadek zapotrzebowania na prąd (głównie w sektorach związanych z obróbką stali).
Amerykańskie cła wstrząsnęły rynkiem węgla koksowego
- Podjęte przez Donalda Trumpa działania wywołały jednak wyraźne reperkusje na rynku węgla koksowego, zmieniając diametralnie krótkookresowe przewidywania analityków. Dotychczasowe oczekiwania wzrostów cen węgla koksowego obecnie kierują się w stronę krótkookresowych spadków – piszą specjaliści katowickiego oddziału ARP w raporcie surowcowym.
- Ceny węgla koksowego, w tym również najlepszego jakościowo węgla hard premium, spadają. Wciąż jednak pozostają one na wyższym niż ubiegłoroczny poziomie – konstatują autorzy raportu.
Od pierwszego dnia marca średnia cena australijskiego węgla koksowego spadła łącznie o ponad 9 proc. i przebiła w dół barierę 215 dol./t. Najgorszy dla cen był piątek 9 marca, gdy węgiel koksowy potaniał przez dobę o 3 proc. Podobnie zachowywał się rynek najlepszych węgli koksowych na świecie typu premium hard, gdzie jednak spadki były jeszcze większe (w "czarny wtorek" 13 marca aż o ponad 5 proc. do poziomu 219,74 dol./t).
Rynek węgla koksowego powrócił tym samym do stanu z początku lutego tego roku.
Ceny spadają, ale mają z czego...
- Użytkownicy końcowi przewidują, że - co prawda nie dramatycznie - ceny będą dalej spadać – relacjonują analitycy katowickiego oddziału ARP, tłumacząc, że w morskich dostawach surowca do produkcji stali panuje presja dużej podaży i wzrostu zapasów w chińskich portach. Zarazem wolumeny handlowe wyraźnie kurczą się. W styczniu 2018 r. import węgla koksowego do Chin wyniósł 5 mln ton i był o 19 proc. niższy, licząc rok do roku. Rynki czekają na nowe benchmarki dla węgla koksowego. W pierwszym kwartale tego roku były o ok. 20 proc. wyższe, niż w czwartym kwartale 2017 r.
- Wprowadzenie przez USA ceł na importowaną stal nie powinno uderzyć w europejskich producentów węgla koksowego – uspokajają autorzy raportu, dodając, że Unia Europejska nie jest znaczącym dostawcą stali do USA, dlatego tamtejsze cła zaporowe nie powinny wstrząsnąć europejskim rynkiem stali (i tym samym węgla koksowego). W Europie popyt na stal utrzymuje się na wysokim poziomie, a węgiel koksowy w przeważającej ilości jest importowany do Europy. Bardzo dużym i realnym zagrożeniem jest jednak ewentualne lokowanie w Europie niesprzedanej na rynku amerykańskim azjatyckiej stali – ostrzega raportu o rynku surowców ARP.
Na koniec roku około 200 dol. za tonę koksowego?
Według przewidywań analityków ceny węgla koksowego w spocie będą nieznacznie spadać z obecnych około 215 dol./t do około 200 dol./t pod koniec 2018 r.
- W dłuższym terminie przewiduje się, że stawki spadną do 170 dol./t. Ale kluczowa dla branży będzie polityka Chin, które są potężnym odbiorcą węgla koksowego i producentem stali. Jeśli stare chińskie huty będą stopniowo zamykane i będziemy obserwować wzrost udziału produkcji w technologii pieca elektrycznego, to światowa konsumpcja węgla koksowego może ulec zmianie. Jest to jednak perspektywa kilku czy nawet kilkunastu lat – zaznaczają katowiccy autorzy raportu o rynkach surowcowych na świecie.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
