W Katowickich Holdingu Węglowym ważą się losy programu naprawczego, którego projekt oceniają w tej chwili związki zawodowe. Jednym z kluczowych punktów jest przyszłość ruchu Boże Dary. - Liczymy na utrzymanie płynności finansowej przez najbliższe dwa miesiące. Bez planu naprawczego, który pokaże drogę wychodzenia z obecnej, nad wyraz złożonej sytuacji w kwietniu możemy płynność tę utracić - potwierdził Trybunie Górniczej Wojciech Jaros, rzecznik KHW.
Przypomnijmy, że od grudnia 2014 r. zarząd KHW negocjuje ze stroną społeczną rozwiązania, które pozwoliłyby spółce dostosować się do trudnej sytuacji rynkowej. Do momentu przyjęcia programu w ostatecznie uzgodnionym kształcie KHW nie chce ujawniać szczegółów. Poznaliśmy jednak najważniejsze założenia planu.
Katowicki Holding w kryzysie
- Chcę uczciwie pokazać, w jakiej sytuacji jest obecnie Holding. Musimy mieć świadomość, że jest to sytuacja kryzysowa. Musimy wspólnie zastanowić się jak obronić firmę oraz co może się dziać, jeśli nie zostanie przeprowadzony program naprawczy - mówił w połowie stycznia prezes KHW Zygmunt Łukaszczyk, dodając, że na wiele elementów (ceny węgla na rynkach światowych i europejskich, zapotrzebowanie ze strony energetyki, itp.), które wpływają na kondycję KHW, spółka nie ma żadnego wpływu.
Rządowe gwarancje także dla KHW
Plan naprawczy KHW na bieżąco dopasowywany jest też do kształtu nowelizowanej w parlamencie ustawy górniczej, ponieważ spółka - w przypadku ewentualnych dobrowolnych odejść górników z pracy - zamierza skorzystać z tych samych zasad, które rząd zagwarantował pracownikom Kompanii Węglowej w zakładach przenoszonych do Spółki Restrukturyzacji Kopalń.
Boże Dary jak kamień u szyi
Najtrudniejsze decyzje czekają kopalnię Boże Dary - ruch wydobywczy, wchodzący w skład kopalni Murcki-Staszic, który przynosi wysokie straty i odpowiada za zły wynik połączonych kopalń w 2014 r. (sam Staszic bez obciążeń wypracowałby aż 70 mln zł zysku). KHW ocenia, że węgiel w Bożych Darach jest kiepskiej jakości a warunki geologiczno-górnicze komplikują eksploatację.
- Nie można tam uruchamiać większej ilości ścian równocześnie, a te które istnieją, mają ograniczone możliwości wydobycia z uwagi na metan, jaki tam się pojawił - mówi rzecznik KHW.
Ratunkowa utopia
Boże Dary wydobywają ok. 1 mln t węgla rocznie przy zatrudnieniu 2,2 tys. osób.
- Analizując różne warianty, wyliczyliśmy, że ruch Boże Dary mógłby utrzymać się przy obecnych cenach i kosztach, gdyby pracował tam... jeden górnik. To trochę humorystyczne, ale taki jest wynik, ruch wtedy wyszedłby na zero - wyjaśniał w rozmowie z Trybuną Górniczą Zygmunt Łukaszczyk, szef KHW.
Inny ratunek polegałby na dwukrotnym zwiększeniu wydobycia, ale to też utopia. Bożym Darom pozostaje więc twarda optymalizacja: wycofanie się z eksploatacji.
Wydobyć wszystko do listopada?
- Pod warunkiem wydobycia wszystkiego, co zostało rozcięte i przygotowane. Boże Dary pracowałyby na pewno do listopada przyszłego roku - mówił pod koniec zeszłego roku prezes KHW.
Związkowcom przedstawiono pod rozwagę trzy warianty: 1. zamrożenie (przerwanie wydobycia) i czekanie na lepsze czasy; 2. zakończenie wydobycia własnymi siłami; 3. przekazanie Bożych Darów do SRK, która według rządowych deklaracji miałaby pomoc państwa, by wygasić kopalnię.
Pracownicy na wagę złota
Zygmunt Łukaszczyk podkreśla, że przy całej operacji priorytetem KHW byłoby zagospodarowanie pracowników: - Fachowiec górniczy to skarb, którego przygotowanie kosztuje. Nie możemy sobie pozwolić, żeby pozbywać się z naszej firmy ludzi z dobrymi kwalifikacjami - mówił prezes KHW w rozmowie z Trybuną Górniczą.
Odpowiedzialność związkowców
W przyszłym tygodniu odbędzie się kolejna tura rozmów ze stroną społeczną nad projektem programu naprawczego. Jeśli zostanie szybko przyjęty, KHW szacuje, że 2015 r. zakończyłby się już na minimalnym plusie finansowym, natomiast na koniec 2016 r. zysk byłby już spory, pozwalający odbudować kapitały i na bieżąco płacić kooperantom, którzy znaleźli się teraz w trudnej sytuacji.
Optymistyczne szacunki na 2016 r.
- Wynik możemy polepszyć m.in. przez uzyskiwanie większej ilości węgli grubych, osiągających lepsze ceny niż miały, pozbywając się elementów majątku niepotrzebnego dla utrzymania produkcji, dokonując zmian organizacyjnych niosących oszczędności - wylicza Wojciech Jaros, rzecznik KHW. Potwierdził, że jednym z pomysłów na optymalizację kosztów KHW byłaby sprzedaż spółki-córki - Zakładów Energetyki Cieplnej.
Pod presją czasu: płynność do kwietnia
Po rezygnacji z programu obligacji zagranicznych w euro (ze względu na ogromny koszt takiej pożyczki) KHW znajduje się teraz pod dużą presją czasu i banków w Polsce.
- Dla prowadzenia rozmów z instytucjami finansowymi, dotyczącymi kredytowania, trzeba przedstawić im program, wskazujący że pożyczone pieniądze zostaną przez nie odzyskane. Silny spadek cen węgla spowodował, że rozmowy o kredytach, bez których nie jest w stanie dziś funkcjonować żadna firma, są trudne. Obecnie liczymy na utrzymanie płynności finansowej przez najbliższe dwa miesiące. Bez planu naprawczego, który pokaże drogę wychodzenia z obecnej, nad wyraz złożonej sytuacji w kwietniu możemy płynność tę utracić - mówi Wojciech Jaros, rzecznik KHW.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
