Podczas niedawnej konferencji Górnictwo 2014 prezes Węglokoksu Jerzy Podsiadło powiedział, że nie kupi jej nawet za złotówkę. Pod koniec br. ma przynieść 400 mln zł strat. W pierwszych ośmiu miesiącach do wydobycia tony węgla dopłacała średnio 216 zł.
Nadal nie wiadomo, jakie będą losy kopalni Sośnica-Makoszowy i który z licznych wariantów funkcjonowania zostanie przyjęty do realizacji. W rankingu zakładów Kompanii Węglowej jest wskazywana jako druga od końca. Nie od dzisiaj wiadomo, że czeka ją zdecydowana restrukturyzacja. Przy dwóch eksploatowanych obecnie ścianach nie da się dalej ponosić kosztów istnienia 12 szybów, podwójnych kierownictw czy dwóch zakładów przeróbczych. W lawinie coraz to nowych wersji planów naprawczych i wariantów funkcjonowania po 2014 r. gubi się jednak otoczenie kopalni, związki zawodowe, a przede wszystkim załoga.
Racjonalnie i sensownie
- Gdyby rozdzielić ruchy kopalni, oba z nich mają szansę nie tylko na przetrwanie, ale i na dobre wyniki - twierdzi Andrzej Chwiluk, szef ZZG w Polsce w ruchu Makoszowy, który był inicjatorem wysłania dwóch listów w tej sprawie do premier Ewy Kopacz.
Lider ZZG uważa, że związkowcy dysponują opracowaniami, z których wynika, że takie rozwiązanie jest racjonalne i sensowne.
- Wielu twierdzi, że połączenie kopalń w 2005 r. było nieporozumieniem. Dzisiaj separacja ruchów daje szansę na consensus zarówno społeczny, jak i w gronie zarządzających. To, że czekają nas trudne, radykalne decyzje, nie podlega dyskusji. Jako strona społeczna musimy być na nie przygotowani, bo stan, w którym dzisiaj jest kopalnia, nie pozwala na osiągnięcie pozytywnych wyników - mówi Chwiluk.
Związkowiec wskazuje, że jednym z dominujących problemów kopalni Sośnica-Makoszowy są konflikty pomiędzy pracownikami obu ruchów. Czytelnicy portalu górniczego nettg.pl mieli szansę przekonać się o tym po każdej publikacji dotyczącej kopalni. Żaden inny tekst nie wywoływał wśród komentujących tak skrajnych i żywiołowych emocji.
Zdaniem Chwiluka decyzja o rozłączeniu ruchów nie wiąże się z ponoszeniem żadnych nakładów finansowych. Uważa, że kopalnie nigdy naprawdę nie zostały scalone, a dyskusja o ich przyszłości pozbawiona jest merytorycznych argumentów.
- Obecna sytuacja kopalni wywołuje zrozumiałe emocje pracowników obu ruchów i reprezentujących załogę związków zawodowych. Zauważalna jest absolutnie niepotrzebna eskalacja napięć między ruchami, która nie służy kopalni i atmosferze pracy - uważa Grzegorz Mendakiewicz, dyrektor zakładu.
Dyrektor apeluje do załogi
Kierownictwo obawia się, że napięta atmosfera może przełożyć się na bezpieczeństwo pracy. Dlatego dyrektor Mendakiewicz kilka tygodni temu napisał do załogi list, w którym wyjaśnia bardzo dokładnie, jaka jest sytuacja zakładu i jakie są dalsze możliwości jego funkcjonowania. Apeluje też o bezpieczną pracę.
Mendakiewicz wylicza, że połączenie kopalń Sośnica i Makoszowy w 2005 r. miało dać oszczędności poprzez likwidację zbędnej infrastruktury, a przede wszystkim obniżyć koszty wydobycia. Trwający zbyt długo proces połączeniowy nie dał jednak oczekiwanych rezultatów. W kolejnych latach kopalnia Sośnica-Makoszowy osiągała coraz gorsze wyniki finansowe. Od połączenia do końca sierpnia 2014 r. przyniosła ponad 1 mld zł strat, a co gorsza znacząco spadły jej zdolności produkcyjne.
Jak zapewnia dyrektor, w 2015 r. wydobycie prowadzone będzie na trzech ścianach w obu ruchach. Są to ściany: i61, i101 i h51/n108.
- Nie zapadła jeszcze decyzja co do wariantu funkcjonowania kopalni Sośnica-Makoszowy od 2016 r. Niezależnie od wyboru wariantu i prowadzonych robót górniczych załoga kopalni stanowi całość i zaniechanie prac w jednym z ruchów nie oznacza utraty pracy - zapewnia dyrektor.
Raport z Politechniki Śląskiej
O dalsze losy kopalni martwią się także samorządowcy. Dlatego Urząd Miasta w Gliwicach zlecił naukowcom z Politechniki Śląskiej analizę prowadzenia rentownej eksploatacji przez ten zakład. W opracowaniu tym wskazano, że aby Sośnica-Makoszowy wyszła na plus, dobowy poziom wydobycia powinien wynieść 9,5 tys. t w roku 2016 i 10,5 tys. t, począwszy od roku 2017.
W kopalni będą prowadzone równocześnie trzy ściany: jedna w ruchu Makoszowy i dwie w ruchu Sośnica. Konieczne do zrealizowania inwestycje obejmują wykonanie wyrobisk, modernizację zakładu przeróbki mechanicznej węgla w ruchu Sośnica oraz zakupy maszyn i urządzeń, co do 2020 r. ma kosztować 546 mln zł. Konieczne jest również przeprowadzenie robót likwidacyjnych wyrobisk i obiektów na powierzchni w obu ruchach, co pochłonie 41,8 mln zł.
Naukowcy uważają, że roczna wydajność na jednego zatrudnionego w 2016 r. powinna wynieść 800 t, a w 2018 r. 1000 t. Wynika z tego, że maksymalne zatrudnienie w 2016 r. powinno wynieść 3280 osób, a w 2020 r. 2500 osób. Zmniejszenie zatrudnienia - ich zdaniem - powinno być przeprowadzone przy wykorzystaniu programu dobrowolnych odejść, który sfinansuje Kompania Węglowa. Jeśli kopalni uda się wypełnić wszystkie wskazane w opracowaniu warunki, zdaniem naukowców już w 2017 r. powinna osiągnąć dodatni wynik finansowy ze sprzedaży węgla.
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
