Bieg rzeczy zwykle jest w górnictwie taki: ściana dochodzi do końca wybiegu - brygady likwidacyjno-zbrojeniowe rabują i przenoszą sprzęt do następnej - węglem zaczyna sypać nowy front. W przypadku zakładów górniczych Południowego Koncernu Węglowego ów środkowy etap trwa w granicach 2-4 miesięcy. I właśnie eliminowaniu tej wyrwy w wydobyciu - dzięki inwestycjom w bogatsze wyposażenie - ma sprzyjać przechodzenie do eksploatacji na tzw. zakładkę. W nowym modelu - najprościej rzecz ujmując - dziś przestaje płynąć węgiel z jednej ściany, jutro od razu produkcja rusza w sąsiedniej.
Sygnalizowane rozwiązanie ma być jednym z elementów głównego celu - wybiegającej po 2020 r. strategii Południowego Koncernu Węglowego, podporządkowanej zwiększaniu możliwości produkcyjnych obu zakładów górniczych spółki. Obecnie jaworznicka firma - główny dostawca paliwa do elektrowni Grupy Tauron - wydobywa rocznie mniej więcej 5,5 mln t węgla handlowego. W perspektywie ośmiu najbliższych lat produkcja koncernu miałaby wzrosnąć do około 7 mln t. Obok wielorakich przedsięwzięć organizacyjno-technicznych, pierwszy - a więc obliczony do połowy 2018 r. - etap wdrażania tego ekspansywnego scenariusza wzrostu produkcji ma się ogniskować głównie na inwestowaniu w nowy sprzęt.
Wzbogacanie wyposażenia
- Przewidujemy kupno dwóch kompletów wyposażenia ścian do pokładu 207 w Zakładzie Górniczym Janina oraz jednego do pokładu 209 - z późniejszym wykorzystaniem w pokładzie 207 - w Zakładzie Górniczym Sobieski. Do libiąskiej kopalni trwa obecnie dostawa i montaż pierwszego zestawu obudowy zmechanizowanej, której rozruch ma nastąpić jeszcze w lutym. Umożliwi on wybieranie pokładu 207 w pełnym zakresie miąższości. Drugi komplet obudowy - wraz z przenośnikami ścianowym, podścianowym i taśmowym - zostanie zainstalowany w pokładzie 207 w 2015 roku. Oba zestawy będą elementami tak zwanej eksploatacji zakładkowej w pokładzie 207, eliminującej bezproduktywne przerwy technologiczne w wydobyciu, związane dotąd z przezbrajaniem frontów. Tak więc, oprócz uzyskanych w ten sposób dodatkowych ton, zapewnimy sobie zarazem większą ciągłość i stabilność eksploatacji. Zbliżony zabieg - poprzez pozyskanie obudowy zmechanizowanej i przenośnika ścianowego - zostanie powielony w wydobywczym oddziale G1 Zakładu Górniczego Sobieski, gdzie uruchomienie nowo kupionego kompletu wyposażenia jest planowane na początek drugiego półrocza tego roku - wyjaśnia Tomasz Pierzchała, główny inżynier przygotowania produkcji i rozwoju w PKW.
Nowe perspektywy w Grzegorzu
Przystąpienie do drugiego etapu zwiększania mocy produkcyjnych spółki ma nastąpić w drugiej połowie 2018 r., a więc wraz z zakończeniem budowy nowego poziomu 800 w Zakładzie Górniczym Janina i powołaniem w nim czwartego oddziału wydobywczego. Zwieńczenie tej dużego kalibru inwestycji będzie oznaczało wejście w głębiej położone fragmenty złoża, w tym w pokład 207. Jego atrakcyjność dla libiążan i całej firmy polega na dogodnych warunkach eksploatacyjnych oraz dobrych parametrach jakościowych zalegającego w nim węgla, nie wspominając już o istotnym wydłużeniu żywotności kopalni.
W strategii PKW przedsięwzięciem najwyższej rangi będzie wreszcie głębienie nowego szybu Grzegorz. Według wstępnych prognoz miałby być gotów w 2021 r. Waga tego projektu jest dla Koncernu nie do przecenienia. Grzegorz ma m.in. otworzyć dostęp do zasobnych, dotąd niezagospodarowanych górniczo sąsiednich parcel ZG Sobieski, pozwolić na uproszczenie przestrzennej struktury wyrobisk, ze skróceniem dróg dojścia załogi do tych dziś najodleglejszych, oraz - rzecz niesłychanie istotna ze względów bezpieczeństwa - spowodować zerwanie z eksploatacją podpoziomową, czyli poniżej poziomu udostępnienia.
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
U nas GZL to oddział spokojnej starości, jakiś tam chodniczek sobie rabują i takie jakies poboczne roboty sciany na sobieskim likwiduje i zbroi oddział wydobywczy przy wydatnej pomocy przewozu, mechaników i elektrykow.
niech GZL-om przywrócą na nowo premię to od razu będą efekty w postaci szybszego zbrojenia i likwidacji
Przygotowanie i rozruch ściany to jeden cykl, który przy odpowiedniej organizacji m.i. gabaryty chodnika, który służy jako obcinka ścianowa, logistyce, stojącym do dyspozycji wyposażeniu ściany i najważniejsze załodze, która jest płacona za sukces tzn rozruch ściany w terminie tzn tydzień wjazdu pod strop ściany z w/w chodnika i po dalszym tygodniu planowane wydobycie dla ściany o 350m długości,miąższość ok 1,6m-strug 2X1000kW, przenośnik ścianowy PF4-1132mm rynny Stosunek szybkości strug PF4 wynosi 1:3 (PF 1m/ a strug 3m/s)to ok 6-8 tygodni i nie jest niczym nowym tylko praktykowanym od wielu lat
Robie na sobiesim i to prawda przezbrojenie tak duzych scian tyle trwa. Tylko nie rozumiem o co ten szum? Już w PRL i latach 90' sciany na zakladke jechaly u nas niewiedziec czemu sie z tego wycofali, a teraz jak widać wracają.
2-4 miesiecy ... litości! a pomysł rodem z discovery channel. Geniusze
Nie trzeba mieć tytułów przed nazwiskiem żeby coś takiego wymyślić wystarczy być dobrym gospodarzem
premia za wniosek racjonalizatorski
Alez odkrywcze. Mysle ze PKW za to rozwiazanie powinien jakiegos gorniczego nobla dostac, moze najwieksza iinowacja na XXIII SEP? Hahahahaha zart jakis normalnie, zenujacy zart.