Boja sie pedzieć „witóm Wos gorónco”, bo ci, co niy ciyrpóm hycu (nie znoszą upału), mógliby mi za to co wsuć (wsypać czyli przylać). Niy pasuje tyż pedzieć „witóm Wos zimno” abo „chłódno”.
Tóż tyż padóm jak zawsze: witóm piyknie wszystkie szykowne a roztómiłe dziołszki i kobiytki, zocnych synków i chopów, a tyż i wszystki nojszanowniyjsze uosoby, kiere sóm trocha takie, a trocha takie.
Urlopy, urlopy... Jedni pojechali na morze, inksi na góry, jedni do azot i nazot, inksi ryczkóm pod łóżko... A niyjedyn mo urlop we laubie, na działkach i tak tyż je piyknie. Uroda (urodzaj) latoś była by niy nojgorszo, kieby we czyrwcu tych dyszczów niy było i takiygo zimna. A tak cebula teleczko (mała), marchew tyż niywydarzóno, jak palec i to tyn nojmyńszy... A ta głucho sómsiadka w takich razach (w tej sytuacji) zawsze godo, że wielgość niy je ważno, ino ważne coby serce mioł i rozum. Wto zrozumiał, uo czym pisza, to dobrze, wto niy, tyn blóndynka... „I zbyte” – jak padała (mawiała) Maryjka Karlikowo ze „Ślónskiyj czelodki”. Dzisiok dalij sóm my na urlopie. A na urlopie trza tyż czasym co zjeść.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
