Jeszcze w podstawówce ksiądz-misjonarz nauczał nas, że boska sprawiedliwość polega na tym, że za złe jesteśmy karani, a za dobre wynagradzani. Kiedy ostatnio kolega zarzucił mi, że zbyt surowo i niesprawiedliwie w ostatnich tygodniach traktuję ministrów i wiceministrów obecnego rządu, postanowiłem zrobić rachunek nie tyle własnego sumienia, co resortowych mniej lub bardziej udanych dokonań. Ten tekst będzie skupiony na miodzie, tym bardziej że dziegciu nie starczy na beczkę, co najwyżej na szklankę.
Na pierwszy ogień pójdzie szef resortu energii. Ministrowi Krzysztofowi Tchórzewskiemu czasem zdarzy się jakaś niefortunna wypowiedź, jak ta z sierpnia ubiegłego roku, w której odnosząc się do notyfikacji programu naprawczego dla górnictwa powiedział, że „nie dostał wytycznych Komisji Europejskiej, co ma robić”. W negocjacjach z górnikami nie dążył jednak do nastawionej na krótkoterminowe korzyści polityczne eskalacji konfliktów, chociaż kiedy trzeba było postawić sprawę jasno, umiał powiedzieć związkowcom: „panowie, albo Krupiński, albo całe JSW”, czym bardzo zaimponował wielu obserwatorom branży.
Kolejny na liście minister Grzegorz Tobiszowski był przeze mnie ostatnio punktowany głównie za rozporządzenie o jakości paliw. Pomimo innych mniejszych lub większych uwag co do jego pracy, ministrowi już dzisiaj nie można nie gratulować za dotychczasowe osiągnięcia na polu wciąż jeszcze nieukończonej naprawy polskiego górnictwa węgla kamiennego. I można oczywiście czepiać się, że poprzednicy nie postawili poprzeczki zbyt wysoko, odwlekając proces restrukturyzacji sektora w nieskończoność, przepijając i przepalając w lulkach prosperitę na początku dekady. Można też wytykać, że rząd miał nóż na gardle przez przedwyborcze obietnice. Można wreszcie powiedzieć, że był to dosłownie ostatni dzwonek przed falą bankructw kolejnych producentów. Można, ale dzisiaj nie ma to już większego znaczenia, a liczy się przede wszystkim fakt, że górnictwo powoli staje na nogi, a minister Tobiszowski nie spoczywa na laurach.
Trzeci i ostatni w tym tekście reprezentant Ministerstwa Energii Andrzej Piotrowski - osobiście mój ulubiony bonmociarz - słynie z ostrych i bezkompromisowych wypowiedzi, zawsze z zachowaniem wysokiej wartości merytorycznej. Nie zawsze mogę się z nim jednak zgodzić, jak np. w czerwcu ub.r., kiedy Instytut Jagielloński ustami Wojtka Jakóbika prezentował swój pomysł na mix energetyczny Polski do 2030 r. Minister Piotrowski powiedział wtedy, że jego resort nie tworzy aż tak dalekosiężnych planów, a jego perspektywa czasowa sięga najdalej kilka lat w przód. Znana w branży historyjka Daniela Borsuckiego z KHW o worku ze szczurami, który potrząsany przez niosącego go człowieka powoduje co chwila, że gryzonie znowu muszą się mościć i szukać miejsca dla siebie, to doskonała metafora niepewnego co do strategii sektora energetycznego. Na szczęście niedawno minister Piotrowski oznajmił, że resort rozpoczął prace nad stworzeniem, czy raczej odświeżeniem ostatniego dokumentu o polityce energetycznej Polski. Pozostaje mieć nadzieję, że w jego realizacji będziemy przynajmniej w połowie tak konsekwentni jak choćby Niemcy.
Przechodzimy do sąsiadów Ministerstwa Energii – resortu rozwoju. Odpowiedzialna za Dział Innowacji minister Jadwiga Emilewicz została rzucona na front walki o oczko w głowie rządu Prawa i Sprawiedliwości – elektromobilność – wciąż jeszcze będącą w powijakach (zaprezentowany w październiku elektryczny samochód Ursusa wygląda jak taczka, którą ktoś wjechał w wiatę przystanku autobusowego). Pani minister jest również spiritus movens krytykowanego przeze mnie wielokrotnie (ostatnio na łamach Trybuny Górniczej i Polsat News) rozporządzenia o kotłach na paliwo stałe, które po części ma być odpowiedzią na smog, po części na wymogi unijnego prawa, a tak naprawdę przynosi więcej szkody niż pożytku w kwestii czystego powietrza. Minister Emilewicz dostrzegła jednak niedawno, że problem czystego powietrza w wielu miejscach Polski wiąże się nie ze złą wolą kopcących, a z ubóstwem energetycznym, dlatego odpowiedzią na to ma być m.in. wielki systemowy program termomodernizacji, tak by przed kolejną zimą ocieplić prawie dwie trzecie dziurawych jak iracka marynarka wojenna polskich domów. Pomysł na 5 z dużym plusem, na pewno lepszy niż dopłaty do wymiany kotłów i brakującego na rynku paliwa.
Minister środowiska Jan Szyszko w ostatnich dniach zbiera ciosy z każdej strony za „Wiewiórkagate” (rozdmuchana, sztuczna afera z gryzoniem w tle, a raczej w wyciętej, spróchniałej gałęzi) i „Lex Szyszko” (bardzo słuszne w swoim założeniu, w wykonaniu już niestety katastrofalne) i nawet nie musiałem mu już dokładać za wcześniejszą, nie do końca chyba przemyślaną, wypowiedź o genezie smogu, jakoby winę za to ponosił „kiepskiej jakości rosyjski węgiel”. Szef resortu odpowiedzialnego m.in. za negocjacje w sprawach związanych z tzw. zmianami klimatu na tym właśnie polu ma na koncie spory sukces, bo inaczej nie można określić zakończenia paryskiego szczytu COP21. Taktyczny manewr z lasami pochłaniającymi CO2, który nie wymaga od Polski większych nakładów inwestycyjnych ani poświęceń energetyki, zasługuje na wielkie brawa, szkoda tylko, że UE zdążyła w ciągu roku zapomnieć, co w Paryżu ustalono i forsuje dla nas zabójcze reformy ETS i pakiet zimowy.
Wszystkim, którzy będą po tym tekście mieli jeszcze jakieś pretensje – czy to związane z faktem, że chwalę ministrów obecnej władzy, pomimo że popełniają błędy, czy odwrotnie, że wytykam im pomyłki, mimo że się starają i na niektórych polach odnoszą sukcesy – chciałbym zacytować jeszcze jedną postać, tym razem fikcyjną. W „Starciu królów”, drugiej części kultowej już sagi „Pieśni lodu i ognia” George’a R.R. Martina, jeden z pretendentów do Żelaznego Tronu, Stannis Baratheon podaje własną definicję sprawiedliwości, mówiąc, że dobry uczynek nie zmazuje złego, a zły dobrego i każdy powinien zostać osobno, stosownie wynagrodzony.
Dyrektor Działu Analiz Rynku Węgla Energomix i założyciel serwisu polishcoaldaily.com.
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
