Na takie słowa Śląsk i przedstawiciele branży górniczej czekali od wielu lat. Podczas Międzynarodowych Targów Górnictwa, Przemysłu Energetycznego i Hutniczego w Katowicach premier Donald Tusk zadeklarował, że polska energetyka będzie oparta na węglu. To prawda, że o dominującej roli węgla kamiennego i brunatnego w polskim miksie energetycznym na długo przed "katowicką deklaracją" premiera przekonani byli naukowcy i analitycy.
Wiodąca rola węgla zapisana została już w takich dokumentach, jak "Polityka energetyczna Polski" czy "Strategia dla górnictwa", a antywęglowa histeria, wywołana unijną polityką klimatyczną, łagodzona była merytorycznymi ekspertyzami, pokazującymi dostępność źródeł energii i analizującymi koszty jej pozyskania. Kluczowe znaczenie dla decydentów miała jednak dopiero analiza opracowana na prośbę Ministerstwa Gospodarki, przy współudziale spółek górniczych i Górniczej Izby Przemysłowo-Handlowej. Jej autorami są Polska Akademia Nauk, Akademia Górniczo-Hutnicza oraz Instytut Studiów Energetycznych, które w 16 wariantach rozpatrzyły prognozę zapotrzebowania na surowce energetyczne w Polsce do roku 2050.
- W każdym ze scenariuszy węgiel kamienny zajmuje znaczącą pozycję jako nośnik energii - mówił prof. Maciej Kaliski, dyrektor Departamentu Górnictwa w Ministerstwie Gospodarki.
Deklaracja premiera Tuska, powtórzona w trzy miesiące później w trakcie Barbórki zarówno przez jego samego, jak i innych członków rządu, miała znaczenie polityczne, bo oprócz zapewnienia, że nasze bezpieczeństwo energetyczne będzie oparte na węglu, usłyszeliśmy, że będzie to węgiel polski.
Rząd twardo bronił także pozycji węgla w energetyce na arenie międzynarodowej. Podczas szczytu klimatycznego COP19 czytelne stanowisko w tej sprawie przedstawił b. minister środowiska Marcin Korolec, a wicepremier Janusz Piechociński w trakcie Szczytu Węgla i Klimatu w Warszawie oraz Dni Węgla w Brukseli podkreślał, że należy szukać rozwiązań, które bez zbyt gwałtownych zmian w miksie energetycznym pozwolą spalać węgiel w sposób bardziej przyjazny dla środowiska.
Nowe kopalnie, nowe szyby
Kierunek rozwoju energetyki wskazany przez rząd pozwala myśleć z optymizmem o inwestycjach w górnictwie. Nic więc dziwnego, że po raz pierwszy od oddania do eksploatacji Budryka światło dzienne ujrzały projekty budowy aż trzech nowych kopalń. Pierwszy z projektów, sprowadzający się obecnie do prac poszukiwawczych w okolicach Chełma na Lubelszczyźnie, realizuje Kompania Węglowa. W lipcu tego roku, w trakcie drążenia otworu badawczego Pawłów-9, dowiercono się tam do pierwszego węgla. Kompania oceniła, że za ok. 2 lata będzie dysponować pełną dokumentacją geologiczną, która będzie podstawą do wystąpienia o koncesję na eksploatację. Nowa kopalnia może ruszyć za ok. 10 lat. Ma zatrudniać ok. 2 tys. osób i produkować ok. 5 mln t węgla rocznie.
Lubelszczyzna jest także przedmiotem zainteresowania australijskiej spółki Prairie Downs Metals Limited. Prawdopodobnymi lokalizacjami dla kopalni zbudowanej przez tę spółkę są gminy Siedliszcze, Wierzbica i Cyców. Prace poszukiwacze, prowadzone na terenie ponad 180 km kw., zakończą się w 2015 r. Ze wstępnego rozpoznania wynika, że zasoby węgla wystarczą na co najmniej 30 lat. Kopalnia, której budowa może kosztować 3 mld zł, ma ruszyć w 2020 r.
O budowie kopalni myśli również Kopex. Kopalnia Przeciszów ma być pierwszym zakładem w Polsce w całości udostępnionym upadowymi. Pierwsze wydobycie zaplanowano na 2018 r. Okres eksploatacji wynosić będzie 30 lat, a nakłady inwestycyjne na budowę kopalni wyniosą ok. 1,7 mld zł. Dwa przedsięwzięcia, porównywalne skalą trudności z budową nowej kopalni, prowadzi Jastrzębska Spółka Węglowa. Pierwszym, realizowanym od 2010 r., jest budowa szybu 1 Bzie. Szyb udostępni złoże Bzie-Dębina 1-Zachód - jedno z największych złóż węgla koksowego w Europie. Drugi szyb, który powstanie w okolicach Mizerowa, otworzy kopalni Pniówek dostęp do złoża Pawłowice 1. Pierwszy węgiel z części zachodniej złoża zostanie wydobyty na powierzchnię w 2015 r.
Dekoniunktura odkryła słabe strony
Wprawdzie polityczne deklaracje pozwalają górniczym przedsiębiorcom na snucie planów ekspansji, jednak wcześniej muszą się oni uporać w problemami, które odsłoniły światowa dekoniunktura i spadek cen surowca. Nie ma się co łudzić, nie można już nawet marzyć o zbliżeniu się w br. do 1,6 mld zł zysku, które branża zanotowała w 2012 r. Z danych Ministerstwa Gospodarki za trzy kwartały wynikało, że strata górnictwa sięgnęła 71,8 mln zł. Wynik był głównie rezultatem ponad 300 mln straty Kompanii Węglowej, ale pozostaje także w korelacji z jednostkowymi kosztami produkcji, które po 9 miesiącach 2013 r. wyniosły 299,01 zł/t. Poziom kosztów wzrósł ponad poziom cen i tym samym sektor odnotował ujemną akumulację w wysokości 0,68 zł/t. To jednak dane zbiorcze, a więc uśrednione...
Sytuacja rynkowa już pod koniec ub.r. zmusiła do zdecydowanej reakcji wszystkie spółki węglowe, nie da się jednak uciec od refleksji, że radziły sobie z problemem z różnym powodzeniem.
Roman Łój, prezes KHW, uważa, że spółka, pomimo skrajnie niekorzystnych warunków otoczenia, a zwłaszcza polityki sektora energetyki zawodowej, rok 2013 zakończy sukcesem.
- Mamy dodatni wynik ekonomiczny, mamy płynność finansową, zrealizowaliśmy inwestycje i przygotowaliśmy front eksploatacyjny na rok 2014 i kolejne lata. Osiągnęliśmy to dzięki lepszemu zarządzaniu ryzykiem, zwiększeniu efektywności i wydajności oraz dostosowaniu struktury produkcji i sprzedaży do oczekiwań rynku - mówi.
Jarosław Zagórowski, prezes JSW, sądzi z kolei, że kryzys się nie skończył, stąd polityka Spółki, która cechuje się chęcią realizacji wieloletnich inwestycji, musi być realizowana w oparciu o odpowiedni reżim kosztowy. Prezes dodaje jednak, że jeśli nie wydarzy się nic niepokojącego po stronie zdarzeń górniczych, to z całą pewnością Spółka zakończy rok na plusie.
O przyszłość, zależną m.in. od realizacji programu restrukturyzacji, walczy natomiast Kompania Węglowa. Przychody KW w br. będą o 2,3 mld zł niższe niż dwa lata temu i o 1,1 mld zł niższe niż przed rokiem. Dodatkowo do 2015 r. Kompania musi spłacić 370 mln zł zobowiązań odziedziczonych po dawnych spółkach węglowych. Wiceprezes Marek Uszko wskazuje, że od połowy 2012 r. w KW wdrażane są procesy ograniczenia kosztów, sięgające nawet 800 mln zł rocznie. Niestety cena każdej sprzedanej tony węgla jest w tym roku niższa o 50 zł. Żadne oszczędności nie są w stanie zrekompensować takiej różnicy w cenie w krótkim horyzoncie czasowym.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
Pustosłowie!
Komentarz usunięty przez moderatora z powodu złamania regulaminu lub użycia wulgaryzmu.
Kiedyś Kaczyński mówił o układzie. Ale mało kto wiedział o co chodzi. I to właśnie jest ten układ: sędziowie, prokuratorzy, prezesi, politycy w radach nadzorczych, ogólnie politycy, bankierzy. Jest film ,,Układ zamknięty", który porusza ten temat. Panie Krzysztofie, niestety, ale pewnie nic pan nie zrobi więcej w tej sprawie. A są przypadki, że jak ktoś za bardzo podskakiwał Władzy, to lądował w zakładzie psychiatrycznym
Pan prezes J Zagórowski bedąc w styczniu 2008r z niezapowiedziana wizytą u strajkujacych pod ziemią górników z Budryka powiedział m in., że rozliczy kombinatorów którzy wyprowadzali pieniądze z kopalni do prywatnych firm obcych. Być może wie, lub też i nie wie, że kiedy Budryk był jeszcze samodzielną kopalnią ówczesna Rada Nadzorcza dokonała kontroli ujmując wszystkie nieprawidłowosci w raporcie z dnia 14 lipca 2007r. Raport można znaleźć na internetowej stronie zwiazkowej zzkadrabudryk w zakładce pt. Strajk, 13 Dzień po dniu... Wg tego raportu wynika ze konkretne osoby w tym ówczesny prezes mieli swój udział w nieprawidłowosciach i machlojkach na kopalni. Z tego co mi wiadomo to z pracy na Budryku zwolniono za strajk związkowców którzy proceder złodziejstwa ujawnili i nagłośnili. Czy w państwie prawa tak ma być??? Czy też obecne państwo Tuska i Pawlaka to bezprawie?! A być moze jest coś o czym opinia publiczna i media sprzyjajace rządzącym nie wiedzą a pan prezes wie. Proszę o zapoznanie sie z raportem i komentarz w tej sprawie prezesa spółki, do której Budryk obecnie należy, J Zagórowskiego.
Zgadzam się z przedmówcą
,,To wielkie szczęście dla Polski, że mamy takiego premiera'' - powiedział kiedyś Stefan Niesiołowski