Pod względem geograficznym jest to półwysep na Dalekim Wschodzie. Tak dalekim, że Rosjanie uważają, że leży on na "końcu świata". Jest to o tyle prawda, że w kierunku wschodnim na nim kończy się kontynent azjatycki. Dalej jest Morze Barentsa, a na południu Ocean Spokojny.
Półwysep jest półtora razy większy od Polski i zajmuje powierzchnię ok. 470 tys. km kw.. Jego długość wynosi 1200 km, a szerokość dochodzi do 450 km. Na północy łączy się on z kontynentem przez stukilometrowej szerokości przesmykiem Parapolskim.
Dla Polaków jest on synonimem bezkresnych i zimnych terytoriów, gdzie komunikacja polega na korzystaniu z zaprzęgów reniferowych. To stereotyp utrwalony przez literaturę martyrologiczną z czasów carskich, kiedy zsyłano naszych rodaków na ten prawie bezludny półwysep. Po stu latach od tamtych czasów Kamczatka, tak jak cały świat, zmieniła się nie do poznania. Położona na morskim szlaku z Ameryki do Azji, posiada jedyny niezamarzający port na tej szerokości geograficznej. Jest coraz bardziej przedmiotem zainteresowania zagranicznych inwestorów, szukających zysków na zaopatrzeniu Chin i Japonii oraz krajów Dalekiego Wschodu w potrzebne im surowce.
Trochę większy Sachalin
Choć Kamczatka nie jest wyspą w sensie geograficznym, to cywilizacyjnie spełnia wszystkie jej kryteria. Na półwysep można się dostać tylko drogą morską lub samolotem. Północne połączenie z kontynentem nie ma swego odpowiednika komunikacyjnego. Przy dobrej pogodzie pasażerowie samolotu lecącego do stolicy, Pietropawłowska Kamczackiego podziwiają szczyty trzech wysokich dymiących wulkanów (sopek), położonych zaledwie kilkanaście kilometrów od lotniska. Są to czynne wulkany: Awaczyński - 2751 m, Koriacki - 3458 m i Wiluczyński - 2175 m.
Kamczatka od północy oddziela Morze Barentsa, od Morza Ochockiego, a w kierunku południowym jej przedłużeniem są Wyspy Kurylskie i japońska wyspa Honsiu. Od południowego wschodu miniaturą Kamczatki jest wyspa Sachalin. Klimat jest tu umiarkowanie chłodny z suchą zimą i wilgotnym latem. Dominuje jodłowo-świerkowa tajga. Na nizinach w lecie panują tu warunki tropikalne. Bujna roślinność, bagna i stałe deszcze oraz mgły z rojami jadowitych komarów i wszelkich innych insektów dopełniają reszty.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
