Przez 12 dni, od 11 do 22 listopada, w Warszawie - pod dachem Stadionu Narodowego - będą konferować nad tym, jak powstrzymać zmiany klimatu. Szacuje się, że uczestniczyć w tym będzie do 16 tys. osób - od naukowców, przez biznesmenów, po polityków. Polska zorganizuje Sesję Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych ws. zmian klimatu po raz drugi w historii.
To już 19. sesja. Pierwszą w Polsce, a 14. w kolejności, zorganizowano w Poznaniu w 2008 r. Główną siedzibą tamtej sesji były Międzynarodowe Targi Poznańskie. To one teraz są głównym organizatorem warszawskiego szczytu klimatycznego, któremu towarzyszyć będzie kilkadziesiąt wydarzeń naukowych i kulturalnych, oczywiście tematycznie związanych ze zmianami klimatycznymi.
Nim przyjrzymy się z grubsza temu, co nas czeka za kilka tygodni, zobaczmy, dlaczego na to czekamy. A dlatego, że w 1992 r. w Rio de Janeiro odbyła się Konferencja Narodów Zjednoczonych nt. Środowiska i Rozwoju, znana bardziej pod nazwą Szczyt Ziemi. I na tymże Szczycie zawarto tzw. Ramową Konwencję Narodów Zjednoczonych ws. zmian klimatu (United Nations Framework Convention on Climate Change - UNFCCC lub FCCC). Określała ona zasady międzynarodowej współpracy, zmierzającej do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych odpowiedzialnych za tzw. globalne ocieplenie. Umowa weszła w życie w 1994 r. Postanowiono, że dla realizacji zasadniczego celu tej umowy należy co roku organizować tzw. Konferencje Stron (Conferences of the Parties - COP). Pierwszy taki COP w globalne ocieplenie wymierzono w Berlinie w 1995 r.
Zasadniczego znaczenia dla walki z ociepleniem nabrał COP3 w Kioto, gdzie zobowiązano się, że do 2012 r. dojdzie do redukcji ogólnej emisji gazów powodujących efekt cieplarniany o 5,2 proc. w porównaniu z rokiem 1990. Nie wdając się w szczegóły, można powiedzieć lapidarnie: nie wszędzie się to udało i nie wszystkim na tym zależy.
W Warszawie strony FCCC spotykają się po raz 19. "J. E. (sic!) Marcin Korolec, Minister Środowiska Rzeczypospolitej Polskiej przejmie prezydencję procesu UNFCCC w pierwszym dniu COP19 i będzie sprawować ją przez rok 2014 do dnia rozpoczęcia COP20" — komunikują na oficjalnej stronie.
Walka z globalnym ociepleniem jest kosztowna. Organizowanie COP-ów również.
- Koszt organizacyjny ma zmieścić się w granicy 100 mln zł, a samo wynajęcie miejsca wyniesie 26 mln zł - tłumaczył z początkiem sierpnia minister ochrony środowiska Marcin Korolec.
Przeciwnicy alarmowali, że nie stać nas na taki wydatek, bo kryzys, dziura w budżecie itd.
Zwolennicy kontrowali: gdy każdy z uczestników wyda dziennie 250 euro, to w Polsce zostawią ok. 125 mln zł, czyli per saldo (abstrahując od merytorycznych korzyści) zyskamy na tym interesie.
- Czeka nas wiele wyzwań, w tym położenie fundamentów pod negocjacje nowego porozumienia klimatycznego, ale jestem przekonany, że podołamy temu procesowi zarówno od strony merytorycznej, jak i logistycznej - mówił minister Korolec pod koniec 2012 r., kiedy oficjalnie zatwierdzono Warszawę na miejsce 19. rundy szczytu klimatycznego.
Teraz troszkę o "stronie logistycznej", bo klapa na tym "odcinku" zapewne odbiłaby się na merytoryce COP19. We wrześniu wyłoniono ostatecznie technicznego organizatora szczytu. Międzynarodowe Targi Poznańskie (spółka Skarbu Państwa i gminy Poznań) zajmą się tym za 34,095 mln zł.
Ministerstwo Środowiska liczy złotówki i dla obniżenia kosztów całego przedsięwzięcia rozpisało przetarg na "Partnera COP19". I w połowie września wyłoniono 12 takich sponsorów. Mają oni m.in. dostarczyć 18900 litrów wody mineralnej, udzielić 10-procentowej zniżki na bilety lotnicze dla wszystkich uczestników COP19, przekazać 11000 toreb na dokumenty z naturalnego filcu, wypożyczyć 60 samochodów z niską emisją dwutlenku węgla.
- Z jednej strony firmy mają możliwość promocji swoich działań na skalę międzynarodową, z drugiej my, organizatorzy, otrzymujemy profesjonalne wsparcie organizacji spotkania wysokiej rangi - tłumaczył minister Korolec.
Gdy do Warszawy zjedzie się 16 tys. gości (nie licząc alterglobalistów, zielonych, anarchistów oraz tym podobnych, którzy też pewnie będą chcieli zaistnieć przy okazji szczytu klimatycznego), gdzieś będą musieli spać i jeść przez te 12 dni. Nasza stolica to nie Paryż, gdzie stoi hotel przy hotelu.
W listopadzie obłożenie w stołecznych hotelach wynosi ok. 57 proc. W czasie COP19 będzie to 100 proc., w dodatku przy cenach wyższych o połowę. Uwaga: ONZ zaleciła, by ceny zawierały się w przedziale 40-400 euro za noc od osoby, w zależności od standardu hotelu.
Oczywiście zieloni rewolucjoniści nie będą spać w Radissonie (teraz standardowy pokój - 450 zł), pewnie też nie na ulicy, ale należy założyć, że na ulicy się pojawią. COP19, jakby ktoś nie kojarzył, zainaugurowany będzie w dniu Święta Niepodległości, które nielewicowe (krajowe) siły polityczne uczczą okolicznościowym marszem.
- Wiadomo, że na takie szczyty przyjeżdżają alterglobaliści i że są to elementy awanturnicze - przestrzegał z początkiem sierpnia i krytykował termin COP19 Jarosław Kaczyński.
- Zrobimy wszystko, żeby zarówno obchody 11 listopada, jak i to wielkie wydarzenie międzynarodowe, jakim jest szczyt klimatyczny, odbyły się w spokoju - zadeklarował Donald Tusk.
Historia pokazuje, że Kaczyński słusznie określił skłonności alterglobalistów do dynamicznych form demonstrowania. Należy mieć nadzieję, że rację będzie miał też Tusk, który - jak donoszą niechętne mu media - na tzw. wszelki wypadek i na czas COP19 chce postawić żandarmerię wojskową w stan gotowości i współdziałania z policją.
To tyle w skrócie o "technicznej stronie" listopadowego wydarzenia. Do "strony merytorycznej" warszawskiego szczytu klimatycznego postaramy się wrócić wkrótce...
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
