Coraz liczniejsze wizyty przedstawicieli górnictwa chińskiego w Polsce każą bliżej przyjrzeć się naszym możliwościom na tym niezwykle egzotycznym rynku. Oficjalnie Chiny są państwem "biednym", "rozwijającym się", które oczekuje równoprawnej wymiany gospodarczej. Są to dyplomatyczne hasła i slogany, za którymi kryje się światowe mocarstwo również w branży górniczej.
Bo niby skąd biorą się te niebotyczne nadwyżki handlowe w wymianie z wszystkimi krajami świata na czele z USA? Z polskich firm najlepszą pozycję w Chinach ma KGHM Polska Miedź SA. Dostarcza ona na chiński rynek każdą ilość miedzi po obowiązujących cenach rynkowych. Coraz głośniej jest o tym, że chcą ja naśladować inne branże górnicze. Nie ma w tym nic złego, ale istnieje zasadnicza jednak różnica. KGHM dysponuje towarem, który w Chinach stanowi rezerwę walutową. Zakup miedzi przez Chiny nie zawsze związany jest z ich aktualnymi potrzebami gospodarczymi. Posiadanie miedzi jest gwarancją rozliczenia się z kontraktu. W ten sposób Państwo Środka "konsumuje" ok. 40 procent całej światowej produkcji miedzi. Czy ktoś inny jeszcze posiada podobny towar? Jeżeli tak, to ma duże szanse na tym rynku.
Górnictwo wg modelu chińskiego
Chińskie górnictwo przynajmniej w dwóch branżach nie ma sobie równych na świecie. Wydobycie węgla kamiennego osiąga tu skalę 3,5 miliarda ton, czyli tyle co reszta świata razem wzięta! Jest to jeden z "cudów" chińskiej gospodarki. Polega on na niewolniczej i obozowej pracy około jednego miliarda ludzi.
Ludzie ci, aby móc legalnie pracować muszą otrzymać stosowny paszport umożliwiający im pobyt poza miejscem zamieszkania. Jest to elita, która otrzymuje głodowe stawki sto razy niższej płacy niż w USA. Reszta społeczeństwa, która nie ma stosownych koneksji, przenosi się do przemysłowych okręgów nielegalnie.
Władze na to patrzą przez palce, bo ci też są zatrudniani, ale za połowę stawki legalnych pracowników. Jak łatwo się domyśleć, nielegalni nie mają żadnych praw pracowniczych i stanowią stałe zagrożenie dla legalnie zatrudnionych, których w każdej chwili można wymienić. Tak częste w Chinach wypadki górnicze wiążą się z tymi nielegalnymi pracownikami. Większość z nich nawet się nie rejestruje. Do wiadomości publicznej podaje się tylko te, których nie da się ukryć.
Drugą branżą, w której Chiny dzierżą światowy prymat, jest wydobycie złota. Trzysta sześćdziesiąt ton rocznej produkcji pozostawia daleko w tyle wszystkich swoich konkurentów. Tym bardziej, że jego wartość jest ogromna, a koszta uzyskania prawie żadne. Chińskim ideałem jest, aby górnictwo całego świata mogło być zorganizowane na wzór chiński. Powstałe w ten sposób nadwyżki w handlu zagranicznym przeznaczane są też na zakup złóż i surowców za granicą.
Obiektem szczególnego zainteresowania jest Australia skąd Chiny importują rudy żelaza i węgiel kamienny, a także diamenty i złoto. Ma tu swoją siedzibę jedna z czołowych firm górniczych na świecie, jaką jest Rio Tinto. Firma ta aktualnie przy granicy chińskiej w Mongolii realizuje największą na świecie inwestycję odkrywkowo-podziemnej kopalni miedzi Oyu Tolgoi. Jest ona na ukończeniu i jej rozruch ma nastąpić kosztem ok. 13 miliardów dolarów w trzecim kwartale tego roku. Ma produkować o połowę więcej od KGHM, przy równowartościowym wydobyciu tu złota, jak w KGHM srebra!
Od początku wiadomo było, że produkcja miedzi będzie tu najtańsza i przeznaczona przede wszystkim dla Chin. Ci jednak postanowili, nie kupować stąd miedzi, ale przede wszystkim kupić Rio Tinto wraz z jej wszystkimi aktywami na całym świecie, a przede wszystkim w Australii. Tu jednak srogo się zawiedli. Nie chciało tego zarówno Rio Tinto, jak i na transakcję tę nie wyraził zgody rząd australijski. Zniewaga jakiej doznali Chińczycy została natychmiast pomszczona. Trzej dyrektorzy przedstawicielstwa Rio Tinto w Chinach zostali aresztowani i oskarżeni o szpiegostwo na rzecz "obcego mocarstwa". Ci ostatni nie mając nic do stracenia natychmiast przyznali się do wszystkich zarzucanych im czynów licząc tylko na łagodny wymiar kary. I tu się nie zawiedli. Otrzymali "tyko" po 14 lat ciężkiego więzienia!
To jednak nie wszystko. Miedziowy kombinat w Mongolii Oyu Tolgoi w ramach wzajemnych rozliczeń miał otrzymać energię z pobliskich Chin. Teraz jednak nic z tego nie będzie i musi on wybudować własną elektrownię na szczęście w pobliżu znajdującego się równie kolosalnego złoża węgla kamiennego Tavan Tolgoi. Tak robi się górnicze interesy w Chinach.
Chińska władza i społeczeństwo
Nie jest pożądana żadna krytyka chińskiego sytemu władzy. Na wszelkie w tej sprawie uwagi odpowiadają oni, że istniejący system wynika z ich odmiennej od europejskiej kultury, tradycji, zwyczajów itp., czego w żadnym wypadku nie zamierzają zmieniać. Wręcz przeciwnie, są oni z niej dumni i cieszą się kiedy jest ona naśladowana przez innych. Związki zawodowe w klasycznej europejskiej postaci są zakazane. Nawet zagraniczne firmy, które mają tu swoje siedziby nie mogą na swoim terenie mieć związków zawodowych. Dają one zły przykład. Jeśli nie chcą się temu podporządkować muszą opuścić terytorium Chin.
Co innego związki zawodowe pracodawców? Ci reprezentują stanowisko partii i rządu.
Do komunistycznej partii należą milionerzy i nadają jej ton. Każdy, kto chce jakiekolwiek interesy robić w Chinach, o państwie tym musi się wyrażać tylko pochlebnie. Inaczej nici z biznesu. Doskonale spraktykowali to Amerykanie ze swoją ofensywą "praw człowieka". Wielkie koncerny USA robią w Chinach kolosalne interesy oparte na niewolniczej pracy. Stąd nacisk amerykańskich milionerów, aby te "prawa człowieka" prezydent Clinton zawiesił raz na zawsze, co ten pod ich naciskiem uczynił. Podsumowując Chiny składają się generalnie z dwóch społeczności. Tej, która sprawuje władzę i związanych z nią ludzi jest około 250 milionów! Reszta około jednego miliarda to niewolnicy pozbawieni wszelkich praw. Te 250 milionów terroryzuje w sposób absolutny pozostały miliard ludzi, którzy pod presją doskonale zorganizowanego państwowego terroru poddani są wyzyskowi, któremu dorównać mogli podobni im poprzednicy pod dowództwem Hitlera i Stalina. Szczególnie ten pierwszy jest tu wzorem narodowo-socjalistycznego kapitalizmu chińskiego. Z tą jednak różnicą, że Chiny zamierzają swoich przeciwników najpierw pokonać gospodarczo, a dopiero potem militarnie.
Na tym tle swego czasu osiągnięcia Niemiec były równie imponujące, jak obecnie w Chinach. Co ciekawe również w Niemczech obowiązywało podobne prawo. Dotyczyło ono przymusowej sterylizacji niepożądanych osób i zakazu posiadania przez nich potomstwa. Dzielono ludzi według ich rasy i poglądów, według narodowości i przydatności dla zamierzonych przez państwo celów.
Chińczykom podoba się w Polsce
Chińczycy nie mogą się Polski nachwalić. Dla nich to istne el dorado. Kraj mlekiem i miodem płynący. Ludzie tu tacy mili, tolerancyjni i życzliwi. I nic dziwnego jeżeli porównać nasz kraj do tego, co się dzieje w Chinach.
Tymczasem u nas pełna wolność. Handel kwitnie i daje niebywałe dochody. Szczególnie jeżeli jest on zdominowany przez drobnych, ale bardzo licznych kramarzy, którzy nie płacą żadnych z tego tytułu podatków.
Gdzie im będzie lepiej? No właśnie! Nie słychać o chińskim lekarzu, inżynierze, górniku, który by u nas pracował. Natomiast wszyscy chętnie zajmują się handlem. Niestety, jest on na ogół nielegalny. Polega na dostarczaniu do Polski towarów nie objętych cłem handlowym. Pomimo przebycia tysięcy kilometrów, jako wyprodukowany "za darmo" w macierzystym kraju, tu jest zawsze konkurencyjnie tani, a jednocześnie dający niezwykle wysokie zarobki tym, którzy się nim trudnią. I tu jest odpowiedź dlaczego Chińczycy w Polsce nie chcą zajmować się żadnym innym zawodem, tyko handlem.
Warto znać francuskie ostrzeżenie
Skąd to wszystko wiadomo? Każdy może takie rzeczy pisać wszak są one nie do sprawdzenia, gdyż od Chin dzielą nas tysiące kilometrów. Oto kilka miesięcy temu na rynku polskim ukazało się tłumaczenie książki dwóch wybitnych francuskich ekonomistów, którzy na systemie gospodarczym i politycznym Chin nie zostawili przysłowiowej suchej nitki*. Mało tego, twierdzą oni, że jeżeli nie nastąpi otrzeźwienie z chciwości amerykańskich i europejskich koncernów, którzy żyją z montażu "darmowych" chińskich części, to wkrótce cały świat może być jednym chińskim niewolniczym przedsiębiorstwem...
*Antonie Brunet, Jean - Paul Guichard - Chiny światowym hegemonem? Imperializm ekonomiczny Państwa Środka. Wydawnictwo Studio Emka. Warszawa 2011.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
