W Sosnowcu zmarł w środę (31 maja) na ranem w wieku 68 lat Tadeusz Jedynak - związkowiec, działacz śląsko-dąbrowskiej Solidarności, sygnatariusz porozumień jastrzębskich w 1980 r., były poseł na Sejm RP I i II kadencji.
Przez kilka ostatnich miesięcy Tadeusz Jedynak walczył z chorobą, w lutym tego roku przeszedł skomplikowaną operację. Informację o śmierci potwierdził portalowi górniczemu Leszek Witelus - przyjaciel Zmarłego, w latach 80. jeden z przywódców górniczej Solidarności.
O terminie i miejscu uroczystości pogrzebowych Tadeusza Jedynaka poinformujemy w portalu nettg.pl.
Tadeusz Jedynak (ur. 16 kwietnia 1949 r.) pochodził z Niesadnej koło Garwolina, w Płocku skończył technikum budowlane. W latach 70. XX w. przeniósł się na Śląsk, został górnikiem w kopalni Manifest Lipcowy w Jastrzębiu-Zdroju. Na przełomie sierpnia i września 1980 r. jako uczestnik protestu robotników był w kopalni wiceszefem Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego i podpisywał porozumienia jastrzębskie. W 1981 r. wszedł do mieszanej komisji zajmującej się poblemami Śląska i górnictwa, tworzył niezależne pismo "Nasza Solidarność" w strukturach MKR Jastrzębie. Zasiadał w tymczasowym prezydium Krajowej Komisji Porozumiewawczej, a po Krajowym Zjeździe Delegatów (w którym uczestniczył) - w Komisji Krajowej Solidarności.
Aresztowany 13 grudnia 1981 r. na dworcu w Katowicach, internowany m.in. w Zabrzu-Zaborzu, Nowym Łupkowie i Katowicach. Wydawał bibułę internowanych "Nasza Krata", prowadził głodówki. Po zwolnieniu z internowania pod koniec grudnia 1982 r. zaczął ukrywać się, przewodził podziemnym strukturom Regionu Śląsko-Dąbrowskiego. Aresztowano go po raz drugi w Warszawie w czerwcu 1985 r., po ponad roku więzienia zwolniono na mocy amnestii.
W latach 1986-1992 pracował w przedsiębiorstwie budowlanym Fadom w Żorach. Od września 1986 r. powrócił do działalności we władzach związkowych nielegalnej Solidarności. Wielokrotnie zatrzymywany i skazywany na grzywny.
Latem 1988 r. wyjechał do Australii, ale na wieść o wybuchu strajków wrócił do Jastrzębia-Zdroju i przedostał się do kopalni Manifest Lipcowy, aby wesprzeć protest.
W 1989 był uczestnikiem obrad Okrągłego Stołu w podzespole górniczym. Został wybrany posłem na Sejm z listy Solidarności (w latach 1991-1993), potem reprezentował jako poseł Unię Pracy (1993-1997). Pracował m.in. w Totalizatorze Sportowym, w PZU Życie, był od 2001 r. członkiem Komisji Rewizyjnej Polskiego Komitetu Paraolimpijskiego. Zajmował się też pomocą Polakom na Wschodzie.
Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (Londyn 1988) i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).
Czytaj też:
Poczuliśmy smak wolności - rozmowa z Tadeuszem Jedynakiem, W sobotę w Żorach pożegnanie Tadeusza Jedynaka
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
