Dwutlenek węgla nawozi rośliny, a emisje z paliw kopalnych już wywierają zbawienny wpływ na wyniki rolnictwa, zwiększając plony o co najmniej 10-15 proc. - ogłosił dr Indur Goklany, amerykański naukowiec, autor najnowszego raportu na zlecenie fundacji Global Warming Policy.
Po publikacji w połowie października raport natychmiast nabrał światowego rozgłosu. Broniąc dwutlenku węgla, Goklany zebrał szereg naukowych recenzji potwierdzających wniosek po wniosku, a wiarygodność jego pracy potęguje fakt, że sam jako delegat USA był przed laty założycielem IPCC - Międzyrządowego Panelu ds. Zmian Klimatu, który forsuje dekarbonizację światowej gospodarki. Tymczasem raport wzywa, aby z równą determinacją obalić utarte poglądy i nie tylko zdjąć z dwutlenku węgla odium "trucizny" lub "zanieczyszczenia", ale zdecydowanie dowartościować.
Raport wylicza, że dzięki zwiększonej emisji dwutlenku węgla w rolnictwie na globie przybywa plonów o wartości... 140 mld dol. każdego roku. Chodzi o dodatkową podaż żywności, która może rozwiązać problem głodu.
Korzyści z dwutlenku węgla idą jednak znacznie dalej: w ostatnich dziesięcioleciach obszary pustynne na całym globie bez wyjątku zaczęły się zazieleniać i bezpośrednio jest to efektem emisji CO2. Biolodzy nie maja najmniejszych wątpliwości, że gaz ten pobudza wegetację roślin, co więcej, polepsza gospodarkę wodną flory, wzmacnia rośliny i uodpornia je na susze, a pożytki z tego są wielorakie na całej planecie.
Indur Goklany stwierdza wprost:
- W przeciwieństwie do szkód z globalnego ocieplenia, które są dziś odległe i czysto spekulatywne, korzyści, które przynosi dwutlenek węgla, można empirycznie potwierdzić, są one realne i aktualne. Niestety mimo tych dowodów media nie dostrzegają tych dobrych wiadomości, a opinia publiczna jest utrzymywana w nieświadomości faktów. Raport mojego autorstwa próbuje przywrócić w tej sprawie jakąś równowagę - deklaruje Amerykanin.
Plemienna mentalność uczonych
Rangę dokumentu wzmacnia przedmowa uznanego na świecie fizyka prof. Freemana Dysona (członka elitarnego Królewskiego Towarzystwa Naukowego w Londynie), który nie tylko popiera konkluzje Goklany'ego, ale dokonuje też miażdżącej analizy fenomenu, dlaczego "całe pokolenie ekspertów naukowych oślepło na oczywiste fakty".
- Myślenie polityków i naukowców na kontrowersyjne tematy wciąż podąża plemiennymi ścieżkami - oskarża prof. Dyson.
Matt Ridley, brytyjski błyskotliwy dziennikarz, arystokrata, który poświęcił się popularyzacji nauki, z wykształcenia zoolog po Eton i Oxfordzie, nawiązuje do grudniowego szczytu klimatycznego COP21.
- Czy przed międzynarodowymi negocjacjami opartymi na założeniu, że dwutlenek węgla jest zły, nie powinniśmy przynajmniej rozważyć, czy możemy się mylić? - pyta Ridley, przyznając, że politycy uznają dziś takie wątpliwości za karygodną herezję.
Tymczasem gdy wzięto pod lupę wnioski raportu Goklany'ego, okazują się one za każdym razem prawdziwe. Richard Betts z brytyjskiego instytutu meteorologii przypomniał, że efekt użyźniania przez CO2 nie jest niczym nowym, omawiany był m.in. przez IPCC. Satelity pokazują, że od 1982 r. na ziemi przybyło 14 proc. zielonej roślinności we wszystkich ekosystemach a szczególnie w tropikach i pustyniach.
Katastrofy jak malowane
Okazuje się też, że katastroficzne wizje efektów ocieplenia na razie są tylko produktem wyobraźni klimatystów:
- Jak dotąd nie odnotowano, co potwierdza IPCC, żadnego zauważalnego wzrostu susz, powodzi czy burz na świecie - pisze Ridley, dodając, że trwały jest za to trend ciągłego i szybkiego spadku zgonów na skutek chorób przenoszonych przez insekty. Poziom oceanów wprawdzie bardzo powoli wzrasta, ale w rzeczywistości niczym to jeszcze nie grozi, jednocześnie przybywa obszarów lądowych (w efekcie sedymentami delt rzek, np. w Bangladeszu). Ocieplenie nie sprawiło, żeby przybyło nam cyklonów, za to żywności dla wyżywienia głodujących owszem.
Goklany wylicza, że aby wyprodukować tę samą ilość jedzenia, potrzebujemy dziś 11-17 proc. mniej ziemi uprawnej, niż przed wzrostem emisji.
Goklany rozprawia się też z alarmem o "zakwaszaniu mórz" (jego zdaniem to fałszywy opis, mamy bowiem do czynienia z "minimalną redukcją zasadowości wód" pod wpływem CO2). Przytacza spis 372 badań, które uspokajają, że ewentualne zgubne skutki tego procesu są zdecydowanie odległe i wyolbrzymione (np. eksperymentalne poddanie koralowców większemu stężeniu CO2 wykazało, że przez setki lat nie stracą one zdolność rozwoju, przeciwnie pomaga im umiarkowany wzrost temperatury wód).
Pod wpływem dwutlenku węgla przez ostatnich 200 lat w morzach przybyło glonów, koralowców, traw morskich, a zwłaszcza pożywnego dla ryb planktonu.
- Nie chcę powiedzieć, że rafy i łowiska nie mają swoich problemów, ale na skutek zanieczyszczeń, nadmiernych połowów i odpływów a nie przez dwutlenek węgla - wyjaśnia Ridley.
Do dwutlenku warto dopłacać!
Dwutlenek węgla jest tak wartościowym gazem, że np. komercyjne szklarnie kupują go na rynku. Korzyści z CO2 dla globu przestałyby przeważać nad ewentualnymi szkodami dopiero wówczas, gdyby stężenie tego gazu było aż pięciokrotnie wyższe, niż dziś. Powiększając plony, dwutlenek "wypracował" już 3 bln dolarów (zwiększając stężenie w epoce przemysłowej), a Patrick Moore (były szef Greenpeace w Kanadzie, który potem został przez ekologistów wyklęty) przypomina, że przez większą część historii świata dwutlenku węgla było w atmosferze ziemskiej więcej niż obecnie.
- Jeśli mają być płacone jakieś odszkodowania - Matt Ridley nawiązuje do podatków i opłat karnych dla "emisyjnego" przemysłu - to może raczej rolnicy powinni płacić je producentom węgla? - ironizuje.
Niespodziankę autor raportu przygotował nawet dla tych, którzy zakrzykną, że nie wolno nie walczyć z ociepleniem, bo w końcu przyjdzie ludzkości zapłacić za bierność. Goklany dowodzi, że nawet, gdyby Ziemia znacznie się ociepliła, nie oznacza to katastrofy...
Dlaczego? Bo ludzkość potrafi się adaptować, tzn. uczy się czerpać korzyści, unikając szkód. Podobnie jest zresztą z ekosystemem, który przywykliśmy rozpatrywać zbyt statycznie. Jeśli powodzie grożą dziś południu Chin, to nie znaczy, że na wieki pozostanie ono strefą deszczową. Wskutek ocieplenia klimatu ulewy przesuną się ku chłodniejszej północy, nawadniając pustynie i osuszając południe.
Po wtóre pod koniec XXI w. świat będzie ogólnie od 3 do 16 razy zamożniejszy (per capita statystycznego Ziemianina), a przecież już dzisiaj wiadomo, że ludzie lepiej bronią się przed kataklizmami (np. powodziami) wtedy, gdy są bogatsi, a nie wtedy, gdy pogoda jest statystycznie bezpieczna.
- Przez ostatnich 100 lat liczba ofiar śmiertelnych susz, powodzi i burz zmalała aż o 98 proc. bez jakiejkolwiek zmiany klimatu - pointuje omawiający raport Ridley.
Prawdziwa sensacja dokumentu polega również na jasnym oskarżeniu, że podsuwane przez klimatystów szacunki i dane, którymi następnie wspierają się politycy, zawyżają stopień ocieplenia i wyolbrzymiają szkody z dwutlenku węgla, a minimalizują lub pomijają korzyści. Np. modele klimatyczne wzrostu temperatur w ostatnich latach wyraźnie rozmijają się z danymi nadsyłanymi przez balony pogodowe i satelity. Oznacza to, że niepostrzeżenie staliśmy się zakładnikami własnego kłamstwa, przestając odróżnać rzeczywistość od wyobrażeń.
Niestety Matt Ridley jest jednak zdania, że rewolucji mentalnej po raporcie Goklany'ego nie będzie: - Na konferencję klimatyczną w Paryżu wybierają się dziesiątki tysięcy aktywistów i biurokratów demonizujących dwutlenek węgla. Trudno będzie zmienić pogląd świata w tej sprawie.
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
Komentarz usunięty przez moderatora z powodu złamania regulaminu lub użycia wulgaryzmu.