Licencja na znak towarowy to dokument, który umożliwia korzystanie ze znaku towarowego przez inne podmioty, przy jednoczesnym zachowaniu jego prawnej własności przez licencjodawcę. Tego rodzaju licencja jest niezbędna, aby formalnie uregulować warunki korzystania ze znaku, zapewniając ochronę interesów obu stron – licencjodawcy i licencjobiorcy. W Polsce umowy licencyjne na znaki towarowe podlegają regulacjom zawartym w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. Prawo własności przemysłowej, która stanowi ważny akt prawny w tym zakresie.
Podstawowe elementy umowy licencyjnej na znak towarowy
Zgodnie z zasadą swobody umów, strony zawierające umowę licencyjną mogą ułożyć swoje wzajemne prawa i obowiązki w sposób najbardziej odpowiadający ich potrzebom, pod warunkiem, że nie naruszają one obowiązujących przepisów prawa ani dobrych obyczajów. Licencja na znak towarowy daje stronom szerokie możliwości w zakresie określania warunków korzystania ze znaku, jednak mimo tej elastyczności, pewne kluczowe elementy muszą zostać ujęte w umowie, aby była ona zgodna z prawem i zabezpieczała interesy obu stron. Do takich niezbędnych postanowień należą:
* Zakres licencji
* Czas trwania i terytorium licencji
* Opłaty licencyjne
* Możliwość udzielania sublicencji
* Zasady dochodzenia roszczeń
* Zobowiązanie do zachowania poufności
Prawa i obowiązki licencjodawcy oraz licencjobiorcy
Umowa licencyjna na znak towarowy przyznaje obu stronom określone prawa oraz nakłada konkretne obowiązki.
Licencjobiorca zobowiązany jest do używania znaku zgodnie z umową i obowiązującymi przepisami. Powinien również odpowiednio oznaczyć produkty lub usługi, informując o licencji poprzez np. dodanie oznaczenia „lic.” obok znaku. Ważnym zadaniem licencjobiorcy jest także informowanie licencjodawcy o ewentualnych przypadkach naruszeń praw do znaku, o których się dowie oraz terminowe uiszczanie opłat licencyjnych na rzecz właściciela znaku.
Licencjodawca natomiast ma obowiązek zapewnić licencjobiorcy możliwość niezakłóconego korzystania ze znaku w określonym zakresie. W zależności od postanowień umowy, licencjodawca może również być odpowiedzialny za kontrolowanie jakości produktów lub usług, na których umieszczany jest znak towarowy, aby chronić reputację swojej marki.
Warunki finansowe i kwestie związane z opłatami licencyjnymi
Umowa licencyjna na znak towarowy zwykle zawiera precyzyjnie określone warunki finansowe, które regulują opłaty licencyjne. Mogą one przyjmować różne formy, zależnie od specyfiki umowy i ustaleń między stronami. Najczęściej spotykane rozwiązania to stała kwota płacona np. raz w roku, procent od obrotu lub stała kwota plus procent od obrotu.
Licencja na znak towarowy i wszystkie związane z nią zagadnienia najlepiej wyjaśni rzecznik patentowy, do którego najlepiej wybrać się po poradę.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
