Jaka będzie rola węgla brunatnego w miksie energetycznym w przyszłości i czy ten surowiec może stać się stabilizatorem bezpieczeństwa energetycznego – o tym rozmawiali m.in. uczestnicy XI Międzynarodowego Kongresu Górnictwa Węgla Brunatnego Bełchatów.
W kongresowych obradach wzięło udział kilkuset naukowców i ekspertów związanych z górnictwem węgla brunatnego. Jednym z tematów była rola węgla brunatnego. Uczestnicy zastanawiali się, czy może być on jeszcze znaczącym paliwem stabilizującym system energetyczny w okresie transformacji energetycznej.
– W procesie odchodzenia od węgla brunatnego, który jest jednym z naszych podstawowych źródeł energetycznych, niezwykle istotne jest uwzględnienie wszystkich czynników: politycznych, ekonomicznych i społecznych, a może przede wszystkim – społecznych. W tym miejscu nie sposób odnieść się do obecnego znaczenia energetyki konwencjonalnej opartej na węglu brunatnym dla bezpieczeństwa energetycznego naszego kraju. Węgiel brunatny w polskiej energetyce i gospodarce funkcjonuje od lat. Obok węgla kamiennego jest podstawowym źródłem energii pierwotnej zapewniającej stabilny poziom produkcji energii elektrycznej. Należy przy tym zaznaczyć, że jest najtańszym obecnie paliwem dostępnym na rynku i zapewniającym bezpieczeństwo dostaw i produkcji na wysokim poziomie – co jest nie do przecenienia w wymiarze niezależności energetycznej kraju w obliczu transformacji energetycznej i kryzysu surowcowego. To konwencjonalne źródła aktualnie są kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego – mówił Sławomir Podkówka, p.o. prezesa zarządu i wiceprezes ds. finansowych PGE GiEK.
Jak argumentował, rola spółki PGE Górnictwo i Energetyka Konwencjonalna w procesie transformacji i procesie dostarczania systematycznie energii elektrycznej do domów, gospodarstw i zakładów pracy jest nie do przecenienia.
– Spółka dostarcza ok. 55 tys. GW energii elektrycznej rocznie do krajowego systemu elektroenergetycznego, co stanowi ponad 30 proc. krajowego zapotrzebowania – wyliczał.
– Kongres jest okazją, aby środowiska skupione wokół międzynarodowej i polskiej branży węgla brunatnego wspólnie zastanowiły się nad propozycjami uwzględnienia węgla brunatnego w miksie energetycznym w przyszłości. Mam nadzieję, że tegoroczny kongres będzie dobrą okazją do sformułowania właściwych tez i rekomendacji, które trafią do szerokich kręgów. Na tym nam niezwykle zależy, aby wiedza i obiektywne informacje o węglu brunatnym, jego potencjale i znaczeniu dla polskiej gospodarki trafiły do szerokiego odbiorcy – dodał Podkówka.
Jak zaznaczył Jerzy Markowski, prezes Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa i b. minister gospodarki, transformacja energetyczna w Polsce trwa od 30 lat i jej efektem jest zwiększenie udziału odnawialnych źródeł energii w bilansie energetycznym kraju do ok. 16-17 proc.
– Nikt nie ma celu ani ambicji hamować tego procesu. Wręcz przeciwnie, chcemy, żeby ten proces się toczył. Jednak ten proces musi się toczyć w warunkach bezpieczeństwa energetycznego kraju i warunkach dostępności do podstawowego parametru cywilizacyjnego, jakim dziś, oprócz żywności i wody, jest energia elektryczna. Nie możemy dopuścić do sytuacji niedostatku energii elektrycznej w kraju – podkreślił Markowski.
– Polska jest w sytuacji dość charakterystycznej, ponieważ my naprawdę nie mamy barier geologicznych w zakresie dostępu do surowców energetycznych. Mamy 56 mld ton zasobów węgla kamiennego i ponad 34 mld ton zasobów węgla brunatnego i to jest okoliczność wręcz niespotykana w Europie – dodał.
Jak stwierdził Markowski, na drodze do wykorzystania tych zasobów stoją bariery doktrynalne.
– Te bariery doktrynalne muszą przegrać z barierami logicznymi, które powinny zagwarantować dostęp do surowców energetycznych. Realia są bezlitosne. W 2026 roku skończy się nam złoże Bełchatów, a w 2036 roku – Szczerców. Turów ma koncesję do 2044 roku i śmiem twierdzić, że bez dostępu do złoża węgla brunatnego w Złoczewie, Polska wpadnie w poważny problem energetyczny. Trzeba zrobić wszystko, aby poszedł stąd jasny przekaz – do władz politycznych i nie tylko – że bez dostępu do tego złoża Polska wpadnie w olbrzymie tarapaty energetyczne – wskazał prezes SITG.
W ocenie Markowskiego to górnictwo węgla brunatnego będzie w najbliższym czasie stabilizatorem bezpieczeństwa energetycznego państwa.
– Wynika to z kilku podstawowych przesłanek. Po pierwsze Zagłębie Dolnośląskie jest już historią, a Górnośląskie Zagłębie Węglowe na pewno nie będzie się rozwijało w zakresie zwiększenia wydobycia węgla energetycznego. Rezerwą naturalną jest Zagłębie Lubelskie, jednak musimy brać pod uwagę fakt, że dziś wybudowanie nowej kopalni – przy całej uciążliwości wszystkich koniecznych uzgodnień, zwłaszcza tych samorządowych i ekonomicznych, to jest perspektywa dużo dłuższa niż sama budowa kopalni. Uzgodnienia trwają 15 lat, a budowa 10 lat. Oprócz tych barier pojawiają się bariery, które są nowością i które właściwie rujnują całą filozofię efektywności ekonomicznej polityki energetycznej opartej na surowcach kopalnych. Mam tu na myśli cenę emisji CO2, która jest ceną absurdalną. Mam tutaj na myśli również Fundusz Sprawiedliwej Transformacji, który miał być narzędziem pomocy dla terenów pogórniczych, a stał się narzędziem destrukcji górnictwa – wyliczał Markowski.
– Mam nadzieję, że kongres wniesie coś do logiki funkcjonowania państwa. Państwa, które będzie bezpieczne energetycznie i równocześnie suwerenne gospodarczo – zakończył prezes SITG.
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
