Centralna Stacja Ratownictwa Górniczego SA w Bytomiu od 2013 r. znajduje się w Krajowym Systemie Ratowniczo-Gaśniczym. Ten status powoduje, że jako wyspecjalizowana jednostka, może zostać wezwana do uczestniczenia także w innych akcjach ratowniczych, niż tylko tych prowadzonych stricte w zakładach wydobywczych.
Jak przypomina rzecznik prasowy CSRG Robert Wnorowski, dzięki byciu częścią tego systemu ratownicy mogą uczestniczyć w wielu szkoleniach i praktycznych ćwiczeniach z innymi jednostkami wchodzącymi w jego struktury.
Pod tym względem na uwagę zasługują kontakty z Państwową Strażą Pożarną, beskidzką Grupą GOPR, czy ostatnio prowadzone wspólne ćwiczenia grup wysokościowych CSRG i śląskiej policji. Warto pamiętać, że obecnie prowadzone akcje ratownicze mają z reguły charakter wysokospecjalistyczny, wymagający odpowiedniego przeszkolenia oraz sprzętu dedykowanego do konkretnych działań ratowniczych.
W ostatnich latach można wyraźnie zauważyć wzrost częstotliwości występowania negatywnych zdarzeń w postaci klęsk żywiołowych, zwłaszcza katastrof naturalnych. Mając na względzie skalę zagrożeń oraz ich transgraniczne skutki, społeczność międzynarodowa coraz częściej jednoczy się w celu udzielania pomocy humanitarnej. Ostatnie, katastrofalne trzęsienie ziemi na pograniczu Turcji i Syrii dobitnie pokazało, że przy tak ogromnych stratach wśród ludzi, jak i zniszczeniach infrastruktury budowlanej, praktycznie żaden kraj nie jest w stanie sam sobie poradzić z prowadzeniem na wielką skalę akcji ratowniczej oraz w pełni zabezpieczyć pomoc humanitarną.
Priorytetem pomocy humanitarnej jest ocalenie życia ludzkiego, zachowanie zdrowia, zmniejszenie cierpienia, podtrzymanie godności ludzkiej, a w konsekwencji umożliwienie powrotu do stanu sprzed kryzysu tj. normalnej egzystencji. Pomoc ta może być udzielana zarówno przez podmioty krajowe, jak i zewnętrzne dopuszczone na miejsce zdarzenia, zwłaszcza gdy rozmiary katastrofy przekraczają dostępne siły i środki państwa do poradzenie sobie z jej negatywnymi skutkami.
Rzecznik CSRG SA przypomina, że za politykę UE w zakresie pomocy humanitarnej odpowiada Dyrekcja ds. Pomocy Humanitarnej i Ochrony Ludności (ECHO) Komisji Europejskiej. Natomiast zasady organizacji działań poszukiwawczo-ratowniczych w Krajowym Systemie Ratowniczo-Gaśniczym zostały opracowane dla ujednolicenia zadań planistyczno-organizacyjnych w dziedzinie ratownictwa podczas działań na terenie kraju, jak również dla przygotowania specjalistycznej grupy USAR do działań poza granicami Polski. Uwzględniając posiadany potencjał wprowadzony został podział zobowiązań i kompetencji na: podstawowy dla wszystkich jednostek ochrony przeciwpożarowej, PSP i innych podmiotów; specjalistyczny realizowany przez specjalne grupy organizowane przez PSP i inne uprawnione podmioty oraz specjalistyczny do pomocy międzynarodowej realizowany przy udziale specjalnej grupy poszukiwawczo-ratowniczej USAR Poland poza granicami Polski.
USAR Poland, czyli Urban Search And Rescue Poland to grupa poszukiwawczo – ratownicza przeznaczona do działań na terenach zurbanizowanych poza granicami kraju. Działania USAR dzielą się na 3 etapy. Pierwszy to Sizeup, czyli rozeznanie/rekonesans, Drugi to Search – poszukiwanie, a trzeci Rescue – ratowanie.
Do działań poza granicami kraju grupa USAR Poland może realizować zadania w dwóch wariantach – średnim i ciężkim. Ten pierwszy nazywany MUSAR Poland liczy 39 strażaków i cztery psy ratownicze, Drugi określany mianem HUSAR Poland to 76 strażaków i osiem psów ratowniczych. Należy wspomnieć, że HUSAR to samowystarczalny moduł dedykowany do działań w konfiguracji ciężkiej, liczący powyżej 55 ratowników, którzy mają możliwość jednoczesnej pracy ciągłej na dwóch niezależnych obiektach.
Precyzyjne przepisy dotyczące prowadzenia działań ratowniczych przez wyspecjalizowane podmioty, pojawiły się po trzęsieniu ziemi w Armenii (1988 r.), gdzie na miejscu katastrofy pojawiło się wiele ekip, które nie były przygotowane do działania albo nie powinny się tam znaleźć. Po tym zdarzeniu społeczność międzynarodowa pochyliła się nad potrzebą skoordynowania działań ratowniczych oraz ujednolicenia zasad postępowania w miejscu katastrofy. W związku z tym w 1991 r. powstała międzynarodowa organizacja International Search and Rescue Advisory Group INSARAG której zadaniem jest zrzeszanie podmiotów ratowniczych i koordynowanie działań grup poszukiwawczo-ratowniczych w przypadku wystąpienia trzęsienia ziemi.
Grupy, które chcą spełnić wymogi INSARAG, muszą przechodzić regularną, obejmującą kontrolę aż 134 punków certyfikację m.in. wymóg pracy w dwóch miejscach (dla grupy ciężkiej czyli HUSAR przez co najmniej 24 godziny), zabezpieczenie logistyczne działań grupy przez 10 dni misji, czy też zabezpieczenie medyczne ratowników.
9 kwietnia 2009 r. Grupa Poszukiwawczo – Ratownicza USAR POLAND otrzymała certyfikat INSARAG, czyli Międzynarodowej Grupy Doradczej ds. Poszukiwania i Ratownictwa ONZ.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
