Kopalnia Knurów-Szczygłowice realizuje plan techniczno-ekonomiczny. Obecnie wybierane są po trzy ściany w każdym z dwóch ruchów. Eksploatowany jest węgiel koksowy typu 34 i 35 o wysokich parametrach jakościowych.
Odwiedziliśmy zakład przeróbczy w ruchu Knurów. Wraz z Jackiem Szczudło, kierownikiem przeróbki mechanicznej węgla, prześledziliśmy drogę węgla, który trafia tam wprost ze ścian. Rozpoczyna go proces przygotowywania nadawy do wzbogacania.
Węgiel surowy z szybu kierowany jest na dwa przesiewacze rusztowe Distl-Suski o prześwicie rusztu 200 mm. Materiał podawany jest na dwa stoły przebiercze, w celu wydzielenia drewna, żelaza i kęsów kamienia. Kęsy węgla większe niż 200 mm kruszone są w dwóch kruszarkach jednowalcowych i łączone z przepadem spod rusztu. Stamtąd surowiec kierowany jest na przesiewacze klasyfikacji wstępnej.
– Klasyfikacja ta odbywa się na czterech przesiewaczach, w wyniku czego nadawa o parametrach 200-0 mm rozdzielona zostaje na dwie klasy ziarnowe 30-0 mm i 200-30 mm – tłumaczy nasz przewodnik.
Przechodzimy dalej w kierunku płuczki zawiesinowej. Tam węgiel w klasie 200-30 mm wzbogacany zostaje trójproduktowo w separatorze typu Disa 3S. Otrzymane produkty wzbogacania spłukiwane są w przesiewaczach z ziaren obciążnika. Miał surowy w klasie 30-0 mm wzbogacany jest ponownie trójproduktowo w trzech osadzarkach pulsacyjnych, wyposażonych w zespoły regulacji automatycznego odbioru produktów wzbogacania z systemem elektronicznego sterowania.
Przed skierowaniem do osadzarek miał surowy odsiewany jest na sucho celem wydzielenia klasy 3-0 mm i częściowo odmulany na trzech przesiewaczach typu LIWELL. Otrzymane produkty kierowane są następnie do zbiorników magazynowych-załadowczych.
I wreszcie flotacja. Klasyfikacja materiału przed skierowaniem do flotacyjnego wzbogacania odbywa się w rząpiu „T” – ścierów gruboziarnistych oraz w odstojnikach szeregowych – „U”. W efekcie tego zabiegu wydzielone zostają ziarna powyżej 0,3 mm. Z kolei woda obiegowa o uziarnieniu 0,5-0 mm kierowana jest na cztery flotowniki komorowe.
Flotokoncentrat po odwodnieniu w wirówkach sedymentacyjnych skierowany zostaje do zbiorników lub łączony z miałem płukanym z osadzarek. Odpady flotacyjne odprowadzane są grawitacyjnie na dwa odmulniki promieniowe typu DORRA w celu zagęszczenia, a następnie kierowane do odwodnienia w obiekcie pras filtracyjnych.
Proces przeróbki i wzbogacania węgla jest skomplikowany, ale właśnie tak przygotowany surowiec trafia do koksowni, a następnie do zakładów metalurgicznych i stalowni.
W procesie technologicznym wzbogacania węgla koksowego niewielka jego ilość może być wykorzystana jako koncentrat węgli energetycznych dla potrzeb energetyki zawodowej. W tej materii decydującą rolę pełnią własności fizykochemiczne wydobytego surowca i technologia jego wzbogacania.
– Pamiętajmy, że o ile z węgla typu 34 i 35 można uzyskać pewną ilość surowca nadającego się dla energetyki zawodowej, to już z węgli typu 29 lub niższych nie da się wyprodukować surowca dla potrzeb koksowni. To żelazna zasada – tłumaczy Jacek Szczudło.
Podsumowując: w procesie wzbogacania węgla powstaje również surowiec spełniający kryteria mieszanki energetycznej dla potrzeb energetyki zawodowej. To swoista wartość dodana do głównej produkcji zakładu górniczego produkującego węgiel koksowy.
Kopalnia Knurów-Szczygłowice od lat znajduje nabywców na tego rodzaju produkt. Jest on odbierany głównie przez elektrownie. Nie nadaje się on jednak do spalania w kotłach domowych i z tej przyczyny nie jest sprzedawany odbiorcom indywidualnym.
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
