Coraz lepsze poznawanie dzieła śląskich noblistów staje się koniecznością, choćby tylko z tego powodu, że osiągnęli oni efekty, które do dzisiaj dobrze służą całej ludzkości.
Opisując prezentowane tu sylwetki śląskich noblistów korzystałem z trzech podstawowych źródeł. Przede wszystkim z opracowania Piotra Greinera – „Nobliści ze Śląska” wydanego przez Dom Współpracy Polsko – Niemieckiej w Gliwicach (2005) oraz z autobiograficznych tekstów noblistów prezentowanych przez portal internetowy The Nobel Prize oraz z popularnego portalu encyklopedycznego wikipedia.pl . Przedstawiamy Kurta Aldera, fizyka, laureata Nagrody Nobla w 1950 r.
Kurt Alder – synteza dienowa
Trzecim i ostatnim śląskim noblistą w dziedzinie chemii był Kurt Alder. Urodził się 10 lipca1902 r. w Królewskiej Hucie dawniej Königshütte, która dzisiaj stanowi centralną część Chorzowa. Tu spędził swoje młode lata ucząc się w męskiej szkole powszechnej nr V, w której nauczał jego ojciec, a następnie w Wyższej Szkole Realnej o profilu matematyczno-przyrodniczym, gdzie w 1922 roku zdał maturę.
Rodzina Alderów przeżyła w Królewskiej Hucie okres powstań śląskich i plebiscytu, przenosząc się po maturze Kurta do Berlina, a następnie do Kilonii.
Zaraz po maturze zapisał się na Uniwersytet Berliński wybierając, jako kierunek swoich studiów chemię. Po roku przeniósł się na Uniwersytet w Kilonii. Tam spotkał swego mistrza, który był Otto Diels dyrektor tamtejszego Instytutu Chemii. Studia ukończył w 1926 r. obroną pracy doktorskiej.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
