- Nie odtrącamy nikogo, kto chce pomóc Ukraińcom, ale sugerujemy wpłaty, a jeśli już pomoc rzeczową to głównie środki medyczne i higieniczne różnego rodzaju oraz koce termiczne – mówi w rozmowie z portalem netTG.pl Gospodarka i Ludzie ANDRZEJ KINASIEWICZ, prezes Śląskiego Oddziału Okręgowego Polskiego Czerwonego Krzyża.
Jak mądrze pomagać Ukrainie? Tak tam, gdzie toczą się działania zbrojne, jak i tutaj w Polsce.
Obecnie najmądrzej i najskuteczniej jest przekazać środki pieniężne. Do nas i innych organizacji pomocowych trafiają informacje o tym, co i gdzie jest potrzebne. Na teraz są to przede wszystkim medykamenty, środki opatrunkowe, pampersy, chusteczki higieniczne, chusteczki nawilżane, tampony.
Za zebrane pieniądze możemy to po prostu kupić i wysłać bezpośrednio do potrzebujących. Jeśli są firmy, które mogą przekazać śpiwory, koce, kołdry, poduszki, łóżka to też zapraszamy do nas. Potrzebna jest również ciepła odzież, ale tylko na konkretne zamówienie. Z odzieżą bywa tak, że trzeba ją magazynować, segregować. Mamy problemy logistyczne, by tym się zająć. Oczywiście nie odtrącamy nikogo, kto chce pomóc, ale sugerujemy wpłaty, a jeśli już pomoc rzeczową to głównie właśnie te środki medyczne i higieniczne różnego rodzaju oraz koce termiczne.
Jakie konkretnie leki?
Przeciwbólowe i na przeziębienie. Ci ludzie siedzą tam po piwnicach, chorują, są wychłodzeni. Chodzi o to, by mogli w tych niekorzystnych o tej porze roku dla człowieka warunkach po prostu przetrwać. W środę, 2 marca, wysłaliśmy już jeden transport do Sambora w obwodzie lwowskim. Odebrała go od nas Wspólnota Polska. Trafiło tam to, czym akurat dysponowaliśmy, czyli środki kosmetyczne, higieniczne, medyczne. Tym ludziom brakuje dosłownie wszystkiego.
Jakie dalsze działania planujecie? Bo, jak rozumiem, to będą działania zarówno na Ukrainie jak uchodźcom.
W Chorzowie prowadziliśmy Dom PCK, który zakończył działalność pielęgnacyjno-opiekuńczą w ubiegłym roku. Oddaliśmy go do dyspozycji chorzowskiego samorządu na bazę pobytową dla uchodźców. Tam mieszkało 45 podopiecznych, ale pokoje trzyosobowe można równie dobrze wykorzystać dla czteroosobowej rodziny. Docelowo pomieści się nawet 60 osób.
Prowadzimy też zbiórki pieniężne. Dyrektor okręgu uczestniczył w zbiórkach przed Teatrem Śląskim, NOSPR-em, galerią Libero. Przez 7 dni w tygodniu nasza siedziba przy ul. PCK 8 w Katowicach jest dostępna dla wszystkich, którzy chcą pomóc. Preferujemy rzeczy, o których wspomniałem, ale jeśli będą to zabawki dla dzieci to też się przydadzą, bo pomogą najmłodszym uchodźcom złagodzić potężną traumę.
Inne organizacje pomocowe mówią: Nie przynoście używanych ubrań, bo jest z nimi większy kłopot niż pożytek.
My też tak mówimy. Z ubraniami jest największy problem i to nawet z tymi nowymi, z metkami, bo one musiałyby trafić w zapotrzebowanie konkretnych osób. W pomocy nie chodzi o uspokajanie własnego sumienia, tylko o maksymalną skuteczność.
Po ubiegłorocznej pomocy dla Białorusi mamy ubraniami zawalone magazyny. Kolejna partia to zaangażowanie wielu osób w segregację, oddzielanie tych rzeczy, które mogą się przydać, od takich, które nie nadają się już do przekazania. Stać nas chyba żeby podarować uchodźcom to, co okaże się naprawdę przydatne, a nie tego, co nam się już nie przyda, z czym nie mamy co zrobić.
Poza tym warto pamiętać, że obdarowywanie używanymi rzeczami może być dla potrzebujących po prostu upokarzające. Szanujmy tych ludzi i dajmy im to, co sami chcielibyśmy otrzymać.
Zdarzają się różne przypadki, choć wierzę, że intencje są dobre. Kilka dni temu pewna pani przyniosła nam kilka zgrzewek mleka już po dacie przydatności do użycia. Tak naprawdę był tylko kłopot z utylizacją. Dar powinien móc być przyjęty z wdzięcznością, radością, bo jest potrzebny.
I dlatego najlepiej ofiarować pieniądze, bo wy wiecie co za to kupić.
Dokładnie tak. Za zebrane 30 tys. zł właśnie kupiliśmy i będziemy niedługo wysyłać środki opatrunkowe, leki przeciwbólowe, syropy i wiele innych rzeczy, co do których mamy pewność, że zostaną właściwie spożytkowane.
Macie ogromne doświadczenie w niesieniu pomocy. Do czego porównałby pan to, z czym obecnie mamy do czynienia?
Jestem historykiem i dla mnie ta sytuacja jest podobna do roku 1956, kiedy to na początku listopada armia radziecka wkroczyła na Węgry. Polski Czerwony Krzyż i polskie społeczeństwo w czasach komunistycznych stanęły na wysokości zadania oddając krew i przekazując leki Węgrom. Z krajów obozu socjalistycznego byliśmy jedynym, który wspomógł braci Węgrów.
A teraz w potrzebie są nasi bracia Ukraińcy. Pomijając trudne problemy z naszej wspólnej historii ważne jest tu i teraz, i to żeby naszym bliźnim, którzy znaleźli się w dramatycznej sytuacji, okazać solidarność i skutecznie pomóc. Polskie społeczeństwo to potrafi.
Kiedy patrzy pan na ten zryw pomocy to jest pan dumny z Polaków?
Bardzo jestem dumny. Chociaż trochę się martwię, żeby ten zapał nie przygasł, nie był chwilowy, bo ta sytuacja może trwać wiele miesięcy. Nie można przewidzieć jak wydarzenia na Ukrainie dalej się potoczą. Chcielibyśmy, by ta nasza solidarność nie wygasła po kilku tygodniach, a była stała aż do czasu, kiedy ci ludzie będą mieli możliwość powrotu do ojczyzny – mam nadzieję do wolnej Ukrainy. Oni doceniają to, co dla nich robimy. Mamy wiele dowodów wdzięczności, zadowolenia.
Słowem, ta pomoc to nie bieg przez płotki tylko maraton.
Oby to trwało jak najkrócej i dobrze się zakończyło, ale myślę, że wszyscy byliśmy kompletnie zaskoczeni, kiedy w 24 lutego Ukraina została zaatakowana. Wyobrażaliśmy sobie różne scenariusze, ale inwazja, bombardowania – to wszystkich nas zszokowało. Dlatego też trudno powiedzieć: jak i kiedy to się skończy. Czy Putin pójdzie po rozum do głowy, czy wojna będzie nadal trwać.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
