Redagowany w Hongkongu portal Asia Times, mający swoje oddziały w najważniejszych stolicach świata i miliony czytelników, nie bez satysfakcji pisze o rosyjskich porażkach w dostawach surowców energetycznych do Europy.
Portal ten stwierdza, że Europa nie chce rosyjskiego gazu, węgla i ropy naftowej. Tematu tego dalej nie rozwija, ale wiadomo, że nie chodzi oto, czy są one drogie, albo tanie. I nie dlatego, że Europa ma alternatywne źródła energii, które mogą zastąpić owe 40 proc. ich dostaw z Rosji. Po porostu ich nie chce, tylko dlatego, że pochodzą one z Rosji.
Dlaczego zatem same nie zakręcą swoich kurków na rurociągach z Moskwy? I byłoby po kłopocie. Tego zachodnie państwa zrobić nie mogą, bo cena tych surowców sięgnie do Księżyca, a wtedy zachodnie rządy zostałyby zmiecione z powierzchni ziemi.
Sprawa zmierza w tym kierunku, że to sama Rosja ma to uczynić i nienawiść z tego powodu ma być skierowana w jej stronę. Dlatego Rosji czyni się wszelkie możliwe afronty, stwarza się warunki dla wywołania III wojny światowej.
Rosja chcąc szybciej zerwać te kontrakty odpowiada agresywnie, jak na przykład koncentracją armii na granicy z Ukrainą. Podnosi to ceny rosyjskich surowców, co z nadwyżką zwraca jej koszty wojskowej mobilizacji. Ta zaś im będzie dłużej trwała, tym dla Rosji będzie bardziej dochodowa. Tego wszystkiego można się tylko domyślać z azjatyckiego medium, które swoje przemyślenia na ten temat formułuje bardzo ostrożnie, jednocześnie dostrzegając zasadnicze zmiany w rosyjskiej polityce energetycznej.
Azjatycka satysfakcja
Ma ona swoje uzasadnienie w tym, że według Asia Times, kraje te chciałyby zmonopolizować dostawy surowców energetycznych z Rosji. Twierdzą one, że tu właśnie istnieje nienasycony rynek, na którym rosyjskie surowce będą miały zbyt, bez stawiania im jakichkolwiek warunków politycznych.
Wręcz odwrotnie kraje te będą wspierać tego rodzaju inwestycje w Rosji. Sugestia jest taka, że rosyjski prezydent dostrzega tego rodzaju korzyści i w coraz większym stopniu stara się je realizować. Rosja już wysyła gaz do Chin gazociągiem Siła Syberii, który został otwarty w 2019 roku. Obaj sojusznicy są bliscy uzgodnienia drugiego gazociągu – Siła Syberii 2 – który będzie dostarczał paliwo do Chin przez Mongolię.
Rosyjski gigant gazowy Gazprom 4 lutego potwierdził kontrakt z China National Petroleum Corporation (CNPC) na sprzedaż i zakup gazu ziemnego na szlaku dalekowschodnim. Tego samego dnia, podczas wizyty prezydenta Władimira Putina w Pekinie, rosyjski gigant naftowy Rosnieft podpisał z CNPC umowę na dostawę 100 mln ton ropy do Chin przez Kazachstan w ciągu 10 lat.
Oczekuje się, że 30-letni kontrakt na dostawy gazu do Chin nowym rurociągiem ma rozliczać przyszłą sprzedaż gazu w euro, a nie w dolarach amerykańskich, co wydaje się być częścią akcji dedolaryzacji ogłoszonej przez rosyjskich przywódców kilka lat temu.
Zgodnie z nowym kontraktem Chiny będą otrzymywać rosyjski gaz z wyspy Sachalin rurociągiem przez Morze Japońskie do północno-wschodniej prowincji Chin Heilongjiang. Biorąc pod uwagę, że Sachalin nie jest połączony z rosyjską europejską siecią rurociągów, analitycy uważają, że nowa umowa nie wpłynie na europejskich konsumentów.
Europa bez rosyjskiego gazu
Azja Times twierdzi, że wiele wskazuje na to, że UE już przygotowuje się do życia bez rosyjskiej energii. Import gazu do UE z Rosji był w styczniu na historycznie najniższym poziomie, a UE obiecała usankcjonować projekt gazociągu Nord Stream 2, jeśli Rosja dokona inwazji na Ukrainę. Jednocześnie UE poszukuje alternatyw dla rosyjskiego gazu, w tym potencjalnie z USA.
Problem polega jednak na tym, że inni producenci gazu nie mogą szybko zastąpić Rosji jako największego dostawcy gazu do Europy, m.in. ze względu na ograniczenia infrastrukturalne. Norwegia, drugi co do wielkości dostawca w Europie, już wskazała, że dostarcza gaz ziemny z maksymalną wydajnością i nie może zastąpić brakujących dostaw z Rosji.
Katar – jeden z największych światowych producentów gazu i drugi po Australii co do wielkości eksporter skroplonego gazu ziemnego (LNG) – ma ograniczone możliwości, ponieważ większość jego obecnego poziomu produkcji jest zablokowana w kontraktach długoterminowych.
Co więcej, Rosja planuje teraz zaangażować się w budowę gazociągu Pakistan Stream – projektu, który ma zwiększyć zapotrzebowanie na gaz w Pakistanie, co może skłonić Katar do decyzji o redystrybucji przepływów gazu do narodu azjatyckiego i ograniczeniu jego dostaw do Europy.
Elektrownie jądrowe dla Azji
Azjatycki portal twierdzi, że Chiny, największy światowy konsument energii, mogą ostatecznie zastąpić Europę jako główny rynek rosyjskiej ropy naftowej, gazu, a nawet energii jądrowej.
Rosatom, rosyjska Państwowa Korporacja Energii Atomowej, jest już zaangażowana w budowę dwóch elektrowni jądrowych w Chinach, a firma ta prowadzi rozmowy z kilkoma krajami na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej w celu zbadania rozwoju energetyki jądrowej.
Rosatom buduje obecnie reaktory jądrowe w Turcji , Egipcie , Iranie i Indiach , a firma jest zainteresowana rozszerzeniem swojej działalności w Azji Środkowej i Południowo-Wschodniej.
Reasumując, kryzys na Ukrainie mógłby motywować masową redystrybucję światowych dostaw energii i odprowadzać ją z zachodu na wschód.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
