Krajowe, ale i całe europejskie hutnictwo, bardzo ucierpiało w związku z pandemią, dlatego ArcelorMittal Poland postanowił zamknąć wielki piec i stalownię w swojej krakowskiej hucie. W wywiadzie Sanjay Samaddar, prezes zarządu i dyrektor generalny ArcelorMittal Poland wskazuje też na dane makroekonomiczne, które nie wróżą szybkiego odbicia popytu na stal. Odpowie również, kiedy produkcja z Krakowa zostanie przeniesiona do Dąbrowy Górniczej.
- A jednak ArcelorMittal Poland postanowił zamknąć wielki piec i stalownię w swojej krakowskiej hucie, choć jeszcze niedawno planował ponownie je uruchomić. Dlaczego?
- Jeszcze w lutym tego roku rzeczywiście planowaliśmy uruchomić wielki piec i stalownię tymczasowo zatrzymane w listopadzie ubiegłego roku. Niestety nie tylko nasze krajowe, ale i całe europejskie hutnictwo, bardzo ucierpiało w związku z pandemią. Jak wskazują dane makroekonomiczne, prawdopodobieństwo szybkiego odbicia popytu na stal jest bardzo małe. Poza tym należy pamiętać, że jako branża mierzymy się z wieloma wyzwaniami. Wśród nich jest np. brak skutecznych środków ochrony europejskiego rynku, a przecież nie tak dawno Komisja Europejska zdecydowała o kolejnym zwiększeniu kontyngentów bezcłowych na import wyrobów stalowych spoza UE i to w czasie, gdy zapotrzebowanie na stal w Europie gwałtownie spadło. Ciągle nie mamy też wdrożonego mechanizmu wyrównawczej opłaty węglowej, a to negatywnie odbija się na konkurencyjności europejskich producentów stali wobec tych spoza Wspólnoty. Nas w Polsce dotykają jeszcze inne problemy – m.in. wysokie koszty energii, która jest u nas droższa niż w krajach sąsiednich, a od stycznia 2021 r. będziemy ponosili dodatkową opłatę w ramach rynku mocy. Te wszystkie czynniki wpłynęły na naszą decyzję o trwałym zamknięciu części surowcowej w Krakowie.
- Pojawiają się informacje, że produkcja z Krakowa zostanie przeniesiona do Dąbrowy Górniczej. Kiedy to nastąpi i w jakich obszarach produkcji?
- Zamierzamy skoncentrować produkcję surówki żelaza w naszych dwóch wielkich piecach w dąbrowskiej hucie. Część surowcowa będzie teraz znajdować się tylko w jednej lokalizacji, co pozwoli nam zwiększyć naszą konkurencyjność kosztową. Tak naprawdę to dzieje się to już od listopada 2019 r., kiedy zdecydowaliśmy się na tymczasowe wstrzymanie pracy części surowcowej w krakowskiej hucie. Ważne, by pamiętać, że zamknięcie nie dotyczy całego oddziału w Krakowie – tam nadal będzie działać zarówno koksownia, jak i część przetwórcza – walcownia zimna i gorąca oraz linia ocynkowania i malowania blach. W część przetwórczą w krakowskiej hucie, w ostatnich pięciu latach zainwestowaliśmy ponad 500 mln zł. To pokazuje, że chcemy być obecni w Krakowie i tu produkować.
- W hucie w Dąbrowie Górniczej firma planuje inwestycje o wartości 180 mln zł. W jakie projekty?
- Rzeczywiście planujemy zainwestować w naszej dąbrowskiej hucie w projekty zwiększające moce produkcyjne i umożliwiające wytworzenie takich gatunków stali, które będą używane w dalszej produkcji stali o ziarnie zorientowanym.
- ArcelorMittal Poland jest dużym pracodawcą: zatrudnia ponad 10 000 osób, a wraz ze spółkami zależnymi – ponad 14 000. Ma opinię dobrego, solidnego pracodawcy. Czy w związku z kryzysem pracownicy mogą obawiać się o miejsca pracy?
- Pracownicy nie muszą obawiać się o miejsca pracy, gdyż, jak wspomniałem wcześniej, krakowskie zakłady: koksownia, dwie nasze walcownie czy linia ocynkowania i malowania blach będą dalej pracowały. Natomiast w dąbrowskim oddziale będziemy teraz inwestować i eliminować ograniczenia produkcyjne w części surowcowej. Potrzebujemy więc pracowników z dużą wiedzą i doświadczeniem, a takich mamy w naszych zespołach. Kilkuset naszych pracowników przejdzie na emeryturę do końca 2021 r. Oznacza to, że mamy potrzeby rekrutacyjne nie tylko w ArcelorMittal Poland, ale także w naszych spółkach zależnych. Dzięki temu w najbliższym czasie będziemy mogli znaleźć rozwiązania dla pozostałych około 650 osób, które pracowały przy wielkim piecu i stalowni w Krakowie. Liczymy na otwartość i konstruktywny dialog w tym zakresie z naszymi partnerami społecznymi.
- Do koncernu należą Zakłady Koksownicze Zdzieszowice, największy producent koksu nie tylko w Polsce, ale także w Europie. W jakim zakresie kryzys wpłynie na zmniejszenie produkcji koksu, z czego nie będzie zadowolona Jastrzębska Spółka Węglowa, która wydobywa węgiel koksujący, oraz kolejowi przewoźnicy towarowi?
- Koksownie w Zdzieszowicach i w Krakowie, które są konsumentem węgla koksującego, będą nadal działać. Dlatego decyzja o trwałym zamknięciu części surowcowej w Krakowie nie będzie miała żadnego wpływu na ilości kupowane przez nas od Jastrzębskiej Spółki Węglowej.
- ArcelorMittal jest jednym z pięciu największych producentów rudy żelaza oraz węgla metalurgicznego, a działalność górnicza stanowi istotną część strategii wzrostu firmy. Czy firma planuje inwestycje w polskie górnictwo?
- Obecnie nie mamy takich planów.
- Narzeka pan, że ceny uprawnień do emisji CO2 rosną, bo nie wprowadzono jeszcze mechanizmu wyrównawczej opłaty węglowej. Jak to wpływa na wyniki ekonomiczne ArcelorMittal Poland?
- Obecnie koszty uprawnień do emisji CO2 ponoszą tylko producenci z Unii Europejskiej. Mechanizm wyrównawczej opłaty węglowej pozwoliłby producentom stali w UE, w tym również w Polsce, konkurować na globalnym rynku stali. Zrównoważyłby koszty ponoszone przez producentów w UE i poza nią oraz zagwarantowałby uczciwą konkurencję na rynku. Europa nadal będzie potrzebować stali, także do realizacji projektów dekarbonizacyjnych. Bez obowiązującego mechanizmu wyrównawczej opłaty węglowej można założyć, że większość tej stali będzie pochodzić z krajów trzecich, gdzie koszty produkcji są znacznie niższe, a jednocześnie emisje, w tym emisje CO2, są znacznie wyższe. Widzimy potrzebę dekarbonizacji i ArcelorMittal Europe niedawno zadeklarował, że do 2050 r. zamierza osiągnąć neutralność pod względem emisji dwutlenku węgla. Jednak proces ten nie może prowadzić do zamykania zdolności produkcyjnych i redukcji zatrudnienia w zakładach. Według Euroferu w ciągu ostatnich 10 lat z europejskiego hutnictwa zniknęły 22 mln t zdolności produkcyjnych, co przełożyło się na likwidację 80 000 miejsc pracy w sektorze. Jednocześnie stale rośnie import stali spoza Wspólnoty. Dlatego Komisja Europejska musi zrobić znacznie więcej, aby chronić europejski przemysł i zatrudnienie w sektorze stalowym, a umożliwiłaby jej to wyrównawcza opłata węglowa.
- Jakie są prognozy produkcyjne i ekonomiczne ArcelorMittal Poland na ten rok?
- Jest jeszcze za wcześnie na stawianie jakichkolwiek konkretnych prognoz, ponieważ pandemia koronawirusa wciąż trwa i nie jesteśmy w stanie przewidzieć, jak druga fala zachorowań wpłynie na gospodarkę Polski, Europy i świata.
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
