Komentarz do artykułu:
Pszociele Ślonski Godki uhonorowani

Naszy godce Godko - tyś była, żeś jest i bydziesz Boś dlo Ślonzoka jak chlyb codziynny Łon z tobom w życie łod bajtla idzie I prawie bez to dlo cudzych "inny" Godko - żeś w duszy frelki, karlusa Jak familijo, plac i kamraty Dyć zowdy bydziesz serca nom ruszać Bez ciegie Ślonzok zdo sie sagaty Godko ty ziymi - szumisz we lesie Przi wodzie bulkosz, ze wiatrym tyrosz Zdo sie co wszysko cie wiyrchym niesie Jak ślonske słowa cuzamyn zbiyrosz Godko - żech słyszoł cie uślimtano Ktoś niy spokopioł czamuś we zocy Ech, jo chca z tobom być już we rano I bez dziyń cołki, aże do nocy Z miesionczkym tako chciyj rzońdzić, prawić Morfeusz ciebie wysłucho przeca Jak jo ci pszaja moga wyjawić Kej śnik, kej jawa - za tobom leca Bez ciebie niczym by ślonskość była Bez ciebie czowiek tukej borokym We duszach naszych czynsto sie kryłaś Czas jednak w przodek iść herskim krokym Terozki prawie nom wygryfniejesz Kunsztym rozblyśniesz, w ćmok zablyndujesz Tref szczyńściym darzy - sie roześmiejesz Wiela ci pszaje - recht w tym co czujesz.

16 listopada 2009 20:22:48
Pszociele Ślonski Godki uhonorowani