O tej tragedii informowaliśmy przed laty w naszym portalu netTg.pl. W piątek, 19 listopada 2010 r. w kopalni Pike River w Nowej Zelandii nastąpił wybuch metanu. Śmierć poniosło 29 górników. Tylko dwóm, którzy w czasie wybuchu przebywali w sztolni, udało się opuścić podziemia kopalni bez większego szwanku.
Do dzisiaj nie przywrócono kopalni do wydobycia. Wejścia do niej otamowano a ciała poległych górników pozostały na dole. Społeczeństwo Nowej Zelandii - szczególnie rodziny ofiar - domagały się od rządu przeprowadzenia dochodzenia i wyciągnięcia ciał z wyrobisk.
Rozmowy trwały latami. W 2017 r. rząd zadecydował o przeprowadzeniu inspekcji sztolni. Po raz pierwszy grupa górników weszła do sztolni 21 maja 2019 r., ale tylko w celu wizualnej oceny kilkudziesięciu metrów wyrobiska.
W grudniu 2019 r. rozpoczęto prace inspekcyjne i naprawcze sztolni. Zainstalowano obudowę kotwową w miejscach tego wymagających i powoli posuwano się wzdłuż sztolni. Koronawirus na początku 2020 r. zatrzymał prace na kilka tygodni i dopiero teraz - po opanowaniu w Nowej Zelandii epidemii - ponownie przystąpiono do inspekcji dalszych odcinków sztolni. Ponownego wejścia dokonano we wcześniej niezbadanych obszarach sztolni. Odzyskano ładowarkę, która była obsługiwana przez jednego z ocalałych górników.
Wysiłki związane z ponownym wejściem objęły wcześniej teren zbadany po katastrofie przez roboty. W minionym tygodniu inspektorzy dotarli na 1600. metr chodnika o długości 2300 m.
Dyrektor operacyjny Pike River Recovery Agency, agencji powołanej do nadzoru i prowadzenia prac związanych z przeszukiwaniem kopalni, Dinghy Pattinson, powiedział, że: „kolejnym dużym obszarem zainteresowania był końcowy odcinek wyrobiska, gdzie znajduje się ładowarka Daniela Rockhouse'a -operatora, który kierował maszyną w dniu katastrofy, a także sprzęt elektryczny, który może pokazać istotne dowody na przyczynę wybuchu”.
- Podczas, gdy prawie 1600 mm wyrobiska długości 2300 m zostało spenetrowane i zbadane, nadal istnieje około 600 metrów, które również będą musiały zostać zbadane – wyjaśniał Dinghy Pattinson. - Górnicy sprawdzający sztolnię musieli dodatkowo kotwić strop w wielu miejscach wyrobiska, odzyskano pięć robotów używanych podczas sprawdzania sztolni po wybuchu kopalni. Policja prowadziła zwykle badania kryminalistyczne w miarę postępu prac. Przedłużano system wentylacyjny i komunikacyjny służące pracom odzyskania sztolni. Dwa z robotów były własnością wojska.
Minister odpowiedzialny za ponowne wejście do wyrobiska kopalni Pike River, Andrew Little powiedział, że odzyskanie i badanie kryminalistyczne ładowarki prowadzonej przez ocalałego Russella Smitha oznacza, że zespół podziemny wkracza teraz w obszar kopalni Pike River, którego nie widziano od czasu eksplozji.
Osiągnięto znaczący postęp w badaniu wyrobisk, w którym chodzi o próbę ustalenia, dlaczego 29 mężczyzn, którzy poszli do pracy 19 listopada 2010 r., nie wróciło do domu.
W niezbadanym chodniku wciąż jest wiele niewiadomych.
- Od początku jest mało prawdopodobne, że ludzkie szczątki zostaną odzyskane. Ale dokończymy naprawę wyrobisk tak, jak zamierzaliśmy, aby zaoferować rodzinom zamknięcie sprawy, wyjaśnić odpowiedzialność za tę tragedię i pomóc w zapobieganiu przyszłym tragediom górniczym - powiedział Andrew Little.
Rodziny poległych górników Pike River twierdzą, że mają dowody na to, że niektórzy górnicy mogli przeżyć wybuch w kopalni Pike River w 2010 r. Mówią, że „mogli przeżyć pierwszą eksplozję, znaleźć przerwę w rurociągu świeżego powietrza i mieć dostęp do wody”.
Ich twierdzenia zostały oparte na ocenie sytuacji dokonanej przez inżyniera Dunedin Electrical Engine, Richard Healey’a, który badał szczegóły katastrofy przez okres 18 miesięcy. Twierdzi on, że Królewska Komisja Pike River popełniła błędy w ustaleniach i górnicy mogli przeżyć pierwszy wybuch, ale zostali pogrzebani w kopalni z powodu opadu skał stropowych w sztolni, ostatecznie dusząc się z powodu braku powietrza do oddychania.
Jego dowody są również poparte badaniem kryminalistycznym wykonanym w kopalni, które wykazało, że wystąpiła wcześniejsza usterka elektryczna, która nie została zbadana przez Królewską Komisję. Healey uważa, że ta wcześniejsza awaria mogła spowodować zapłon. Powiedział lokalnym wiadomościom z Nowej Zelandii, że przeanalizował zestaw wykresów przedstawionych Królewskiej Komisji w sprawie katastrofy i natychmiast pomyślał, że „Komisja całkowicie się pomyliła”, gdyż jej założenia były oparte na jednym zdarzeniu zapłonowym, a nie na wielu zdarzeniach elektrycznych. Uważa on, że dowody wskazują na to, że ocalali górnicy po pierwszym wybuchu mogli być chronieni przed drugim uderzeniem przez obwał skał, który wystąpił w sztolni w pobliżu wyrobisk kopalni podczas pierwszej eksplozji.
- Kamery wykonujące odwierty pokazywały puste opakowania ratowniczych aparatów ucieczkowych oraz całkowicie nienaruszone plastikowe i drewniane przedmioty w głębi kopalni – dodał. Dowody te mogą wskazywać, że niektórzy górnicy nie zostali zabici przez pierwsza eksplozję, jak pierwotnie sądzono.
Healey spotkał się z rodzinami Pike River i dostarczył obszernych informacji o swoich odkryciach. Niektóre rodziny wzywają teraz do zniesienia 100-letniego embarga na dokumenty Komisji dotyczące katastrofy w kopalni Pike River i przeprowadzenia dalszych badań.
Na penetracje sztolni Pike River wydano już ok. 35 mln dolarów nowozelandzkich. Rząd tego kraju przeznaczył kolejne 12 mln dolarów. Prawdopodobnie jednak nie będzie się prowadzić prac mających na celu wydobycie ciał zaginionych górników.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
