Sejm: Komisja o strategicznych wyzwaniach polskiej energetyki

W środę, 13 grudnia, w samo południe po raz ostatni już w tym roku w sejmowej sali im. Tadeusza Mazowieckiego zebrali się politycy, naukowcy i eksperci Parlamentarnego Zespołu Górnictwa i Energii pod przewodnictwem posła koła Wolni i Solidarni Ireneusza Zyski. Tym razem przedmiotem dyskusji była polska energetyka w dalekim horyzoncie 2050 roku wraz ze stojącymi przed nią wyzwaniami strategicznymi.

Posiedzenie rozpoczęło się od dwóch prezentacji. W pierwszej do dyskusji zagajał prof. Jan Popczyk z Poltechniki Śląskiej. Profesor na początku zaakcentował, że w od zawsze w energetyce dwa czynniki miały znaczenie kluczowe – pieniądze i kompetencje. Zdaniem Popczyka ponieważ sektor energetyczny nie ma pieniędzy, pojawił się u nas rynek mocy. Jeśli chodzi zaś o kompetencje, to one jeszcze nigdy tak jak dziś nie były konieczne, a gdybyśmy je posiadali, to uruchomilibyśmy rynek energii i nagle pieniądze by się znalazły.

Następnie swoje wystąpienie miała prezes Forum Energii dr Joanna Maćkowiak-Pandera, która zaprezentowała 4 scenariusze swojego think-tanku dla polskiej energetyki: węglowy, zdywersyfikowany z energetyką jądrową, zdywersyfikowany bez atomu oraz scenariusz OZE, w którym odnawialne źródła miałyby odpowiadać za 73 proc. produkcji prądu w Polsce. Zdaniem Forum Energii ceny energii będą rosły bez względu na kierunek zmian, a co niekawe docelowo w 2050 r. ceny prądu będą najwyższe w scenariuszu węglowym, pomimo że długo od lat trzydziestych mają być drugimi najniższymi po OZE.

W scenariuszu węglowym ma rosnąć także import surowca, który docelowo w perspektywie 2050 r. ma sięgnąć w zależności od decyzji w zakresie budowy nowych kopalń od 21 mln t, jeśli wybudujemy, co najmniej dwie kopalnie węgla kamiennego na Śląsku i na Lubelszczyźnie oraz dwie kopalnie węgla brunatnego lub 43 miliony t jeśli żadne nowe kopalnie nie powstaną.

Dyskusję w odpowiedzi do prelegentów zaczął Włodzimierz Ehrenhalt ze Stowarzyszenia Energii Odnawialnej, który przypomniał że w wielu krajach energia nie jest towarem rynkowym i w wielu miejscach na świecie pełni ona bardziej funkcje społeczne, a energetyka nie musi poddawać się trendom rynkowym.