Grupa Bumar jest na krawędzi bankructwa. Jednocześnie zleca opracowanie strategii rozwoju nieznanej niemieckiej firmie - donosi "Gazeta Polska Codziennie". Bumar odpowiada, że grupa kapitałowa funkcjonuje normalnie, a spółka osiąga dodatni wynik operacyjny.
Według "GPC" największa w Polsce firma zbrojeniowa chyli się ku upadkowi. Opóźnienie w publikacji sprawozdania finansowego za 2011 r. wywołało spekulacje o trudnej sytuacji firmy. Branża mówiła najpierw o 250, potem aż o 500 mln zł straty. Zdaniem dziennika rzeczywistość okazała się jeszcze gorsza.
"Gazeta Polska Codziennie" dotarła do sprawozdania finansowego Bumar sp. z o.o. za 2011 r. Napisano w nim m.in.: "Skumulowana strata na koniec 2011 r. wynosi 631 mln zł, przez co naruszenie kapitałów własnych sięga 25 proc. W ub. r. plan sprzedaży wykonano w ok. 78 proc., ale plan zysku jedynie w 40 proc.".
W stanowisku Bumaru przekazanym w poniedziałek (10 września) PAP zaznaczono, że nie można mówić o fizycznej (kasowej) stracie finansowej na poziomie 631 mln zł. Dodano w nim, że Bumar "dokonał korekty wyników lat ubiegłych na kwotę 521 mln złotych z powodu zmiany polityki rachunkowości, zmiany metody wyceny udziałów spółek oraz zaktualizowania wyceny nieruchomości; ponadto wyeliminowano błędy księgowe i zawiązano rezerwy".
"Potwierdzamy, że w roku 2011 odnotowano stratę w wysokości 110 mln złotych, ale jest ona również księgowa, a nie kasowa" - zaznaczył Bumar.
Wiceprezes zarządu ds. finansowych Bumaru Patrycja Zielińska podkreśla, że "zaraportowane wyniki nie zagrażają funkcjonowaniu spółki dominującej, ani grupy kapitałowej". Jak dodała, "nie można mówić o "chyleniu się ku upadkowi" spółki, która osiąga dodatni wynik operacyjny na swojej podstawowej działalności". "Wynik na działalności operacyjnej całej grupy jest na poziomie 55 mln zł, a przychody wyniosły w 2011 roku 3,09 mld złotych. Ponadto za 7 miesięcy 2012 roku Bumar osiągnął zysk" - zaznacza Zielińska.
Według Zielińskiej "naruszenie kapitałów nie jest nieodwracalne, jest to utrata przejściowa, kapitał będzie sukcesywnie odbudowywany, natomiast zmiany w kapitale nie naruszają bieżącej płynności spółki".
Z informacji "GPC" wynika, że przyczyną katastrofalnej sytuacji firmy są źle skalkulowane kontrakty, m.in. na dostawę czołgów do Malezji i wozów zabezpieczenia technicznego do Indii.
"Grupa kapitałowa normalnie funkcjonuje, produkuje i dostarcza klientom swoje produkty, reguluje zobowiązania i pozostaje wiarygodnym podmiotem dla instytucji finansowych" - wskazał Bumar.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
Szkoda, że się nie pisze o tym, że Bumar Łabędy praktycznie przestaje istnieć, złe zarządzanie, nagle konkurencje się wspiera poprzez wysyłanie ludzi do Poznania... Zakład ma tyle środków, że wystarcza na wypłaty. Zakup potrzebnych narzędzi do prac bieżących graniczy z cudem. Kadra inżynierska odchodzi na tzw. PDO (Program Dobrowolnych Odejść), nikt nie sprzeciwia się temu, wręcz przeciwnie, wypłaca pieniądze tym osobom pozostawiając zakład praktycznie bez kadry konstruktowów i technologów. Pracownicy nie mają szans na wypracowanie "godzinówki" a więc i pensje drastycznie maleją. Wielkie plany a jak przychodzi co do czego, to jest jedna wielka klapa, bo sporo osób dalej wyznaje zasadę "czy się stoi, czy się leży, wypłata się należy" przez co, zamiast zatykać dziury nawet małymi zleceniami związanymi z obróbką metali to te osoby wolą czekać na wielkie, lukratywne kontrakty, z których kolejny raz nic nie wynika a zakład... tonie w długach. Jako pracownik wiem jaki mamy potencjał, wiem, jacy ludzie pracują, co potrafią, ale wszyscy obecnie mają to gdzieś... bo nikt z góry nie chce niczego zmieniać, bo musiałby się wychylić poza szereg. Ciągle mowa o Bumarze Sp. z o.o., że niby oni mimo wszystko są na plus, a Zakłady Mechaniczne Bumar Łabędy są na dnie. Poza drobnymi wyjątkami mamy niezłe muzeum techniki z lat PRL. Już mało kto pamięta, kiedy coś się działo w tej kwestii. Wiele kontraktów przepadło (tych cywilnych też), bowiem koszta zakładowe były tak dużym dodatkiem do ceny samego wyrobu, że nawet Niemcy zaczeli produkcję u siebie w kraju, zamiast pozostawić dosyć spory kapitał w Bumarze Łabędy. Dziwnym trafem prezesów tylko w tym roku mieliśmy już 4, 5 jest obecnie... ilu jeszcze ich będzie? Ilu jeszcze umyje ręce... Ilu jeszcze okaże się "przywiezionymi w teczce osobami na usługach Bumaru Sp. z o.o."?
Przedziwnie to wszystko brzmi i jakoś tak znajomo. Stary Zarząd Bumar rysował futurystyczne wizje, nie mające nic wspólnego z rzeczywistością, a teraz nowy Zarząd udowadnia, że wielbłąd (czytaj Bumar) jest garbaty. Ta moja ironia nie jest bezpodstawna. Bumar Sp. z o.o. jest największym niewypałem wszystkich rządów (czytaj opcji politycznych) i tak naprawdę nikt nie wie, jak z tego wybrnąć, bo zarządzają nim politykierzy, rządni władzy i kasy pseudofachowcy, którzy nie mają żadnej wizji, wiedzy, czy doświadczenia w handlu uzbrojeniem, co pokazały poprzednie kontrakty. Oprócz tego jeszcze Pani Patrycja próbuje "szaraczków" wziąć na plewy, tym pseudoekonomicznym bełkotem uważając, że jak "mądrze napisze", to wszyscy uwierzą w te bzdury. Opisywanie pewnych wskaźników, przyjmując różne kryteria, nie odzwierciedla rzeczywistości, a tylko kreuje wizjonerskie chciejstwo. Dziwię się, że można w ten sposób okłamywać tych, którzy od lat, ciężko zapracowanymi pieniędzmi finansują fanaberie Bumaru. Wrzucane bez żadnej kontroli pieniądze na nietrafione, fantastyczne pomysły nie przynoszą zysków państwu. Biorąc pod uwagę rentowność i zyskowność Wojskowych Przedsiębiorstw Remontowo-Produkcyjnych, to pieniądze te byłyby maksymalnie wykorzystane, przynosząc ogromne zyski dla państwa, a nie, tak jak w Bumarze, zmarnotrawione. Jeżeli chcesz dziewczynko zachować twarz, to nie zajmuj się kreatywnością księgową i znajdź sobie, może mniej płatne, ale lepsze zajęcie, żebyś mogła bez strachu oglądać w lustrze swoje odbicie.
Pani Patrycjo Zielińska – Pani poprzedniczka Aldona Wojtczak, ( wiceprezes ds. Finansowych Bumaru wyróżniona w rankingu „100 Kobiet Biznesu” w 2011 r.) – można powiedzieć wybitnie nadzwyczajnie produkująca wyniki jeszcze w ubiegłym roku latem na spotkaniu w celu wniesienia do Bumar Wojskowych Przedsiębiorstw Remontowo Produkcyjnych (WPRP) w którym uczestniczyłem przedstawiała te cudowne wyniki i jeszcze wspanialsze wizje. Ponadto Pan E.E. Nowak podpierając się efektownymi profesjonalnie przygotowanymi prezentacjami nie mającymi nic wspólnego z rzeczywistością przekonywał wskazujących na nieprawidłowości Posłów i Senatorów członków Komisji Obrony Narodowej. Pani spyta Pana Marcina Idzika, który również uczestniczył w tych wyssanych z palca pokazach i jak żarliwie je popierał. Może ten wybitny i tak też opłacany fachowiec wyjaśni dlaczego? Zainteresowanych Państwa odsyłam do lektury sprawozdań z Komisji. Całość zagadnienia przedstawiamy na stronie internetowej po wpisaniu w google WPRP. Pełnomocnik Komitetu Stefan Sulikowski