Zbigniew Siedlarz, orędownik rewitalizacji wiślanego szlaku żeglownego ze Stowarzyszenia Miłośników Ziemi Niepołomickiej rozesłał na przełomie stycznia i lutego do prezesów firm górniczych - Jastrzębskiej Spółki Węglowej, Katowickiego Holdingu Węglowego i Kompanii Węglowej - pisma z pytaniem, czy rozważają możliwość ekspediowania swojego produktu do odbiorców z Małopolski z wykorzystaniem transportu wodnego?
Odmienne pytanie - o możliwość zaopatrywanie się w węgiel z wykorzystaniem żeglugi śródlądowej - skierował do prezesury Elektrociepłowni Kraków, Elektrowni Skawina i ArcelorMittal Poland. Adresatami korespondencji z identycznie brzmiącą argumentacją zostali też m. in. marszałkowie województw śląskiego i małopolskiego.
W tej argumentacji Siedlarz akcentuje ekonomiczne i ekologiczne walory transportu masowych ładunków drogą wodną w kontraście do drogowego i kolejowego. Wzmacnia ją spostrzeżeniem, że ten rodzaj transportu jest powszechnie preferowany w wielu krajach Unii Europejskiej. Jednocześnie przypomina zapowiedź poprawy parametrów eksploatacyjnych śródlądowych dróg wodnych i portów oraz włączenia ich do europejskiego systemu dróg wodnych z - przyjętego przed dwoma laty przez Radę Ministrów - "Planu uporządkowania strategii rozwoju".
Wśród celów stowarzyszenia Zbigniew Siedlarz wymienia m. in. zabiegi o przywrócenie spławności Wisły z Krakowa do Niepołomic i dalej do Sandomierza. Ale z treści pism wynika, że przedsiębiorstwa górnicze, energetyczne i hutnicze widzi ono wśród podmiotów, gotowych ewentualnie zaangażować się w udrożnienie wiślanego szlaku żeglownego, modernizację krakowskich portów rzecznych Kujawy i Płaszów oraz budowę w rejonie Oświęcimia nabrzeży zdolnych do obsługi barek.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
