19 kwietnia w wieku 69 lat zmarł prof. Grzegorz Pieńkowski - geolog, specjalizujący się w stratygrafii, sedymentologii, paleoekologii i ichnologii. Był cenionym naukowcem i mentorem dla wielu geologów - poinformował Państwowy Instytut Geologiczny - PIB.
To ogromna strata dla polskiej geologii i nauki - napisał PIG-PIB w notce wspomnieniowej, opublikowanej w mediach społecznościowych.
Profesor był wybitnym geologiem, specjalizującym się w stratygrafii, sedymentologii, paleoekologii i ichnologii. Był cenionym naukowcem i mentorem dla wielu geologów. Był autorem licznych publikacji naukowych, w tym książek i artykułów, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy o geologii Polski i Europy. Był również aktywnym członkiem wielu organizacji naukowych - podkreśla instytut.
Prof. Grzegorz Pieńkowski urodził się 11 maja 1953 r. w Poznaniu. W 1976 r. ukończył Wydział Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, a w latach 1978–1980 odbył na macierzystym wydziale studia doktoranckie. Stopień doktora nauk przyrodniczych uzyskał w 1982 r. na podstawie rozprawy doktorskiej pt. Sedymentologia dolnego liasu północnego obrzeżenia Gór Świętokrzyskich, wykonanej pod kierunkiem prof. Piotra Roniewicza - podaje instytut na stronie internetowej.
W 1980 r. podjął pracę w Państwowym Instytucie Geologicznym, z którym był związany niemal przez kolejne 40 lat, nie licząc kilkuletniej przerwy, gdy w latach 1991–1996 był Konsulem Generalnym RP w Sydney w Australii, jako pracownik Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Do pracy w PIG-PIB powrócił w 1998 r.
Stopień naukowy doktora habilitowanego nauk o Ziemi w zakresie geologii uzyskał w 2005 r. na Uniwersytecie Jagiellońskim (Wydział Biologii i Nauk o Ziemi) na podstawie oceny ogólnej dorobku naukowego i rozprawy pt. The Epicontinental Lower Jurassic of Poland. W 2010 r. został profesorem nadzwyczajnym, a w 2013 r. otrzymał z rąk Prezydenta Bronisława Komorowskiego nominację na profesora nauk o Ziemi.
Jako pracownik PIG-PIB prof. Pieńkowski specjalizował się w multidyscyplinarnej stratygrafii, sedymentologii oraz paleoekologii. Zajmował się badaniami paleogenu (Podhale), jury i kredy (Pieniny), czerwonego spągowca (woj. lubuskie), oksfordu i kimerydu (wschodnie obrzeżenie Gór Świętokrzyskich), górnego permu i dolnego triasu epikontynentalnego w Polsce, górnym triasem (woj. opolskie), a zwłaszcza epikontynentalnymi utworami dolnej jury w Polsce, Szwecji i Rumunii (sedymentologia, stratygrafia sekwencyjna, paleoekologia i chemostratygrafia) - wylicza PIG-PIB.
Od początku kariery naukowej zajmował się też ichnologią - początkowo w utworach morskich, potem lądowych (tropy i gniazda dinozaurów). Opracował korelację stratygraficzno-sekwencyjną utworów hetangu i synemuru Polski i Szwecji, zweryfikowaną potem metodami chemostratygraficznymi. Po raz pierwszy w Polsce dokonał też aplikacji tej metody.
Pracując w PIG-PIB geolog pełnił wiele funkcji kierowniczych. Był kierownikiem Pracowni Prognoz Ropo- i Gazonośności, w latach 2000-2001 kierował Muzeum Geologicznym, gdzie zajmował się popularyzacją geologii i geoturystyką. W tym okresie był współautorem koncepcji Geoparku „Dolina Kamiennej” oraz projektu edukacyjnego „Zrozumieć Ziemię”. W latach 2008–2011 był zastępcą dyrektora ds. naukowych oraz sekretarzem naukowym Instytutu, a od 2012 r. do połowy 2013 r. sekretarzem naukowym i kierownikiem komórki organizacyjnej Zmiany Klimatu i Środowiska. Pełnił także funkcję dyrektora pionu ds. współpracy i promocji.
Był członkiem Rady Naukowej PIG-PIB w latach 2006–2008, a także członkiem rad redakcyjnych czasopism naukowych – „Przeglądu Geologicznego” i „Geological Quarterly” (2008–2012) oraz współedytorem „Volumina Jurassica”.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
