Park wokół pocysterskiego zespołu klasztorno-pałacowego w Rudach ma zostać wyremontowany przy współpracy samorządu woj. śląskiego i diecezji gliwickiej. W tym roku ma powstać dokumentacja projektowa.
Przedsięwzięcie przeprowadzą na podstawie podpisanej w środę umowy Zespół Parków Krajobrazowych Woj. Śląskiego i diecezja gliwicka. Prace mają objąć blisko 10 ha parku.
- Przypałacowy Park Krajobrazowy w Rudach Wielkich łączy w sobie pierwiastki edukacji przyrodniczej, historycznej i kulturowej. Wymaga jednak rewitalizacji, co wiąże się z koniecznością uruchomienia środków finansowych. Stąd decyzja o podpisaniu umowy z diecezją gliwicką dotyczącą utrzymania tego parku - wskazał marszałek woj. śląskiego Jakub Chełstowski.
Bez wątpienia jest to jedna z turystycznych perełek regionu, swego rodzaju wizytówka subregionu zachodniego (woj. śląskiego), miejsce bardzo często odwiedzane nie tylko przez mieszkańców, ale także gości zza granicy. Naszym zadaniem jako samorządu jest zrobić wszystko, aby eksponować piękno tych miejsc - dodał Chełstowski.
W tym roku ma zostać przeprowadzona faza wstępna projektu Przypałacowy Park Krajobrazowy w Rudach Wielkich miejscem edukacji przyrodniczej, historycznej i kulturowej - działania adaptacyjne. Na opracowanie dokumentacji prac na powierzchni 9,87 ha Zespół Parków I diecezja gliwicka mają przeznaczyć po 100 tys. zł.
Przypałacowy park w Rudach jest założeniem historycznym położonym w zachodniej części Parku Krajobrazowego Cysterskie Kompozycje Krajobrazowe Rud Wielkich. Zakon cystersów dotarł na Ziemię Raciborską w połowie XIII w.; przez kilkaset lat rudzkie opactwo było jednym z ważniejszych na Śląsku ośrodków naukowych, gospodarczych i kulturalnych.
Cystersi opuścili klasztor w 1810 r. - po dekrecie o sekularyzacji Fryderyka Wilhelma III. Nowymi właścicielami stali się książęta raciborscy (z rodziny von Ratibor), którzy przenieśli tam swą siedzibę z Raciborza, tłumiąc dotychczasowy ruch pielgrzymkowy do ikony Matki Boskiej Rudzkiej. Ikona do dziś znajduje się w pierwotnie gotyckim, a potem barokowym kościele opactwa.
Obecne założenie parkowe powstawało w latach 1822-1846 na powierzchni 95 ha. W połowie XIX w. ostatecznie przybrał formę parku w stylu angielskim, a jego część udostępniona była ludności. W 1945 r. zespół klasztorno-pałacowy został spalony i zdewastowany przez Armię Czerwoną, a park pozbawiony odpowiedniej opieki ogrodniczej ulegał stopniowej degradacji.
Po wojnie odbudowano tylko kościół Wniebowzięcia NMP, przywracając jego wnętrzom pierwotny, gotycki kształt. Prace w pozostałej części opactwa rozpoczęły się po 1998 r., kiedy gliwicka kuria przejęła od państwa cały obiekt. Kościół pozyskał na jego zabezpieczenie i odbudowę m.in. środki unijne.
Dziś kompleks, jako własność diecezji, łączy wiele funkcji. Jest tam m.in. Sanktuarium Matki Bożej Pokornej, Ośrodek Formacyjno-Edukacyjny Diecezji Gliwickiej oraz Dom Pielgrzyma. Udostępniony zwiedzającym obiekt znajduje się na Szlaku Cysterskim. Organizowane są tam wystawy, wydarzenia religijne i kulturalne
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
