W projekcie strategii wodorowej rząd nie wskazuje przejrzystej ścieżki wzrostu wytwarzania wodoru - ocenia Konfederacja Lewiatan. Projekt Polskiej Strategii Wodorowej obejmuje m. in. przemysł, energetykę, transport.
Jak przypomniał Lewiatan, w Polsce produkuje się rocznie ok. 1 mln ton wodoru, ale w projekcie Polskiej Strategii Wodorowej do roku 2030 z perspektywą do 2040 r. nie ma przedstawionej w sposób przejrzysty ścieżki rozwoju wytwarzania wodoru i zwiększenia jego produkcji.
Nie wiadomo na kim rząd chce oprzeć realizację najważniejszych celów, na firmach państwowych, prywatnych czy różnych konsorcjach - uważa Konfederacja.
- W strategii wodorowej zabrakło informacji o planowanych kosztach inwestycyjnych w poszczególnych latach, scenariuszach rozwoju. Nie ma oceny możliwości, szans, ryzyk, i zagrożeń realizacji wskazanych celów. Nie wiemy np. o ile dodatkowo ma wzrosnąć udział OZE w stosunku do scenariusza bez rozwoju wodoru, o ile dodatkowo mają spaść emisje CO2 itp. - mówi dyrektorka departamentu energii i zmian klimatu Konfederacji Lewiatan Dorota Zawadzka-Stępniak.
Jak podkreśla organizacja, na przykład dokument kładzie nacisk na wykorzystanie wodoru niskoemisyjnego, jednak działania w kierunku rozwoju zeroemisyjnego wodoru są znikome.
W strategii nie określono wielkości nadwyżek energii elektrycznej wytwarzanej z OZE, która będzie dostępna w Krajowym Systemie Elektroenergetycznym i może zostać wykorzystana do produkcji wodoru przy zastosowaniu odnawialnych źródeł energii. Brak jest także informacji jakie źródła OZE mają być głównie wykorzystywane do produkcji wodoru - wskazuje Lewiatan.
Zdaniem Konfederacji należałoby także określić konkretne cele - poziomy uzyskiwania odnawialnego wodoru - do roku 2030 i 2040. Stanowiłoby to podstawę do wprowadzenia konkretnych narzędzi wsparcia rozwoju zielonych technologii produkcji wodoru.
Projekt Polskiej Strategii Wodorowej, który w połowie stycznia został skierowany do konsultacji publicznych, wyróżnia sześć celów.
Pierwszy dotyczy wdrożenia technologii wodorowych w energetyce, m. in. uruchamianie instalacji P2G (power-to-gas) klasy 1 MW na bazie polskich technologii, czy wsparcie badań i rozwoju układów ko- i poligeneracyjnych.
Drugi cel to wykorzystanie wodoru jako paliwa alternatywnego w transporcie. Trzeci cel to wsparcie dekarbonizacji przemysłu, m. in. poprzez wsparcie działań na rzecz pozyskania i zastosowania niskoemisyjnego wodoru do procesów produkcji petrochemicznej oraz nawozowej.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
