Dlaczego napęd wodorowy może być napędem przyszłości? - na to pytanie oraz kilka innych kwestii odpowiemy poniżej.
W samochodzie wodorowym wodór nie spala się, tak jak myśli większość ludzi. Samochód wodorowy to w 100 proc. samochód elektryczny, tylko z taką różnicą, że ma minielektrownię na pokładzie. Tą elektrownią jest ogniwo paliwowe, czyli niewielka „skrzynka”, w której następuje przetworzenie wodoru na energię elektryczną. W efekcie z rury wydechowej w samochodzie wodorowym nie wydobywa się, tak jak w przypadku samochodów spalinowych, rakotwórcza, trująca emisja, lecz czysta woda destylowana.
Ograniczenia samochodów elektrycznych na baterie
Samochody na baterie nie są żadną nowością. Mówi się dziś o nich dużo, bo jest gigantyczna presja na producentów, jeśli chodzi o redukcję emisji spalin. Samochody na baterię powstały już na początku ub. wieku, w 1914 r., wtedy amerykańska firma Detroit Electric zaczęła ich produkcję. Wytwarzała pojazdy o zasięgu 185 km i czasie ładowania 8 godzin. Wyprodukowała ich ok. 13 tys. Dziś niewiele się zmieniło. Baterie są ciężkie, są za duże i kosztowne. Samochody mają zasięg 200-300 km i ich baterie nadal bardzo długo się ładują.
Pojazd w stu procentach ekologiczny
Samochód wodorowy to samochód elektryczny, który nie ma wad samochodu elektrycznego. Ładowanie samochodu elektrycznego wodorem zajmuje od 2,5 do 3 min. Zasięg samochodu wodorowego już dzisiaj to 600 km. Od roku 2020 będzie produkowana nowa generacja z nowym ogniwem paliwowym i wtedy zasięg zwiększy się do 1000 km. A więc powstanie pojazd elektryczny w 100 proc. ekologiczny, który będzie miał zasięg większy niż typowe samochody z silnikami spalinowymi.
Infrastruktura do zasilania to nie problem
Infrastruktura do samochodów elektrycznych na wodór jest dużo prostsza niż do samochodów elektrycznych. Trzeba położyć tysiące kilometrów kabli energetycznych, a na dodatek szybkie ładowanie wymaga gigantycznych mocy energii. Takiego problemu nie ma w przypadku wodoru. Zbiorniki z tym gazem mogą być postawione na każdej stacji benzynowej, dokładnie tak, jak to jest z gazem LPG. W Europie buduje się stacje wodorowe w większości państw, np. w Niemczech ma powstać 400, a za oceanem, w USA – 1000.
Nie tylko do produkcji nawozów, ale też do magazynowania energii
Dla Polski najciekawsze byłoby opracowanie technologii otrzymywania wodoru z węgla. Rozwiązałoby to problemy z przyszłością polskiego górnictwa. Z jednej strony wydobycie węgla kosztuje coraz więcej – więc gdyby z niego produkować wodór, to można byłoby go sprzedać dużo drożej. Po drugie nie budziłby tylu kontrowersji, w związku z emisją dwutlenku węgla, co dziś. Stałby się bowiem surowcem do produkcji prawdziwie czystego paliwa, jakim jest wodór.
Prawdziwa rewolucja w zasięgu ręki
Rewolucja dokonuje się dziś i nie chodzi tylko o samochody. Mamy już też pociągi zasilane wodorem, mamy rowery na wodór, skutery na wodór, statki oraz samoloty zasilane wodorem, które są w fazie homologacji. To jest rewolucja. Oczywiście do nas należy decyzja, czy wsiądziemy do tego pociągu. To ogromna szansa dla Polski. Już dzisiaj jesteśmy dużym producentem wodoru. Lotos pracuje nad oczyszczaniem wodoru. Azoty są największym w Polsce producentem tego gazu, ale na razie na potrzeby własnej syntezy chemicznej.
We wrześniu tego roku pociąg Coradia iLint zaczął wozić pasażerów w Dolnej Saksonii w Niemczech. Dwa wcześniejsze składy, które uzyskały homologację w lipcu, jeżdżą obecnie między miastami Cuxhaven, Bremerhaven, Bremervörde i Buxtehude. Coradia iLint to pierwszy na świecie pociąg pasażerski napędzany wodorowymi ogniwami paliwowymi, które wytwarzają energię elektryczną. Jest on dziełem inżynierów koncernu Alstom, pracujących w Salzgitter w Niemczech i Tarbes we Francji. Pociąg wyróżnia zerowa emisja dwutlenku węgla, niski poziom hałasu oraz wydzielanie jedynie pary wodnej i skondensowanej wody. Alstom po raz pierwszy zaprezentował Coradię iLint przed dwoma laty na targach InnoTrans 2016 w Berlinie. Projekt Coradia iLint został sfinansowany przez niemiecki rząd w ramach Narodowego Programu Innowacji w zakresie technologii wodorowych i ogniw paliwowych.
Spółka Solaris Bus & Coach jest producentem autobusów i autokarów. W swej ofercie ma elektryczne pojazdy, zasilane wodorem. Do tej pory sprzedała ponad 200 autobusów elektrycznych, które są używane m.in. w Niemczech, Polsce, Austrii, Czechach, Hiszpanii, Szwecji. Autobusy Solaris z wodorowym ogniwem paliwowym trafiły do niemieckiego Hamburga i do stolicy Łotwy, Rygi. Drugim polskim wytwórcą autobusów miejskich o napędzie wodorowym jest spółka Ursus. Autobusy mają 12 m długości i mieszczą 75 pasażerów – 28 miejsc siedzących i 47 stojących. Jedno tankowanie, które trwa około 10 minut, umożliwia przejechanie około 450 km. Pojazd ten po raz pierwszy pokazano na salonie pojazdów użytkowych w Hanowerze przed dwoma laty. Jastrzębska Spółka Węglowa wykorzysta autobus marki Ursus zasilany wodorem do promocji swoich możliwości w zakresie czystego wykorzystania węgla i jego pochodnych podczas światowego szczytu klimatycznego COP24. Z pojazdu będą mogli korzystać uczestnicy tego wydarzenia w Katowicach.
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
