Biada wam, którzy się śmiejecie!
Od pewnego czasu, prezentuję Państwu poglądy różnych wielkich tego świata na temat śmiechu i w tym miejscu muszę sięgnąć do Hegla. Hegel uważał, że śmiech to znak tego, iż jesteśmy wystarczająco inteligentni, by rozumieć kontrasty. Jednakowoż heglowska koncepcja istoty śmiechu jest tak obszerna, że nie sposób przytoczyć jej tutaj nawet w przybliżeniu. Zresztą, Tadeusz Boy-Żeleński, na którego z chęcią się powołuję w kwestiach teorii humoru i nie tylko - bo Boy wielkim felietonistą był, bez ogródek skomentował, że: "koń by się z niej uśmiał, a pies, jeśliby ją połknął, to by zdechł"...
Lecz inni, na temat śmiechu pletli jeszcze większe bzdury, niż filozof z Heidelbergu. Na przykład żyjący na przełomie wieków XVIII i XIX, francuski ideolog, pisarz i ksiądz - niejaki Lamennais. Właściwie jego pełny podpis wyglądałby tak: Hugues-Félicité-Robert de Lamennais, więc na potrzeby tego felietonu pozostańmy tylko przy nazwisku i to nawet bez poprzedzającego je "de" - tak bardzo przez niektórych cenionego. Pewnie nazwisko to nie ma nic wspólnego z lamentowaniem, ale sądząc po enuncjacjach na temat śmiechu owego skądinąd wybitnego człowieka, pokusa takiego połączenia znaczeń jest ogromna. Jawi się on bowiem jako postać posępna, momentami fanatyczna. W śmiechu dostrzegał on jedynie złośliwe zadowolenie, płynące z miłości własnej, przejaw egoizmu i egocentryzmu, rodzaj złośliwej przyjemności. Wedle jego poglądów, człowiek śmiejący się zniekształca swoją twarz, unicestwia jej ludzkie piękno i harmonię. W ten sposób - uwaga - uwidacznia diabła! Sam człowiek - wedle Lamennaisa - diabłem wprawdzie nie jest wprost, lecz śmiejąc się uwidacznia, iż jest jego siedliskiem. Ufff! No, czytając takie brednie, śmiać się odechciewa! Ale byłoby błędem poddanie się takiemu nastrojowi, bo właśnie śmiać się trzeba tym bardziej. Zresztą, owe horrendalne bzdury same starczą za dobry żart i uśmiech wywołują.
Zostawmy jednak owego nieszczęsnego ponuraka z jego poglądami, a poznajmy... jeszcze większego malkontenta - przynajmniej, jak idzie o śmiech. Był nim, starszy o ponad sto lat, niejaki Jacques-Bénigne Bossuet. Był biskupem, nadwornym kaznodzieją króla Francji Ludwika XIV, a przy tym teologiem i politycznym myślicielem o dużych wpływach. Nie wiem dlaczego, mając tyle spraw na głowie, zajął się jeszcze dywagowaniem na temat śmiechu - ku nieszczęściu tych, którzy go słuchali. Wykrzykiwał on bowiem: "Biada wam, którzy się śmiejecie! Nasz Pan, Zbawiciel, nie śmiał się nigdy. Nigdy wargi nie skrzywiły mu się tym nieprzystojnym grymasem. Biada wam, którzy się śmiejecie!" - koniec cytatu, co komunikuję z największą ulgą. Ale poważny problem pozostał. Po pierwsze, nie wiemy skąd autor tych słów powziął zawarte w nich informacje, a ta niepewność musi pobudzać nas do niepokoju. Z drugiej jednak strony powoduje niedowierzanie, bo trudno jakoś uwierzyć w ten boski brak poczucia humoru. No bo niby z czego wziął się ten cały nas świat???
Bez względu na wszystko, ja jednak będę zachęcał do śmiechu. Nie bójmy się śmiechu! Choć współczesny Bossuetowi francuski matematyk, fizyk i filozof religii Blaise Pascal (ten, dzięki któremu wiemy czy nas ciśnie, czy nie) uważał, że Święci i sam Pan Bóg śmiać się będą tylko jeden, jedyny raz: mianowicie wówczas, gdy patrzeć będą na męki potępionych, a ich uśmiech szyderczy spotęguje męki grzeszników... Brrrrr!
Jurek Ciurlok "Ecik"
HANYSY I GOROLE, ŁĄCZCIE SIĘ W UŚMIECHU
NIEBO I PIEKŁO
Ach, ta biurokracja...
Wiadomo, że komikom wolno przekroczyć bramy raju, dopiero po okazaniu specjalnego zezwolenia. Dusza jakiegoś komika, wykonawcy licznych programów zwanych: "stand up", stanęła u niebiańskiej furty, a Święty Piotr przyjrzał jej się uważnie, po czym ostrym tonem zapytał:
- A zezwolenie na wejście jest?!
- A jakie zezwolenie? - zdziwiła się duszyczka jak byle petent w Polsce, zderzony z zawiłościami urzędniczych wymagań.
- Nie ma zezwolenia, nie można wejść - powiedział niebiański klucznik, bez zamiaru wdawania się w jakiekolwiek rozmowy i wyjaśnienia.
Duszyczka odeszła, by błąkać się w nicości, ale za jakiś czas wróciła z nadzieją, że jakoś przemknie. Lecz Święty Piotr wyłuskał ją z tłumu innych, zwyczajnych duszyczek i ostro zapytał:
- A zezwolenie?!
- A czy nie dało by się jakoś tak załatwić, żeby bez zezwolenia? - konfidencjonalnym szeptem próbowała zagadać duszyczka, lecz w tym momencie, nieprzekupny, rozzłoszczony nie na żarty strażnik niebios wrzasnął:
- Won!!!
I duszyczka znów błąkała się w nicości, aż po jakimś czasie ponownie stanęła u niebiańskiej bramy i tym razem próbowała siłą i krzykiem coś wskórać, jednak niebiański stróż nie ustępował. Odgłosy awantury dotarły wreszcie do Najwyższego, a on wysłał syna, by sprawdził o co chodzi.
- Co się tu dzieje Piotrze? - pyta Jezus.
- A taki jeden komik chce wejść bez zezwolenia...
Syn obrzucił uważnym spojrzeniem nieszczęsną duszyczkę, po czym rzekł z uśmiechem:
- Ależ wpuść go, Piotrze, bez zezwolenia. Bo jakiż to też z niego był komik...
Dodajmy, że niektórzy zaręczają, iż zezwolenia obowiązują prawników, a inni, że lekarzy. Być może więcej jest profesji, których wykonawcy potrzebują specjalnych przepustek do raju...
Siła reklamy
Pewna duszyczka stanąwszy u bram wieczności, otrzymała wybór: niebo lub piekło. Obejrzała sobie z kamer monitoringu niebo i snujące się po nim duchy zmarłych, śpiewające nabożne pieśni i posilające się manną, a potem piekło, gdzie bawiono się hucznie, przy suto zastawionych stołach i frywolnych pieśniach. No i duszyczka wybrała oczywiście piekło. A gdy tam trafiła, ujrzała, nie beztroską zabawę, lecz groźnych diabłów z narzędziami tortur i kotły z kipiącą smołą. Dusze zmarłych poddawane były najgorszym katuszom, morzone głodem, a dusze największych grzeszników, dodatkowo zmuszane były do śpiewania przebojów disco polo i oglądania programów kabaretowych z polskiej telewizji.
- A gdzie te cudowne zabawy - zapytała oszołomiona duszyczka - które pokazał mi Święty Piotr???
- A, tamto... - odparł sam Lucyfer. - To był tylko nasz spot reklamowy...
BOJTLIK Z FRASZKAMI
Jan Izydor Sztaudynger
(1904-1970)
Detaliści
Niejedni marzą: Zrobić jakąś wielką zbrodnię,
A potem żyć solidnie i wygodnie.
Lecz, że nie trafia im się wielka zbrodnia,
Małe świństewka popełniają co dnia.
W MARKLOWICACH, WĄCHOCKU I GDZIE INDZIEJ...
Dlaczego przez Rzyki dotychczas nie przejechał żaden pociąg?
- Bo co połączą tory, to korniki przegryzają podkłady...
MYŚLI WIELKICH, MĄDRYCH, NIE ZAWSZE ZNANYCH...
Spróbuj przekonać samego siebie, że nie masz racji, a zobaczysz, jak trudno będzie ci w to uwierzyć...
Pyrsk!!!
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
