Od ponad trzydziestu lat zachodnie skrzydło byłego szpitala górniczego w centrum Bytomiu przy al. Legionów 10 pozostaje nieczynne. Sczerniałe, puste okna i nieodnowiona elewacja dobrze widoczne są z ulicy. Pomysłu na ponowne wykorzystanie obiektu nie brakuje. Na przeszkodzie stanął brak milionowych kwot, potrzebnych do przeprowadzenia remontu.
Obiekt od dawna nie ma formalnych związków z górnictwem. W grudniu 1998 r. owczesny Górniczy Zespół Opieki Zdrowotnej został przekształcony w Wojewódzki Szpital Specjalistyczny nr 4 w Bytomiu. Sam gmach jest dużo starszy. Cały kompleks budowany był w latach 1910-1913. Bezużyteczne obecnie skrzydło budynku pochodzi z 1911 r.
Pierwotnie był to Dom Kalek pod wezwaniem Świętego Ducha. Należał on wtedy do najnowocześniejszych tego rodzaju zakładów leczniczych w Niemczech. Składał się z kliniki, szkoły i warsztatu rzemieślniczego. Pobyt w domu kalek obejmował leczenie oraz naukę w szkole zawodowej, by podopiecznych przygotować do samodzielnego życia po opuszczeniu zakładu.
Kilkanaście lat po drugiej wojnie światowej budynki dawnego zakładu leczniczego zostały wyremontowane i zaadaptowane na potrzeby Centralnego Szpitala Górniczego w Bytomiu. Oficjalnie Centralny Szpital Górniczy otwarto w grudniu 1960 r. Chociaż był przeznaczony przede wszystkim dla pracowników kopalń i rodzin górniczych, to zaspokajał również potrzeby innych mieszkańców regionu. Z biegiem lat placówkę powiększano o nowe oddziały.
Niestety, u schyłku PRL część szpitala górniczego zamieniła się w pustostan.
- W 1988 r. zakończono budowę nowoczesnego, 10-piętrowego budynku szpitala, do którego przeniesione zostały oddziały z nieczynnego dziś obiektu. W starym budynku rozpoczął się remont. Obiekt miał zostać przystosowany do obowiązujących wówczas standardów. Niemniej remontu nigdy nie dokończono - informuje Iwona Wronka, rzecznik prasowy Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego nr 4 w Bytomiu.
Z użytkowania wyłączonych jest trzy i pół kondygnacji, około 90 pomieszczeń, łącznie około 21 tys. m sześc.
- Z tym, że nie możemy mówić o całkowitym wyłączeniu z użytkowania tego budynku. Na parterze mieści się Centralna Sterylizatornia, użytkowane są również piwnice. Przez budynek przechodzą też sieci wodno-kanalizacyjne, centralne ogrzewanie - doprecyzowuje Iwona Wronka.
Kilka lat temu dyrektorzy WSS nr 4 wpadli na pomysł, żeby nieużywane skrzydło szpitala zaadaptować do nowych potrzeb. Zaproponowano, by odbywała się w nim opieka nad seniorami.
- Miałoby to być miejsce w centrum miasta, gdzie seniorzy nie traciliby kontaktu z bliskimi, znajomymi, nie rezygnowali z codziennego życia, a jednak – ze względu na bliskość szpitala, byliby pod stałą opieką medyczną. Niestety, koszt takiego przedsięwzięcia oszacowano na około 30 mln zł; przekraczał on wówczas możliwości finansowe organu prowadzącego placówkę - stwierdza Iwona Wronka.
Wojewódzki Szpitak Specjalistyczny nr 4 w Bytomiu został wpisany do rejestru publicznych zakładów opieki zdrowotnej. Funkcję organu założycielskiego pełni Województwo Śląskie, a nadzór nad jego działalnością sprawuje Zarząd Województwa Śląskiego.
Zachodnie skrzydło dawnego szpitala górniczego nie jest jedynym pustostanem w centrum Bytomia. Od trzech dekad niszczeje budynek, w którym swą siedzibę miała Polska Zjednoczona Partia Robptnicza przy ul. Żeromskiego. Gmach ten jest własnością prywatnego właściciela, podobnie jak okazały budynek dawnej dyrekcji Kolei Dojazdowej przy ul. Powstańców Warszawskich 1, stojący tuż przy dworcu kolejowym. Stoi i niszczeje także budynek dawnego Zespołu Lecznictwa Ambulatoryjnego na rogu ul. Kolejowej i Batorego. Do grona pustostanów dołączyła w tym roku długoletnia remiza strażacka przy ul. Strażackiej, po przeprowadzce strażaków do nowego gmachu wzniesionego na terenie należącym dawniej do KWK Centrum.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
