MĄDREJ GŁOWIE DOŚĆ, CHOĆ CZASEM ZA MAŁO
Śmiech polepsza krew! Ale polepsza też rozum, i to na różne sposoby. Po pierwsze, nieraz trzeba dobrze głową ruszyć, żeby pojąć istotę dowcipu. Dlatego niejeden śmieje się trzykrotnie: po raz pierwszy - gdy go słyszy, po raz drugi - gdy go tłumaczą i po raz trzeci - gdy go zrozumie... Bowiem nawet bezdenną głupotę dobrego dowcipu trzeba zgłębiać przy pomocy głębi myśli. A i tak się to nie zawsze udaje, bo albo myśl zbyt płytka, albo głupota zbyt głęboka. Ale usiłować trzeba, bo jak wiadomo: nie o to chodzi, by złapać króliczka, ale by go gonić!
Czasami w bezdennej głupocie ukrywa się jednak bardzo głęboka myśl, a jej wyławianie to nie lada wyzwanie dla umysłu! Oto przykład pierwszy z brzegu: pewien polski rolnik prosił Pana Boga o łaskę, a gdy Pan Bóg mu ją zesłał, to strasznie przeklinał, bo mu ta łaska wszystkie kury zagryzła. To zupełnie tak, jak w Wąchocku, gdzie mgła była tak mocna, że udusiła krowy na pastwisku. Zaś co do łaski, to poszła sobie, ale po drodze spotkała księdza. Przystanęła i zawołała: "I co, ksiądz?!". A ksiądz odpowiedział jak echo: "Co łaska".
Bywają żarty znacznie bardziej "pokręcone" - by użyć modnego określenia. Czyli że niezwykle pokrętnie opowiadają jakąś anegdotę. Na przykład wyobraźmy sobie, że pewien polski rolnik wszedł na grunt swojego sąsiada, a tam w gruncie rzeczy... A oto inna, wzruszająca tym razem, opowieść: polski rolnik orał swoją ziemię. Ora'ł et labora'ł... A gdy skończył, to ziemia była wzruszona. Jeszcze inny polski rolnik był bardzo mocno przywiązany do ziemi, ale żona go odwiązała i razem uciekli. Z kolei pewien polski rolnik co jeździł końmi, powiesił te konie na drzewie i krzyknął do nich: "A wiśta!!!". Pozazdrościł mu jakiś facet, który nie miał koni, więc zawiesił wzrok na drzewie, po czym stwierdził: "Oczywiście". Zaś ten, który postanowił wykąpać się w rzece, rozebrał się, zawiesił ubranie na konarze i rzekł z przekonaniem: "Rzeczywiście". Ktoś inny: "Tonę! Tonę! Tonę!!!" - krzyknął, w odpowiedzi na pytanie, ile potrzebuje węgla na zimę...
Takie dowcipy bywają prawdziwymi łamigłówkami, które nasza głowa powinna rozwiązać natychmiast, by wywołać uśmiech na naszej twarzy, lecz nie zawsze jej się to udaje. Niedobrze jest nie zrozumieć dowcipu w porę... Jak nie w porę, to można w cebulę... Albo w gładką skórę... Ale nie w pory! W każdym razie opóźnienie zrozumienia może zaszkodzić. Dlatego, jeśli dowcip opowiada szef, należy się śmiać natychmiast, a nawet wcześniej - bez względu na jakość jego i naszego poczucia humoru. Dowcip zrozumiany z opóźnieniem jest jak ryba: wiadomo, po trzech dniach każda się psuje...
Profesor Jan Stanisław Bystroń, wybitny uczony o śląskich korzeniach, w swojej pomnikowej księdze zatytułowanej "Komizm" napisał: "Komizm jest jednym z istotnych czynników przekształcania naszych konstrukcyj intelektualnych [...] Człowiek inteligentny może być wesoły [...] może być śmieszny, ale oczywiście nie może być dowcipny; dowcip świadczy o wyższym poziomie wyrobienia intelektualnego". Zatem ten wybitny i bardzo wszechstronny naukowiec stwierdził, że obcowanie z dowcipem przyczynia się do rozwoju intelektualnego, rozwija wyobraźnię, uczy nowego pojmowania zjawisk. Ale też nie jest się prawdziwym intelektualistą, jeśli nie jest się dowcipnym, na co dowodów dostarcza cała historia ludzkiej myśli.
W tym miejscu ponownie zacytujmy profesora Bystronia: "Sama pomysłowość komiczna nie ma oczywiście charakteru poznawczego, [...] ale pośrednio, mimochodem, jakby przypadkowo może wskazać taką drogę, która okaże się właściwa. [...] Psychologowie twierdzą, że twórczość rozwija się na podłożu instynktu zabawy; otóż komizm jest taką zabawą, która może być bodźcem twórczym. Przypomnieć można, że nowe wynalazki i nowe teorie bywają najczęściej przyjmowane z lekceważeniem i pobłażliwym uśmiechem; wydają się one zabawne właśnie przez to, że są nowe i że odchylają się od dotychczasowych". Tak profesor Jan Stanisław Bystroń napisał w opublikowanej w 1939 roku księdze "Komizm", nie przeczuwając zapewne, że za moment będzie zupełnie nie do śmiechu. Lecz proszę pamiętać, że w najtrudniejszych chwilach czasami pozostaje już tylko śmiech...
Jurek Ciurlok "Ecik"
HANYSY I GOROLE, ŁĄCZCIE SIĘ W UŚMIECHU
BOJTLIK Z FRASZKAMI
Z cyklu "Gra półsłówek", ciągle niestety anonimowo - zgodnie z życzeniem autora.
Dziś wierszyk związany z 8 marca, ale co z tego, że już maj? Treść ważna, a ona majowa, jak najbardziej.
Pień dziczki
Czekając na "stopa", usiadła na pień dziczki,
Dziś ósmy marca, hamuję więc skwapliwie.
Radośnie z nią świętuję Dzień Autosto-piczki,
Choć przez koc nas uwiera zazdrosne igliwie...
W MARKLOWICACH, WĄCHOCKU I GDZIE INDZIEJ...
Jak w Grójcu uzyskano kombajn do zbioru czereśni i wiśni?
- Po wielu badaniach i doświadczeniach udało się skrzyżować szpaka z żyrafą...
Dlaczego kobiety w Kłaju nie robią na drutach?
- Bo gdy jedna spróbowała, to ją prąd poraził...
Dlaczego w Wąchocku w studni sołtysa nigdy nie ma wody?
- Bo wybierają ją za każdym razem, gdy się pojawi, chcąc wyłowić odbity w niej księżyc...
Co zrobili rolnicy z Kamujka, chcąc mieć wysokodojne krowy?
- Zaczęli je hodować na strychach...
PRZYSŁOWIA I POWIEDZONKA
Niy tyn biydny, co z małym se uostowo, ino tyn, co nigdy ni mo dość - chodzi oczywiście o majątek...
Niy tyndy go wiydli - choć nie zawsze wiadomo, którędy tak naprawdę droga.
Niy tkej słómy do chmónta - a drzewa nie woź do lasu...
Niy trza diobła wołać, bo sóm przichodzi - i nigdy nie wiadomo, z której strony.
Niy trza psu drógi pokazować - z ludźmi bywa różnie...
Niy trzimie mytko, inoś korytko - oj tak, tak, tak...
Niy uczył żech się w szkole, jyno z cepami w stodole - i niektórym tak już zostało i co do wiedzy, i co do towarzystwa. Ale miałem nie dotykać polityki...
Z NAUKOWEGO PÓNKTU WIDZENIA
Niektóre nazwy bywają bardzo mylące, a przez to niezwykle groźne. Na przykład taki "beton zbrojony". Natychmiast rodzi się pytanie, przez kogo i przeciw komu jest on "zbrojony"? Gdyby chociaż było wiadomo, z jakiej formacji ideowej "beton" się wywodzi? A tu nic! Tylko podejrzenia i strach...
KÓNSKI Z BELE KÓND
Represjonowana
Pewien rolnik miał w domu papugę. Dostał ją od szwagra, który wyemigrował za pracą. Przez porzedniego właściciela, który był antyklerykałem, papuga została nauczona różnych bluźnierstw i wyzwisk w stosunku do księży. Rolnik, człowiek bardzo bogobojny, był zrozpaczony, lecz żal mu było pozbywać się Bogu ducha winnego ptaka. Jednak przed kolędą wpadł w panikę i zamknął papugę do kurnika. Natychmiast zainteresował się nią kogut i rozpoczął zaloty. Papuga usiłowała go ignorować, a gdy to nie skutkowało, walnęła go dziobem i wyskrzeczała:
- Ja tu nie trafiłam za lekkie prowadzenie się! Ja jestem więźniem sumienia!
Wrażeń moc!
Pewien wieśniak wybrał się na zagraniczną wycieczkę. Postanowił zwiedzić Paryż. Po powrocie zebrała się rodzina i sąsiedzi.
- Opowiedz nam, Józiek wszystko po kolei -poprosili z zainteresowaniem - jak tam było?
- A tak - padła lakoniczna odpowiedź.
- Oooo! A Luwr; jak Luwr?
- Uuuu!
- Niesamowite! A wieża Eiffla?
- Ho, ho, ho!
- A katedra Notre Dame?
- Ojojojoj!
- A jak Wersal?
- Eeee...
- No Józiek - westchnęli wszyscy - tylko ci pozazdrościć tylu pięknych wrażeń i tak bogatych wspomnień...
Czasy się zmieniają
Podczas egzaminu z anatomii na Akademii Medycznej profesor postanowił nieco rozładować zdenerwowanie studentki i z uśmiechem rozpoczął:
- Proszę pani; zacznijmy od organu, który powszechnie uważany jest za symbol i siedlisko miłości. Który to organ?
- A chodzi o kobietę, czy mężczyznę? - rzeczowo zapytała nieco już rozluźniona studentka.
- Mój Boże - westchnął w tym momencie profesor. - Za moich czasów to było po prostu serce...
MYŚLI WIELKICH, MĄDRYCH, NIE ZAWSZE ZNANYCH...
Zarozumialstwo to wielki dar bogów dla małych ludzi...
Pyrsk!!!
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
