Jedną z najgorszych przypadłości świata, w którym przyszło nam żyć, jest sprzężenie zwrotne pomiędzy stanem portfela a stanem ducha i umysłu, z dodatkową detekcją kompleksów, powstałych w wyniku takiego, a nie innego miejsca urodzenia i zamieszkania. Ktoś mi ostatnio zarzucał, że używałem niezrozumiałych określeń. Wierzę, że to, co napisałem powyżej, jest w pełni zrozumiałe dla każdego.
Wracając do myśli z pierwszego zdania, chodzi mi po prostu o to, że nowobogactwo w połączeniu z kompleksem prowincjusza jest źródłem zachowań śmiesznych, głupich, tragicznych, żałosnych itd., itp. Kompleks prowincjusza to przekonanie o własnej "gorszości" w stosunku do tzw. "wielkiego świata" i usilne starania, by temu "wielkiemu światu" dorównać, a nawet okazać się jeszcze "większym światem". Przy czym rzecz dziwna: nie chodzi o dorównanie w wiedzy wszelakiej, kulturze osobistej i nabytej, poczuciu estetyki, tolerancji, otwartości i nowoczesności. Nie, nie. Te sprawy to jest raczej "trucizna", która "zatruwa" nasze tradycyjne narodowe wartości, naszą przaśność i siermiężność swojską, które z mlekiem matki, wiarą ojców i na polach bitew każdy posiadł. No, może prawie każdy, bo przecież są zdrajcy, sprzedawczyki i masony.
W tym równaniu do "wielkiego świata" chodzi o sprawy i zachowania naprawdę ważne, czyli takie, które dowodnie każdemu pokażą, że potrafimy, że nadążamy, że nas stać! Że jak zrobimy wybory miss w Capowicach Wielkich, to żadne Hollywoody by się tego nie powstydziły. A jak zrobimy galę filmową - nieważne jaką, bo jest ich kilka - to nie gorszą niż ta oskarowa w tych, tam... Hollywoodach. I to nieważne, że nie bardzo jest w czym przebierać, jak idzie o filmy. W jednym roku było u nas tyle festiwali, ile filmów w tymże roku nakręcono!
A gwiazdy jakie mamy! Np. te od estrady. To, że z umiejętnościami kiepsko, to nieważne. Za to jak błysnąć potrafią! "Wypaśnymi brykami", pięknym kreacjami albo pięknym brakiem kreacji. I wypowiedziami inteligentnymi, a dowcipnymi dla nie mniej inteligentnych i dowcipnych gwiazd dziennikarstwa towarzyskiego - wzajemno adoracyjnego. No i sponsorzy! No, dzięki nim, kochanym, to wszystko. Co prawda na działalność naukową czy muzykę klasyczną grosza z nich się nie wyciśnie, ale na te tam czerwone dywany i inne takie z "wielkiego świata" cywilizacyjne zdobycze - to coś całkiem innego. No, bo to widać na takim dywanie, że się sroce spod ogona nie wypadło. Od razu widać!
A w takiej filharmonii...
I tak wstrząsa nami ta głupawka jak kraj długi, szeroki i już nawet nie ma komu się z tego śmiać. Bo naród z rozdziawionymi gębami ogląda w telewizorze ten "wielki świat" i myśli, że on cały tak wygląda i jak się też chce być "wielkim światem", to albo trzeba z nadętą gębą iść po tym "czerwonym dywanie", albo, jak się ma mniej szczęścia, stać za barierką i kwiczeć z zachwytu! Właśnie: kwiczeć...
Jurek Ciurlok "Ecik"
MIĘDZY NAMI, BLONDYNKAMI...
Przychodzi blondynka do apteki i pyta: - Czy ma pan testy ciążowe?
- Oczywiście - odpowiada farmaceuta.
- A trudne są?
Z TASZY LISTONOSZA
Życie daje, ale nie do końca...
Na ławce w parku siedzi staruszek i strasznie płacze. Podchodzi do niego przechodzień i pyta:
- Dlaczego płaczesz?
- Synu, mam 88 lat, dwa tygodnie temu ożeniłem się z najseksowniejszą laską w okolicy, ma 22 lata, 90/60/90, super gotuje, kochamy się, kiedy chcę, wieczorem mi czyta...
- No to o co chodzi?
- Nie pamiętam, gdzie mieszkam...
Bajki się zdarzają...
Na zamku króla żył pewien dworzanin. Od lat ogarnięty był obsesją popieszczenia języczkiem ślicznych piersi królowej. Tylko świadomość kary śmierci, połączonej z kastrowaniem, powstrzymywała go przed zaspokojeniem swoich żądz. Pewnego razu dworzanin zdradził swoje rozterki nadwornemu medykowi. Medyk zaproponował pewne wyjście z sytuacji, więc panowie zawarli dżentelmeński układ. Medyk miał użyć swoich wpływów oraz magicznych ziół, aby umożliwić dworzaninowi spełnienie marzeń, za co ten zobowiązał się zapłacić tysiąc dukatów w złocie.
Następnego dnia medyk jak zwykle przygotował leczniczą kąpiel dla królowej. Korzystając z chwili królewskiej nieuwagi, wsypał do staniczka szczyptę białego proszku wywołującego uporczywe swędzenie. Kiedy tylko królowa się ubrała, proszek zaczął działać. Nie pomagały żadne maści, swędzenie wciąż narastało, a ciągłe drapanie się po biuście odbierało królowej cały majestat. Król w końcu posłał po medyka. Medyk rzecz obadał dokładnie, a jakże, po czym stwierdził, że tylko specjalny enzym występujący w ślinie, dozowany przez cztery godziny, może wyleczyć uczulenie. Na zamku jest pewien dworzanin, a testy wykazały, że jego ślina może być całkiem dobrym lekarstwem. Król natychmiast posłał po dworzanina...
Zobowiązany kontraktem medyk dał dworzaninowi garść antidotum, które ten szybko włożył do ust i udał się do apartamentów królowej. Przez bite cztery godziny dworzanin używał sobie za wszystkie lata. Kiedy czas minął, dworzanin był kompletnie wyczerpany, a także wyleczony ze swojej obsesji.
Następnego dnia medyk, spotkawszy dworzanina na zamkowym dziedzińcu, zgodnie z umową zażądał tysiąca złotych dukatów. Zaspokojony już dworzanin zaczął się wykręcać od zapłaty, wymawiając się niewielkim wysiłkiem ze strony medyka. Mocno zniesmaczony medyk poszedł do swojej komnaty, gdzie przygotował następną porcję swędzącego proszku. Rankiem udał się do apartamentów króla, gdzie wsypał proszek w świeżo wyprane królewskie gacie. W południe... król posłał po dworzanina...
Nietaktowne pytanie
Rozmawiają dwaj koledzy z pracy:
- Franek, dlaczego szef jest na ciebie zły od tygodnia?
- Tydzień temu była impreza zakładowa i szef wzniósł toast: "Niech żyją pracownicy", a ja zapytałem: "Tak? A z czego?".
Ostrożności za wiele
Przyszła staruszka do banku, podjęła wszystkie pieniądze z konta i wyszła. Jednak po pięciu minutach wróciła i wpłaciła całą kwotę z powrotem na swój rachunek. Zdziwiony pracownik banku zapytał ją, po co to zrobiła, na co babcia rzekła:
- A z wami to nigdy nic nie wiadomo! Musiałam przeliczyć, czy nic nie brakuje...
Z ŻYCIA WZIĘTE
Pijacy pod wpływem alkoholu często popełniają samobójstwo i nazajutrz nic nie pamiętają.
BOJTLIK Z FRASZKAMI
Dziś tłustoczwartkowa fraszka spod pióra naszej stałej Czytelniczki, Pani Ewy Kucharskiej z Katowic.
Łodezwoł sie wielgi dzwón,
Nó i krepel wloz na trón!
Choć je w fecie łokómpany,
Marmelada mo w sia,
I tak zawdy w tusty szwortek
Ło niego sie prosza.
W bioluśki korónie
I tym nos fest kusi,
A wto dzisioj pofolguje,
Łodchudzić sie musi...
Pyrsk!!!
Piszcie: ecik.gornicza@gmail.com
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
