Karnawał minął, ale u nas jakby go wcale nie było. Gdzież te niegdysiejsze szaleństwa, bale do białego rana, kuligi i pieczenie barana na polanie, prywatki, zwane też biglami (nie mogę dojść, od czego nazwa "bigiel" się wzięła, bo raczej nie od śląskiej nazwy wieszaka do ubrań).
I wcale nie chodzi mi o czasy przez niektórych z uwielbieniem przywoływanej szlachetczyzny, którą barwnie opisał ksiądz Jędrzej Kitowicz, z jej wszystkimi imponderabiliami, a pijaństwem w szczególności. Przy okazji możemy się z jego "Opisu obyczajów" dowiedzieć, że gdy panowie szlachta w ostatkowych rozrywkach pogrążyli się bez reszty, to i Popielec przegapili i dopiero w niedzielę po Popielcu na ciężkim kacu, a nawet jeszcze w stanie kaca poprzedzającym do kościołów byli siłą wleczeni, a księża łby im popiołem posypywali i nieraz krzyżem leżeć przed ołtarzem kazali.
Niewiele to zmieniało, bo gdy tylko kończył się post, opilstwo wracało. Bowiem bez opilstwa Polak nie bawił się nigdy. I nie chodzi tu o jakieś takie sobie upicie się, jak to się czasami i gdzie indziej na świecie zdarza. Na przykład Szwedom, którzy też wypić lubią, a że mają w kraju duże w tym względzie ograniczenia, no to upijają się w ościennych krajach lub na promach pływających po Bałtyku. Sam widziałem młodych Szwedów, którzy w Świnoujściu wynajmowali pokój hotelowy, upijali się "w drobiazgi" i następnym rejsem, po jako takim przetrzeźwieniu, wracali do domu. Tak sobie myślę, że można by dla nich stworzyć specjalne "pijalnie alkoholu" na wzór dawnych chińskich palarń opium. No bo różne ludzie mają potrzeby i upodobania.
Nikt jednak nie dorówna "bawiącemu się" Polakowi. Może jeszcze tylko Rosjanin, ale przecież nie wypada nam, królewskiemu szczepowi piastowskiemu i jagiellońskiemu, czynić takich porównań. Ooo, co to, to nie!!! Tylko że ostatnimi czasy Polak, nawet jeśli się "bawi", to jakoś rzadziej bawi się naprawdę. Są wyjątki - młodzież na przykład. I tu trzeba zauważyć pewne nawiązania do polskich tradycji, czyli obfitego zażywania "dopingu", i to nie tylko w płynnej postaci. No cóż... Świat idzie z postępem...
Zdarzają się też bale. I tu też mamy liczne nawiązania do dumnej, arystokratycznej przeszłości. Bo to już nie są jakieś tam bale zakładowe z czasów PRL, kiedy to kadra kierownicza siedziała w jednej sali z załogą, ba, nawet przy tym samym stole, a byle "robol" mógł se przepić z dyrektorem i zatańczyć z dyrektorową. Dzisiejsze bale wywodzą swój rodowód z pałaców, a nawet zamków. Uczestniczą w nich wyłącznie tacy, którzy mogą sobie na to pozwolić, czyli są przy forsie. Schlebia im się wtedy, obskakuje, daje na wszelkie możliwe sposoby do zrozumienia, jacy są wspaniali i wyjątkowi. Nieważne, że zakładają białe skarpety do czarnego smokingu, a kawior jedzą nożem i widelcem. Niegdysiejsza arystokracja i oligarchia też miewała braki w wykształceniu i kulturze osobistej. Ważne, żeby z nich choć trochę tej forsy wytrząsnąć. Najczęściej podpierając się tak zwanym zbożnym celem. Bo to i ktoś potrzebujący trochę dostanie, "wytrząsający" nieźle zarobią, zatrudnionym "zabawiaczom" i "schlebiaczom" też coś skapnie, "wytrząsani" poczują się lepsi pod każdym względem, a na koniec wszyscy z czystym sumieniem i zadowoleniem mogą się udać po swój przydział popiołu na głowę... Jurek Ciurlok "Ecik"
MISTRZOWIE TELETURNIEJÓW
- Jak długo trwała wojna sześciodniowa pomiędzy Izraelem a Egiptem?
- (Po długim namyśle) Czternaście dni...
z TASZY LISTONOSZA
Przed tygodniem zamieściłem palindromy z listu naszego Czytelnika. Pan Władysław Kozieł nadesłał kolejną korespondencję, tym razem "biorąc na warsztat" autora tej rubryki. Autor się cieszy i cytuje:
Zacznę od krótkiego palindromu: JURKU CUKRUJ.
Zanagramowałem imię "Ecik" i po przełonaczeniu na hebrajski wyszedł mi "Icek".
Ecikowe skojarzanki:
Becik - pierwsze posłanie Ecika,
Birecik - Ecik przy piwie,
Duecik - Ecik z Masztalskim,
Kajecik - gdzie jest Ecik,
Krecik - Ecik ryjący ze śmiechu,
Becikowe - mówią, że "Bercikowe", a Ecik odpisuje z podatku...
Dzięki. A mnie się jeszcze skojarzyło, co następuje:
Tupecik - Ecik idący po drewnianym moście, Bidecik - Ecik bez pieniędzy (stan powszedni), Pamflecik - Ecik jako "orkiestrant dęty", Flecik - Ecik nieporządny, czyli flejtuch, Bzdecik - czyli to, co Ecik czasami wypisuje...
Co do "Icka", to przypomina mi się "Słownik racjonalny" prof. Hugona Steinhausa - genialnego lwowsko-wrocławskiego matematyka, który słowo "jezuicki" objaśnił jako okrzyk na widok Żydów. Zresztą zawartości tego słownika warto poświęcić więcej uwagi, bo to kolejny sposób na zabawę - czy to w towarzystwie, czy w samotności - zabawę w nadawanie nowych znaczeń starym słowom i zwrotom. I tak na przykład według prof. Steinhausa kurator to hodowca drobiu, umowa akordowa to umowa zawarta z pianistą, matołek to ten, który stale przegrywa w szachy, stokrotka to kobieta nienasycona, zaś wyjątki to nieumiejętnie śpiewane fragmenty operowych arii. A teraz, drodzy Państwo, do dzieła! Proszę rozwijać inwencję własną!
Dyskrecja najważniejsza
Bandyta wszedł do banku, sterroryzował kasjerkę, zabrał pieniądze z kasy, po czym podszedł do jednego z klientów i zapytał: - Widziałeś?
- Tak...
Złodziej przyłożył mu pistolet do głowy i go zastrzelił, po czym podszedł do następnego klienta, lecz zanim zdążył cokolwiek powiedzieć, klient krzyknął:
- Nic nie widziałem i nic nie słyszałem, ale moja żona widziała!
Błąd w nawigacji
Ksiądz podczas mszy w kościele:
- Małżeństwo to tak, jakby dwa okręty spotkały się w porcie...
Jeden ze słuchających odzywa się szeptem do sąsiada w ławce:
- To ja chyba trafiłem na okręt wojenny...
I czemu tu się dziwić?
- Nie rozumiem, dlaczego mam panu zapisać środki nasenne, skoro pół nocy przesiaduje pan w barze...
- To nie dla mnie, to dla mojej żony!
Prosimy nie narzekać!
- Słyszałem, że się ożeniłeś. Jak się teraz czujesz?
- Jak nastolatek: piję i palę po kryjomu...
Punkt siedzenia, punkt widzenia
Do Donalda Tuska przychodzi jego doradca:
- Panie premierze, jest problem...
- No, słucham.
- Mamy sondaż, z którego wynika, że Polakom żyje się dobrze i są bardzo zadowoleni.
- To świetnie, ale gdzie tu problem?
- Sondaż przeprowadzono w Wielkiej Brytanii...
LIMERYK
(Z teki Pana Henryka Cyby)
Członek orkiestry, skrzypek z Marony,
Smukłością divy zauroczony,
Smyczkiem w instrument nie trafił,
(Choć grać cudownie potrafił),
A grały jego hormony.
MIĘDZY NAMI, BLONDYNKAMI...
- Dlaczego blondynkom nie przysługuje przerwa śniadaniowa w pracy?
- Bo po każdej przerwie trzeba by je było ponownie przyuczać do zawodu.
MYŚLI WIELKICH, MĄDRYCH,
NIE ZAWSZE ZNANYCH...
Burżuazja nie może zrozumieć, dlaczego arystokracja traktuje ją tak, jak ona sama swoją służbę.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
