Tylko w historii nie powinno się gdybać. W gospodarce i biznesie gdybanie jest jak najbardziej dopuszczalne. Zatem co byłoby, gdyby doszło do połączenia dwóch producentów maszyn górniczych (i nie tylko), liderów rynku notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych?
Zatem gdyby Kopex SA (Krzysztof Jędrzejewski) przystał na propozycję Famuru SA (Tomasza Domogały), to skutkowałoby to "znacznym wzmocnieniem pozycji polskich producentów na światowych rynkach" (opinia Janusza Steinhoffa, b. ministra gospodarki w rządzie AWS).
Można rzec, że łączyłyby się dwie spółki o podobnych potencjałach. Co prawda Kopex w 2012 r. zanotował więcej przychodów od konkurenta, za to na giełdzie góruje Famur. Jego kapitalizacja giełdowa (wartość giełdowa spółki równa iloczynowi aktualnego kursu akcji i liczby akcji spółki w obrocie giełdowym, a także tych poza obrotem giełdowym) w 2012 r. wynosiła 2,5 mld zł, a Kopeksu 782 mln zł.
Co łączy, może dzielić...
Obie spółki łączą dwie wspólne cechy. Pierwsza: działają, a zatem i konkurują w tym samym segmencie rynku (maszyn i urządzeń dla górnictwa). Druga: akcjonariuszami większościowymi (kontrolującymi spółki) są osoby fizyczne.
Famurem rządzi dziś 30-letni Tomasz Domogała z dyplomem MBA amerykańskiego Uniwersytetu Stanforda. Jego ojciec Jacek w 2002 r. kupił od NFI spółkę TDJ SA kontrolującą Famur, a w 2010 r. nabył od ministra skarbu spółkę Remag. Młodszy Domogała wg Forbesa zamykał (w 2013 r.) dziesiątkę najbogatszych Polaków. Od 2008 r., czyli po tragicznej śmierci Leszka Jędrzejewskiego, Kopeksem dyryguje jego brat Krzysztof. Aktualny "większościowiec" spółki urodził się w 1957 r., ma dyplom SGGW (Wydział Ogrodnictwa) i prestiżowy Forbes sklasyfikował go na 20. miejscu na liście najbogatszych Polaków (z majątkiem ponad dwukrotnie mniejszym od tego, który ma Domogała).
Może więc być i tak, że to, co łączy spółki, może dzielić akcjonariuszy większościowych.
Idzie o to, by w warunkach kryzysu na europejskim rynku maszyn górniczych straty nadrobić z naddatkiem na rynkach pozaeuropejskich. To oznacza, że obie spółki muszą walczyć o zamówienia nie tylko z konkurencją zagraniczną, ale też między sobą. Komunikat intencyjny Famuru, z braku bliższych danych określających jego faktyczną genezę, można odczytywać jako próbę wyjścia z sytuacji, w której "gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta".
Zarówno Famur, jak i Kopeks tworzą dziś grupy kapitałowe spółek działających przede wszystkim na rynku maszyn i urządzeń dla górnictwa.
Famur (z początkami sięgającymi 1922 r.) tworzy wokół siebie grupę 15 spółek (w tym 4 działających za granicą), produkującą przede wszystkim dla górnictwa podziemnego i odkrywkowego. Grupa ta zatrudniała w III kw. 2013 r. 2972 osób.
Kopex (z genezą datowaną na 1961 r.) tworzy grupę kapitałową 44 spółek, w tym 13 (5 za granicą) o kluczowym znaczeniu. Grupa produkuje to co Famur i zatrudniała w ub.r. (w polskich i zagranicznych spółkach) ok. 6 tys. osób. Z danych podanych na StockWatch.pl wynika, że Kopex w 2013 r. mógł zarobić netto 44,4 mln zł, mając przychód ze sprzedaży ok. 1,6 mld zł. W tym samym czasie przychód Famuru wyniósł 1,2 mld zł, a wypracowany zysk netto - 205 mln zł.
3 stycznia, na zamknięciu sesji, giełda wyceniła jedną akcję Kopeksu na 10,52 zł, a Famuru na 5,29 zł, co tylko pozornie świadczy o tym, że Kopex ma się lepiej od konkurenta. I właśnie w tym, że nie ma się lepiej, można upatrywać (jednej z wielu) przyczyn zaproszenia wystosowanego przez Famur, a także i tego, że Kopex mu odmówił.
Nie teraz, to później...
Na razie. W Kopeksie jego prezes Józef Wolski sprząta po swym poprzedniku, który raczej niezbyt korzystnie przysłużył się spółce, nie tylko tym, że stał się obiektem zainteresowania wymiaru sprawiedliwości, ale także przez to, że w znacznym wymiarze nadwerężył finanse spółki. To, że Kopeks poddawany jest teraz gruntownej restrukturyzacji, zapewne w opinii Krzysztofa Jędrzejewskiego nie jest wystarczającym powodem, by sprzedawać spółkę za tyle, ile oferują, czyli za mniej, a na dodatek zmieniać status z dyrygenta na członka orkiestry, nawet gdyby się w połączonej spółce miało grać i pierwsze skrzypce.
To, że kurs akcji Kopeksu w 2013 r. per saldo spadał, a Famuru wzrastał, nie znaczy, że papiery pierwszej spółki są "gorsze". Analitycy StockWatch.pl przypominają, że jednej akcji Kopeksu odpowiadają bowiem 34 zł wartości księgowej grupy kapitałowej na poziomie skonsolidowanym, a jednej akcji Famuru - 2,25 zł. Po komunikacie Famuru i wypowiedzi Jędrzejewskiego z komunikatem wystąpił zarząd Kopeksu i podał w nim, "że jest zaskoczony przesłanymi w piątek do spółki informacjami". Powiadomił także, iż biorąc pod uwagę jasne stanowisko udziałowca większościowego, nie będzie podejmować jakichkolwiek rozmów w sprawie propozycji Famuru.
A ten nie rezygnuje i oświadcza, że do końca stycznia 2014 r. złoży wniosek do UOKiK o wyrażenie zgody na dokonanie połączenia. I - na wszelki wypadek lub dla ostudzenia emocji - wyjaśnia, że "planując podjęcie negocjacji z zarządem Kopex w sprawie połączenia obu spółek, Famur w najbliższym czasie nie będzie ogłaszał wezwania na sprzedaż akcji Kopex w celu zwiększenia swojego zaangażowania w akcjonariacie tej spółki"...
Jeśli chcesz mieć dostęp do artykułów z Trybuny Górniczej, w dniu ukazania się tygodnika, zamów elektroniczną prenumeratę PREMIUM. Szczegóły: nettg.pl/premium. Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
