2,5 miliona turystów odwiedziło Zabytkową Kopalnię Srebra w Tarnowskich Górach w jej 37-letniej historii. Tak wynika z najnowszych statystyk Biura Obsługi Ruchu Turystycznego, które na bieżąco śledzi frekwencję w kopalni.
Kopalnia Srebra, którą zarządza Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej, została udostępniona do zwiedzania 5 września 1976 roku. Do końca grudnia tego roku odwiedziły ją zaledwie 423 osoby. Rok później unikatowe podziemia po dawnym górnictwie kruszcowym postanowiło zobaczyć już blisko 31 tys. turystów.
Jak wynika ze statystyk, siedem razy roczna frekwencja przekroczyła 90 tys. osób. Rekord padł w 1997 roku, wtedy do podziemi kopalni zjechało aż 103 tys. turystów. Pierwszy milion zwiedzających kopalnia osiągnęła na przełomie 1993 i 1994 roku. Dwumilionowa bariera została natomiast przekroczona w roku 2005.
Zabytkowa Kopalnia Srebra nie jest jedynym w Tarnowskich Górach historycznym górniczym obiektem udostępnianym zwiedzającym. Od 1957 r. można odwiedzać oddaloną o kilka kilometrów Sztolnię Czarnego Pstrąga. Od 1957 r. podziemną trasę turystyczną sztolni przepłynęło łodziami blisko 2,3 mln osób.
Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej stara się, by obydwa obiekty były coraz bardziej atrakcyjne dla zwiedzających. W ubiegłym roku w budynku nadszybia kopalni uruchomiono multimedialne Muzeum Górnictwa, a podziemia trasa turystyczna została udźwiękowiona. Natomiast przy sztolni kosztem 1,2 mln zł powstaje właśnie budynek z salą dydaktyczną i tarasem widokowym.
Zabytkowa Kopalnia Srebra oraz Sztolnia Czarnego Pstrąga od 2004 roku znajdują się na prezydenckiej Liście Pomników Historii. Tarnogórskie podziemia starają się o wpis na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
Według legendy, początek górnictwu srebra w Tarnowskich Górach dał w 1490 r. chłop Rybka, który na swym polu wyorał bryłę kruszcu. Dynamiczny rozwój przemysłu wydobywczego na tych ziemiach umożliwiło nadanie w 1526 r. Tarnowskim Górom praw miejskich i statusu Wolnego Miasta Górniczego przez księcia opolskiego Jana II Dobrego. W 1528 roku książę wydał Ustawę Górniczą zwaną Ordunkiem Gornym, określającą prawa braci górniczej i regulującą techniczne i organizacyjne warunki eksploatacji.
Do dziś po dawnym górnictwie tarnogórskim pozostał ogromny podziemny labirynt w postaci wyrobisk, korytarzy, komór i chodników o łącznej długości około 150 km. Już w okresie międzywojennym magistrat tarnogórski powołał grupę ludzi, których celem było utworzenie podziemnego muzeum górniczego. Plany rekonstrukcji dawnych wyrobisk przerwała wojna, wróciło do nich powstałe w latach 50. Stowarzyszenie Miłośników Historii i Zabytków Ziemi Tarnogórskiej.
Powołany w 1960 r. komitet odbudowy składał się z naukowców, muzealników, historyków. Nawiązał współpracę z Polską Akademią Nauk, Akademią Górniczo-Hutniczą oraz Muzeum Techniki w Warszawie. Kopalnię Zabytkową Rud Srebronośnych - Zabytek Górnictwa Kruszcowego w Europie oddano do użytku w 1976 r. - w 450. rocznicę nadania praw miejskich Tarnowskim Górom.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
