Przy ustalaniu wysokości emerytury górniczej, do obliczenia okresów pracy górniczej stosuje się następujące przeliczniki: 1,8 - za każdy rok pracy przodkowej i w drużynach ratowniczych 1,5 – za każdy rok pracy górniczej wykonywanej pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy 1,4 – za każdy rok pracy mieszanej (tzn. wykonywanej częściowo na powierzchni a częściowo pod ziemią) 1,2 – za każdy rok pracy wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na odkrywce w kopalniach siarki i węgla brunatnego, w kopalniach otworowych siarki oraz przedsiębiorstwach i podmiotach wykonujących prace górnicze dla kopalń siarki i węgla brunatnego. Zastosowanie przeliczników górniczych jest jednak objęte pewnymi ograniczeniami. Łączny okres pracy górniczej po ich uwzględnieniu nie może być dłuższy niż 45 lat, tj. 540 miesięcy. Pozostałe miesiące pracy górniczej, w stosunku do których nie stosuje się przeliczników z uwagi na powyższe ograniczenie – dodatkowo zwiększają ilość okresów składkowych. Wszystkie okresy składkowe (czyli max. 540 miesięcy po przeliczeniu okresów górniczych + pozostałe miesiące już niepodlegające przeliczeniu + ewentualnie inne okresy składkowe, „niegórnicze”) biorą udział w procesie obliczania wysokości emerytury na ogólnych zasadach – są mnożone przez 1,3% podstawy wymiaru emerytury. Zatem prawdą jest, że im więcej dniówek przeliczanych wskaźnikiem 1,8 tym emerytura będzie wyższa. Prawdą jest także, że istnieje ograniczenie – gdyby np. górnik przez cały okres swojej pracy górniczej wykonywał wyłącznie prace przodkowe, to 300 miesięcy takiej pracy byłoby przeliczone wg wskaźnika 1,8 (co daje 540 miesięcy), pozostałe natomiast okresy pracy przodkowej były by zaliczone już bez wskaźnika 1,8.