Ustawa z dnia 22 stycznia 2015r. o zmianie ustawy o funkcjonowaniu górnictwa węgla kamiennego w latach 2008-2015 oraz niektórych innych ustaw określiła zasady nabywania prawa do urlopu górniczego. Przysługuje on pracownikowi zatrudnionemu pod ziemią, któremu ze względu na wiek, łączny staż pracy lub staż pracy pod ziemią wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy brakuje nie więcej niż cztery lata do nabycia prawa do emerytury – w wymiarze do czterech lat. To oznacza, że urlop górniczy który ustawa traktuje na równi z okresem pracy górniczej jest okresem, który ma uzupełnić brakujący do nabycia prawa do emerytury okres pracy górniczej lub okres brakujący do ukończenia określonego wieku emerytalnego. Przy ustalaniu wysokości emerytury, okres urlopu jest traktowany jako okres składkowy. Pracownik w okresie korzystania z urlopu górniczego otrzymuje świadczenie socjalne w wysokości 75% miesięcznego wynagrodzenia obliczanego jak wynagrodzenie za urlop wypoczynkowy. Ponieważ w tym czasie pracownik nie wykonuje pracy pod ziemią, nie jest możliwe zastosowanie przeliczników górniczych. Trudno jest ustalić o ile zmniejszy się emerytura, jeżeli pracownik skorzysta z urlopu górniczego. Można jedynie określić, że jeżeli pracownik np. przez 4 lata wykonuje pracę pod ziemią stale i w pełnym wymiarze czasu pracy – to przy wyliczeniu wysokości emerytury do okresu 4 lat (48 miesięcy) będzie zastosowany przelicznik 1,5. Czyli 48 miesięcy po zastosowaniu przelicznika 1,5 da nam okres składkowy wynoszący 72 miesiące (6 lat). Natomiast gdy pracownik skorzysta z urlopu górniczego w wymiarze 4 lat (48 miesięcy) – w tym przypadku nie będzie zastosowany przelicznik górniczy i okres 4 lat (48 miesięcy) przy wyliczaniu wysokości emerytury, będzie uwzględniony jako okres składkowy.