Świadczenie każdego emeryta - górnika zależy od historii jego zatrudnienia, wysokości zarobków, kwoty bazowej obowiązującej w dacie nabycia uprawnień do emerytury. Z tych właśnie czynników wynikają różnice pomiędzy wysokością poszczególnych emerytur. Emerytura górnicza ustalana jest na tak zwanych starych zasadach, a sposób jej wyliczenia określa art. 53 ustawy emerytalnej. Wysokość emerytury zależy przede wszystkim od ogólnego stażu pracy ubezpieczonego, przeliczników zastosowanych do okresów pracy górniczej określonych w art. 51 ustawy oraz od wysokości podstawy wymiaru emerytury. Podstawę wymiaru ustala się od wskazanych przez ubezpieczonego zarobków i kwoty bazowej jaka obowiązuje w dniu przyznania emerytury. Art. 15 i następne ustawy wskazuje jak wylicza się podstawę wymiaru emerytury. Z kolei kwota bazowa to 100 procent przeciętnego wynagrodzenia w poprzednim roku kalendarzowym, pomniejszonego o potrącone od ubezpieczonych składki na ubezpieczenia społeczne. Kwota bazowa jest ustalana co roku i obowiązuje od 1 marca każdego roku do końca lutego następnego roku. Wysokość kwoty bazowej ogłaszana jest w komunikacie prezesa GUS i publikowana w Monitorze Polskim. Z podanych informacji wynika, że sposób wyliczenia wysokości emerytury górniczej jest indywidualny dla każdego ubezpieczonego i zależy od wielu czynników.