KGHM uplasował się na 49. miejscu w rankingu portalu mining.com i firmy IntelligenceMine na 50 światowych kompani wydobywczych o najwyższej wartości rynkowej.
Pod koniec pierwszego kwartału 2017 r. pół setki największych firm górniczych wartych było łącznie ok. 842 mld dol. Przez ostatnich 12 miesięcy ich kapitalizacja (wartość aktywów określana np. notowaniami giełdowymi akcji) wzrosła o 258 mld dol., z czego ok. 20 proc. przybyło już w tym roku.
Autorzy mining.com zwracają też uwagę na inny fakt, świadczący o wydobywaniu się branży z niedawnych głębokich trudności. Mianowicie pierwsza pięćdziesiątka firm kończy się na 5 mld dol. (spółka Kumba Iron Ore z miejscem 51. warta jest 4,96 mld dol.). Otóż przed rokiem poziom ten wynosił mniej, niż 4 mld dol.
Fortuna w górnictwie kołem się toczy i tak też zmiennie wygląda co roku omawiany ranking. Przed rokiem, kiedy złoto wciąż notowało jedne z najlepszych wyników dekady, kompanie wydobywcze złota plasowały się wysoko. Teraz znane nazwy, jak AngloGold Ashanti czy Kinross nie figurują już w spisie. Miejsce w rankingu znalazł tylko majwiększy właściciel kopalń złota - Barrick.
Inaczej wygląda sytuacja spółek węglowych i rud żelaza, które na początku drugiego kwartału 2016 r. dotykały prawie że dna rankingu. Jednocześnie na łeb spadały do wieloletnich minimów ceny surowców do wyrobu stali, jak węgiel koksujący. Teraz pozycja takich kompanii znacząco poprawiła się. Spółka Fortescue z Australii wspięła się na 20. miejsce, a spółka Teck z Kanady pokonała aż 26. miejsc w górę.
Ranking 50 największych firm górniczych 2017 r.
Jak konstruowano listę gigantów?
Jak w każdym rankingu kryteria są nieco uznaniowe.
- Zdecydowaliśmy się nie uwzględniać spółek spoza giełdy i ze znaczącym większościowym udziałem własności państwowej z powodu niższej wiarygodności informacji w takich przypadkach. W ten sposób wypadły ze spisu takie giganty jak chilijska spółka Codelco, uzbecka Navoi Mining (z największa na globie kopalnią złota), Eurochem (z kopalniami soli potasowych), Trafigura, producenta uranu Kazatomprom i liczne kompanie z Chin oraz krajów rozwijających się - piszą autorzy rankingu.
Innym z ważnych kryteriów było wyraźne zaangażowanie w wydobycie surowców, aby można uznać silnie nieraz zdywersyfikowane firmy za kompanie górnicze.
Na przykład problemem są firmy handlujące surowcami lub hutnicze, posiadające duże udziały w kopalniach, gdy przy tym inwestycje w górnictwo nie zawsze poparte są realnym wpływem na zarządzanie gałęzią wydobywczą.
Taka struktura powszechnie występuje w Azji i wykluczała z rankingu tak znane podmioty jak np. japoński Marubeni i Mitsui, koreański Zinc i chilijski Copec.
Poziom zaangażowania w operacje typowo górnicze i wielkość udziałów stanowiły kolejną kwestię przy budowie rankingu. Czy wolno było uwzglęnić np. kompanie skupujące nieruchomości do celów wydobywczych, które stanowią w zasadzie rodzaj wehikułów finansowych górnictwa? W rankingu znalazły się takie firmy jak Franco Nevada i Silver Wheaton.
A co w przypadku bardzo różnorodnych rodzajowo firm jak BHP Billiton czy Teck, które opierają się na ropie naftowej i zasobach gazowych? Albo też z drugiej storny firmy naftowe, którym zdarza się wydobywać konwencjonalnie bituminę?
Czy też koncerny, jak Alcoa lub Shenhua Energy (na trzecim miejscu rankingu), która w zasadzie jest dostawcą elektryczności i transportową w większym stopniu, niż górniczą węgla kamiennego.
Problematyczne były też kompanie chemiczne - np. FMC Corp (nie uwzględniowa z uwagi na mały zakres wydobycia litu i soli potasowych.
Wielu producentów stali posiada własne kopalnie rud żelaza i innych metali, ale w celu zrównoważenia rankingu pominięto w nim typowych przedstawicieli przemysłu stalowego. W ten sposób na liście zabrakło m. in. ArcelorMirral, Magnitogorsk, Ternum, Baosteel i wielu innych kompani.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
