Po ubiegłotygodniowej przerwie i 12 tygodniach sprzedaży, we wtorek 14 lutego trend rynkowy dla węgla koksującego zawrócił do punktu wyjścia sprzed fali oszałamiających podwyżek - informuje portal mining.com. Surowiec dla stalownictwa potaniał o 4,7 proc. do 154,80 dol./t w ciągu jednego dnia sprzedaży. Jest to najniższa cena od początku września 2016 r.
Tona węgla koksowego hard typu premium kosztuje dziś o ponad 150 dol. taniej, niż w listopadzie zeszłego roku, gdy zanotowała wieloletni rekord, osiągając w wykazie Steel Index 308,80 dol./t. Rekord wszech czasów wynosi 335 dol./t i padł w transakcjach spotowych w 2011 r. po powodziach w australijskim stanie Queensland.
Koksowy a sprawa chińska
Chiny wytwarzają więcej stali, niż reszta świata łącznie. Dlatego w zeszłym roku kraj ten zaimportował 59,2 mln t węgla do wyrobu koksu, czyli o prawie 25 proc. więcej niż w poprzednim 2015 r. Analitycy rynku zwracają jednak uwagę, że aż 23,6 mln t przywieziono do Chin z Mongolii, podczas gdy dostawy z Kanady i Rosji obniżyły się odpowiednio o 9,3 proc. i 19,4 proc. Stany Zjednoczone nie sprzedały do Chin ani tony.
W zeszłym roku zwiększyła wydobycie surowca aż o 85 proc. W tym samym czasie rząd chiński ograniczył czas pracy w kopalniach, dlatego w Chinach aż zagotowało się od popytu. Długie na kilkadziesiąt kilometrów korki mongolskich ciężarówek z węglem energetycznym i koksujących utworzyły najdłuższy na świecie samochodowy łańcuch na drodze łączącej obydwa kraje.
Nadprodukcja czy dumping - co gorsze?
- Ale to nie poziomem wydobycia kopalń w Mongolii powinni przejmować się górnicy w Australii i gdzie indziej, tylko ceną – pisze Frik Els na łamach mining.com. Tłumaczy, że jako państwo bez dostępu do morza oraz zakładnik międzyrządowych umów gospodarczych, które przewidują spłatę w węglu należności dla chińskiej firmy Aluminum Corporation, Mongolia wycenia swój surowiec znacznie taniej niż w handlu węglem przez morza.
Otóż w samym szczycie cen węgla koksowego Mongolia sprzedawała swój surowiec do wyrobu koksu o 75 proc. taniej niż średnio w spocie, a węgiel energetyczny za jedną trzecią średniej ceny według wskaźników australijskich. Ceny węgla mongolskiego nigdy nie zbliżyły się nawet do poziomu z kontraktów na I kwartał 2017 r. ustalonego w benchmarku między górnikami Australii i hutnikami w Japonii na 285 dol./t.
Będzie tanio przez Kim Dzong Una?
Kolejnym tanim dostawcą Chin jest Korea Ludowo-Demokratyczna, która w tym roku może znacząco wpłynąć na ceny węgla. Zgodnie z restrykcjami nałożonymi przez ONZ na dyktaturę północnokoreańską za nielegalne próby jądrowe Phenian ma prawo wyeksportować do Chin najwyżej 7,5 mln t węgla koksowego, to znaczy o dwie trzecie mniej niż w 2016 r. Pekinowi tymczasem zdarzało się ignorować międzynarodowe ograniczenia ONZ, a jego dyplomacja posługiwała się w takich razach wytrychem prawnym o „stanie zagrożenia egzystencji ludności cywilnej w Korei Północnej, który dopuszcza do wyjątków od blokady handlowej.
Ciągle dwa razy drożej niż w dołku
Pomimo odwrócenia się trendów węgiel koksowy cięgle kosztuje dwa razy drożej niż w najgłębszym zeszłorocznym dołku cenowym. Średnio w 2016 r. surowiec ten kosztował 143 dol./t (tyle samo mniej więcej co w 2013 r.). Według zgodnych prognoz jego cena pozostanie na tym samym poziomie w 2017 r.
Jeżeli chcesz codziennie otrzymywać informacje o aktualnych publikacjach ukazujących się na portalu netTG.pl Gospodarka i Ludzie, zapisz się do newslettera.
